این جنگ به پیوند دوباره کشورهای اروپایی انجامید و زمینه را برای جنگ جهانی اول فراهم کرد. در سال۱۹۲۱ شبه‌جزیره کریمه بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. در آن هنگام اکثر ساکنان این منطقه از تاتارهای مسلمان بودند. در پایان جنگ جهانی دوم ژوزف استالین، رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی، شمار زیادی از تاتار‌‌ها را به بهانه همکاریشان با نازی‌‌ها، از منطقه خود خارج کرد. این‌گونه بود که کریمه به بخشی از روسیه در اتحاد جماهیر شوری تبدیل شد تا اینکه در سال ۱۹۵۴ نیکیتا خروشچف، جانشین استالین، کریمه را به اوکراین که آن هنگام یکی از جمهوری‌‌های شوروی بود، بازگرداند. از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال۱۹۹۱ تنش‌‌های سیاسی میان مسکو و کی‌‌یف بر سر وضعیت کریمه پیش آمد. پایگاه دریایی سواستوپول دریچه مسکو به دریای مدیترانه به شمار می‌‌آید. همچنین این منطقه پایگاه ناوگان اوکراین است که از برخی واحدهای ناوگان شوروی همچون ناوگان روسیه تشکیل شده است. شبه‌جزیره کوهستانی کریمه از راه یک نوار باریک خاکی در شمال، به دیگر مناطق اوکراین پیوند خورده است. از شرق نیز تنگه کرچ کریمه را از روسیه جدا می‌‌کند. مساحت کریمه ۲۷کیلومتر مربع است که اندکی کوچک‌‌تر از بلژیک است. تا قبل از حمله روسیه به اوکراین، آب و هوای معتدل در شبه‌جزیره کریمه، این منطقه را به قطب گردشگری محبوب از سوی اوکراینی‌‌ها و روس‌‌ها تبدیل کرده بود.  خاک کریمه حاصلخیز است و مهم‌ترین محصولات آن گندم، ذرت و آفتابگردان است. نیاز این منطقه به آب از راه کانالی تامین می‌شود که از رود دنیپر در اوکراین به این منطقه کشیده شده است. چند کارخانه مواد پتروشیمی در شبه جزیره کریمه وجود دارد. همچنین آهن‌خام از کرچ استخراج می‌‌شود. دو بندر کرچ و سواستوپول، مهم‌ترین بنادر صادرات حبوبات از اوکراین محسوب می‌‌شوند.