ویلیام کرنلیوس وان هورن رئیس راه آهن پاسیفیک کانادا
کرنلیوس وان هورن از ۱۴سالگی شروع به‌کار در راه آهن کرد و تا ۱۸۶۴ عهدهدار پست‌‌های مختلف در راه آهن مرکزی ایلینوی بود. پس از آن به راه‌آهن شیکاگو و آلتون رفت تا از ۱۸۷۸ به مدت یک سال ناظر کل آن شود. در ۱۸۸۲ مدیرکل راه آهن پاسیفیک کانادا شد، دو سال بعد معاونتش را برعهده گرفت و در نهایت در ۱۸۸۸ ریاست این کمپانی بر عهده وی نهاده شد. یک سال بعد ریاست هیات‌مدیره را نیز از آن خود کرد. وی بیش از هر چیز به‌دلیل سرپرستی و مدیریت ساخت اولین راه‌آهن قاره‌ای کانادا شناخته می‌‌شود؛ پروژه‌‌ای که تحت هدایت وی در نیمی از زمان برنامه‌ریزی‌شده به پایان رسید.
از دیدگاه وان هورن راه‌آهن یک سیستم ارتباطی و ترابری یکپارچه بود و از همین رو وی می‌‌توانست مدیران و سهامداران را متقاعد کند تا یک سرویس تلگراف و یک سرویس تحویل سریع بار در خطوط ریلی ایجاد کنند که فردی ثروتمند بود بعدتر از سرمایه‌گذاران کمپانی راه‌آهن کوبا شد؛ شرکتی که توانست نخستین خط آهن سراسری کشوری را راه‌اندازی کند و هاوانا را به دو استان شرقی کوبا و شهر سانیاگو دکوبا متصل کند.
وان هورن بعد از ۱۸۸۵ بیش از هر چیز با حیات تجاری و مالی کانادا در ارتباط بود و به‌عنوان یک مقاله‌نویس، دیدگاه‌های خود را در باب مسائل سیاسی و اقتصادی بیان می‌‌کرد. در عین‌‌حال مسوولیت راه‌اندازی بخش ترابری دریایی راه‌آهن پاسیفیک کانادا را بر عهده گرفت تا یک ارتباط منظم بین ونکوور و هنگ‌کنگ از ۱۸۹۱ برقرار شود.
وی در ۱۸۶۷ با لوسی هارد ازدواج کرد و آن دو سه فرزند داشتند. وان هورن از ۱۸۹۵ تا ۱۹۱۵ ریاست دانشگاه مک‌گیل را نیز بر عهده گرفت. وی نقاشی هم می‌‌کرد که برخی از آثارش را امروزه می‌توان در برخی از موزه‌های کانادا یافت. هورن سال۱۹۱۵ در مونترال درگذشت.
