جمع منشی دائما دورش حلقه زده‌اند و او حکم صادر می‌کند و آنها در حضورش می‌نویسند و مهر می‌کند و خود شخصا به پیک می‌سپارد... حرفی خانگی در تهران یا جای دیگر نیست که وی لطیفه‌ای درباره آن نداند و از آنجا که حافظه‌ای تحسین برانگیز و روحیه‌ای بشاش دارد و کلیه خانواده‌ها و خویشان و بستگان آنها را در ایران می‌شناسد، یکی از دل‌پذیرترین و سرزنده‌ترین قصه گویانی است که می‌توان پای صحبتشان نشست.»

به نقل از سفرنامه‌دو گو بینو خاورشناس و دیپلمات فرانسوی