شهادت فرمانده صنعتگر
«تیمسار ستاری در اندیشه ساخت یک خودرو سواری در نیروی هوایی بود. به‌نظر می‌رسید ایشان می‌خواستند با این عمل به کارخانه‌های خودروسازی کشور که حدود سی سال است خودرو تولید می‌کنند، ثابت کند که در این کشور می‌شود خودرو تولید کرد و هر سال هم مدل آن را عوض کرد، تا از این طریق کشور را از وابستگی به خودروهای خارجی بی‌نیاز کرد. با این اهداف، فرمانده آمادگاه تعمیر و نگهداری خودرو در نیروی هوایی را ملزم به طراحی و ساخت اتومبیل کرد. پس از چندی به ایشان اطلاع داده شد به علت نبود امکانات لازم، ساخت خودرو امکان‌پذیر نیست. به‌تازگی سربازی به آمادگاه نوسازی فرماندهی لجستیکی آمده بود به نام «رضا میکائیلی». او در طرح‌های صنعتی دارای ابتکاراتی بود و چندین طرح برای ساخت خودرو تهیه کرده بود.من که از علاقه تیمسار به ساخت خودرو اطلاع داشتم، طرح‌های میکائیلی را به دفتر ایشان بردم. تیمسار پس از دیدن آنها بسیار خرسند شدند و بلافاصله برای دیدن آن سرباز به کارگاه آمدند.
تیمسار، مقداری با میکائیلی صحبت کردند و همان‌جا با گچ روی زمین طرحی را کشیدند و نظرات خود را درباره ساخت خودرو به او اطلاع دادند. همان روز پروفیل لازم خریداری و کار ساخت شاسی آغاز شد. فردا صبح که تیمسار به کارگاه آمدند، شاسی آماده شده بود. بسیار خوشحال شدند و به یک قسمت آن اشاره کردند و گفتند این مقدار، زیادی است، باید اصلاح شود. با راهنمایی تیمسار، تغییرات انجام گرفت و چند روز بعد، موتوری که برای شاسی در نظر گرفته شده بود، روی آن نصب و به تدریج اکسل‌های جلو و عقب و چرخ‌ها آماده شد. صندلی هم به آن افزوده شد. در این زمان که مصادف با برگزاری نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوایی در دانشگاه هوایی بود، تیمسار دستور دادند، خودرو با همان وضعیت در نمایشگاه شرکت داده شود. خودروی طراحی شده توسط منصور ستاری که به تولید انبوه نرسید، به نام «شمس» نامگذاری شد که مخففی از حروف ابتدایی «شهید منصور ستاری» است.
خودروی بنزین‌سوز «شمس» با طول ۳۳۰ سانتی‌متر، عرض ۱۴۲ سانتی‌متر و ارتفاع ۱۵۰ سانتی‌متر، دارای یک موتور ۴ سیلندر با حجم ۱۲۰۰ سی‌سی بوده و ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت سرعت دارد. فاصله ۲۲۰ سانتی‌متری دو محور، گنجایش ۴۷ لیتری باک، قطر ۸ متری دایره دور زدن و حدفاصل ۱۶ سانتی‌متری کف تا زمین از دیگر مشخصات این خودرو ۴ نفره بود که توسط فرمانده نیروی هوایی ارتش طراحی شد.از دیگر دستاوردهای منصور ستاری، افزایش ظرفیت فنی، به‌ویژه ایجاد بنیان‌های صنعتی و مدرن نیروی هوایی برای ساخت هواپیما و تعمیرات اساسی و همه‌جانبه بود. محصول چنین اقداماتی، ساخت هواپیمای آموزشی و پشتیبانی سبک «پرستو» با ظرفیت ۴ نفر بود.
ارسال نظر