هاوارد دیرینگ جانسون، موسس رستورانها و متل‌‌های زنجیره‌‌ای
فروشگاه سیگار را به ناچار تا ۱۹۲۴ اداره کرد؛ اما در این سال آن را تعطیل کرد به این دلیل که نمی‌توانست از پس بدهی ۱۰هزار دلاری پدرش بربیاید. پس به سراغ رستوران‌‌داری رفت، بلکه بتواند از مخمصه نجات یابد. در ۱۹۲۵ یک لیموناد فروشی در ولاستون در حوالی کوینسیِ ماساچوست راه‌اندازی کرد. در آنجا توانست با خرید دستور تهیه بستنی از یک دست‌‌فروش به قیمت سیصد دلار، کیفیت بستنی‌های خود را بالا برد. درواقع وی میزان سرشیر بستنی را دوبرابر کرد و فقط از طعم‌دهنده‌های طبیعی بهره جست.کارش رونق گرفت و تا ۱۹۲۸ به سودی در حدود ۲۴۰هزار دلار از فروش بستنی دست یافت. جانسون بعد از آن، فروشگاه‌های بیشتری راه انداخت و به فروش اقلام غذایی دیگر همچون همبرگر و فرانکفورتر (کالباس یا روده پرکرده از گوشت گاو) پرداخت. در ۱۹۲۹ دومین رستورانش را در کوینسی باز کرد که در منوی آن گزینه‌های بیشتری وجود داشت. در ۱۹۳۵ جانسون با یک بازرگان محلی با نام رجینالد اسپیراگ در زمینه فروش حق‌‌الامتیاز استفاده از نام تجاری مربوط به خود شروع به همکاری کرد و در این زمان دو فرزندش در تبلیغات کسب‌وکار پدرشان حضور یافتند. جانسون که چهار بار ازدواج کرده بود، دست کم صاحب دو فرزند بود. وی یک قایق بادبانی ۱۸متری در تملک خود داشت و از علاقه‌هایش باید به جمع آوری نقاشی اشاره کرد. سرگرمی‌اش هم «حرف زدن و غذا خوردن» بود. غذای مورد علاقه‌اش بستنی بود که خود می‌گفت چاق کننده نیست؛ هرچند ۹۳ کیلو وزنش بود. جانسون در ۱۹۵۹ بازنشسته شد و شرکت را به پسرش هاوارد برنان «باد» وانهاد. پس از آن بر تمیزی رستورانها و کم و کیف آماده‌سازی غذاها نظارت داشت. وی سوار بر یک کادیلاک مشکی به‌صورت اعلام‌نشده از مجموعه رستوران‌های خود بازدید می‌کرد. وی در ژوئن۱۹۷۲ درگذشت.
