ویلیام اچ. آزبورن، پیشگام صنعت راهآهن
از ۱۸۷۵ تا ۱۸۸۲ آزبورن در راه آهن شیکاگو، سنت لوئیس و نیواورلئان سرمایهگذاری کرد و با هدایت وی این کمپانی دشواریهای اقتصادی را پشت سر گذاشت و وارد فاز سودآوری شد. در ۱۸۸۲ او از حوزه راهآهن کنارهگیری کرد و فعالیتهای خود را در نزدیکی خانه شخصی خود واقع در بلندیهای هودسونِ نیویورک معطوف به امور خیریه کرد و به افراد کمتوان کمک کرد. او همچنین از حامیان مدرسه آموزش پرستاری در بیمارستان بلویو به شمار میرفت. آزبورن از دوستان نزدیک و حامی مالی نقاش منظره مکتب رودخانه هودسون، فردریک ادوین چرچ بود و تابلوهای او را میخرید. پسر آزبورن با نام چرچ، وی را به هنرمندان دیگری همچون ساموئل دبلیو. روز و اراستوس داو پالمر معرفی کرد تا آثار آنان را بخرد. او در مجموعه هنری خود آثار نقاشان دیگری همانند توماس کول، هنری پیترز گری و... را نیز گرد میآورد.
زندگی شخصی
آزبورن در ۱۸۵۳ با ویرجینیا رید استارگس ازدواج کرد. ویرجینیا دختر تاجر و مجموعهدار معروف، جاناتان استارگس بود. آزبورن از وی صاحب دو فرزند شد: هنری فیرفیلد آزبورن که زمینشناس و دیرینشناس بود و به ریاست موزه تاریخ طبیعی آمریکا نائل شد. فرزند دیگر وی، ویلیام چرچ آزبورن رئیس موزه هنر متروپولیتن بود. ویلیام اچ آزبورن در ۲ مارس ۱۸۹۴ درگذشت.