در میزگرد بررسی چالش‌های صنعت کفش تبریز مطرح شد
برنامه صدور کفش به کره
نخستین کارخانه چرم‌سازی در ایران در سال ١٣٠٨ در تبریز شروع به فعالیت کرد و کفش تبریز همواره در زمینه صادرات گوی سبقت را از سایر صنایع ربوده بود و منبعی مهم برای ارتزاق مردم این شهر محسوب می‌شد. تبریز اکنون ۶۰ درصد کفش کشور را تولید می‌کند اما این صنعت دچار مشکلاتی است.به منظور بررسی این مشکلات میزگردی با حضور جمعی از فعالان این عرصه و سازمان صنعت، معدن و تجارت استان برگزار شد و مواردی همچون وضعیت تولید کفش تبریز با محوریت ظرفیت‌های موجود در این عرصه، وضعیت بازار فروش داخلی کفش تبریز، میزان صادرات کفش تبریز و علل کاهش یا افزایش صادرات این صنعت، اصلی‌ترین مشکلات تولیدکنندگان با محوریت مشکلات مالی واحدهای تولیدی و واردات کفش خارجی و برنامه‌های اتحادیه برای تبریز ۲۰۱۸ با محوریت زمینه‌سازی برای ثبت ملی و توسعه گردشگری بررسی شد.
وضعیت تولید
علیرضا جباریان‌فام، رئیس اتحادیه کفاشان تبریز در این میزگرد با بیان اینکه اکنون، ۹۰درصد کفش دست‌دوز چرمی کشور، در تبریز تولید می‌شود، ادامه داد: در گذشته، صادرات کفش از استان به کشورهای مختلف همچون روسیه، اوکراین و ترکیه به‌طور قابل توجهی انجام می‌شد، اما اکنون با توجه به اینکه بازار کفش با رکود مواجه شده، وضعیت صادرات کفش استان چندان مطلوب نیست، به‌طوری‌که سهم صادرات استان به‌طور رسمی حدود سه میلیون دلار و صادرات به‌طور غیررسمی حدود ۱۰ میلیون دلار است.وی یادآور شد: به علت رکود اقتصادی حاکم در جامعه تولید کفش نیز کاهش یافته و تازمانی که تعرفه‌های گمرکی کاهش پیدا نکند تولیدات داخلی نیز رونق پیدا نخواهد کرد.
جعفر فرزانه، از تولیدکنندگان کفش تبریز نیز در این زمینه گفت: اگر بخواهیم تنها به برند کفش تبریز افتخار کنیم، نمی‌توانیم در زمینه صادرات پیشرفت کنیم؛ از عمده مشکلات موجود در صنعت کفش، عقب ماندن از پیشرفت‌های علم روز است؛ که این منجر شده تا سایر کشورها از لحاظ تولید کفش‌های مدرن و با کیفیت از ما سبقت بگیرند.این تولیدکننده کفش اظهار کرد: باید براساس سلیقه مشتری کفش را تولید کنیم؛ چراکه این موضوع علاوه بر رونق تولید در افزایش میزان صادرات نیز موثر خواهد بود.
سخاوت خیرخواه، مشاور رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی و دبیر کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید استان نیز خاطرنشان کرد: «کفش تبریز» یکی از برندهای ایران است به‌طوری که کره جنوبی برای فروش کفش تبریز اعلام آمادگی کرده است. وی با بیان اینکه صادرات کفش تبریز روبه رشد است، یادآور شد: صنعت کفش تبریز جزو صنایع پیشرو ایران و استان بوده و تنها راه نجات این صنعت صادرات است؛ خوشبختانه میزان صادرات کفش تبریز نسبت به سال ۹۲ افزایش یافته و حدود ۵ درصد از صادرات کل کشور را آذربایجان شرقی به خود اختصاص داده است.
دبیر ستاد کارگروه رفع موانع تولید استان افزود: آشنا نبودن تولیدکنندگان و فروشندگان با علم بازاریابی از اصلی‌ترین دغدغه‌های ما است که نمی‌توانند کالا را براساس سلیقه مصرف‌کننده تولید کنند.آرش پوراصل، عضو کمیسیون صادراتی اتحادیه کفاشان تبریز نیز با اشاره به ظرفیت‌های صنعت کفش تبریز گفت: تولیدات کفش تبریز در شهرهای مختلف کشور مورد مصرف قرار می‌گیرد و جهانیان تبریز را با کفش چرمی می‌شناسند؛ از این رو برگزاری نمایشگاه‌های مختلف علاوه بر اینکه بهترین فرصت را برای تعامل فعالان صنعت کفش تبریز با فعالان صنعت کفش سایر کشورها ایجاد می‌کند، در جذب توریست و سرمایه‌های انسانی نیز می‌تواند موثر باشد.
وضعیت بازار فروش داخلی
علیرضا جباریان‌فام در این بخش با اشاره به اشتغال مستقیم چهار هزار نفر در صنعت کفش تبریز گفت: ۴۳۰۰ واحد تولیدی کفش در تبریز دارای پروانه هستند که از این تعداد، ۵۰۰ واحد خدماتی، ۲۴۰۰ واحد تولیدی و ۱۴۰۰ واحد مربوط به فروش کفش است و همچنین حدود ۱۰۰ هزار نفر از این صنعت در تبریز امرار معاش می‌کنند.وی با اشاره به علل کاهش جواز تاسیس واحدهای تولیدی در بخش کفش ادامه داد: از نظر واحد تولیدی اتحادیه کفاشان تبریز بزرگترین اتحادیه تولیدی کشور است که اکثریت واحدها دارای پروانه کسب تولیدی است.وی با تاکید براینکه مالیات بر ارزش افزوده از مسائلی است که تمام تولیدکنندگان کفش با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، افزود: متاسفانه بیشتر واحدهای دارای پروانه بهره‌برداری، به دلیل مالیات بر ارزش افزوده، پروانه بهره‌برداری را باطل کرده و پروانه کسب برای واحدهای خود صادر می‌کنند تا از مالیات بر ارزش افزوده معاف باشند؛ در واقع واحدهای بزرگ تبدیل به واحدهای کوچک می‌شود و همین منجر شده تا جواز تاسیس کاهش یابد.
رئیس اتحادیه کفاشان تبریز گفت: متاسفانه بیشتر تولیدکنندگان با علم بازاریابی آشنا نیستند و بیشتر به شیوه سنتی کفش تولید می‌کنند.وی تصریح کرد: گاهی اوقات شاهد این هستیم که کفش‌های نامرغوب و بی‌کیفیت به نام کفش تبریز بین مردم به فروش می‌رسد؛ برای مقابله با این موضوع، در نظر داریم کفش تبریز را شناسنامه‌دار کرده و بارکد مشخصی را برای کفش تبریز اختصاص دهیم.جباریان‌فام با بیان اینکه وضعیت تولید کفش تبریز چندان مناسب نیست، اظهار کرد: اکنون تولید کفش تبریز ۴۰ درصد کاهش یافته و از سوی دیگر فروش کفش نیز به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است؛ با توجه به اینکه سال گذشته کمپین حمایت از کفش ایرانی راه‌اندازی شد، این کمپین در زمینه کفش تبریز تاثیر بسزایی داشت و شاهد رغبت مردم به سمت کالای ایرانی بودیم.
جعفر فرزانه، تولیدکننده کفش تبریز نیز در این بخش با اشاره به مشکلات بازار گفت: اکنون تولیدکنندگان به سبک سنتی عمل می‌کنند و بیشتر مغازه‌های کوچک اجاره‌ای هستند و به دلیل کمبود منابع مالی، برای خرید مواد اولیه مورد نیاز، به چک‌های بلندمدت روی می‌آورند؛ از این رو با توجه به اینکه فروش بسیار محدود است، دیگر نمی‌توانند برای پرداخت این چک‌ها اقدام کنند. وی ادامه داد: خریداران آشنایی لازم را با کیفیت کیف و کفش چرم ندارند و قادر به تشخیص کفش تبریز از سایر کفش‌ها نیستند؛ از این رو اطلاعاتی را که فروشنده به خریدار می‌دهد قبول دارند که بهتر است برای مقابله با این مشکل، کفش‌ها شناسنامه‌دار و دارای بارکد باشد.فرزانه با بیان اینکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای باعث افزایش فروش می‌شوند، گفت: در این فروشگاه‌ها کسی مشتری را مجبور به خرید اجناس نمی‌کند و مشتری کالا را از روی سلیقه خود انتخاب می‌کند که متاسفانه در تبریز چنین فروشگاه‌هایی محدود است.
سخاوت خیرخواه، دبیر ستاد کارگروه رفع موانع تولید و مشاور سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی در این بخش اظهار کرد: قیمت کفش دست‌دوز تبریز بسیار بالا است و تولیدکنندگان به فکر افراد ضعیف جامعه نیستند و نمی‌توانند کفش را برای طبقات مختلف جامعه با قیمت و کیفیت مناسب تولید کنند.وی با تاکید بر اینکه قیمت تمام شده باید براساس توان خرید مشتری باشد، افزود: طبیعی است با چنین شرایطی، علاوه بر اینکه فروش داخلی کاهش می‌یابد مردم بدون در نظر گرفتن برند کفش به سمت برندهای خارجی با قیمت مناسب روی می‌آورند.آرش‌پور اصل، تولیدکننده کفش تبریز با بیان اینکه تفکر سنتی باید در صنعت کفش تغییر یابد، اظهار کرد: دیگر سبک فروش سنتی جوابگو نیست؛ البته شاید برای گردشگران جالب و جذاب باشد اما نمی‌تواند باعث رونق بازار فروش شود.وی ادامه داد: برای مدیریت این ضعف باید فروشگاه‌های زنجیره‌ای با برند کفش تبریز ایجاد شود؛ همچنین راه‌اندازی جشنواره‌های فروش دوره‌ای و فصلی و برگزاری کلاس‌های فروش مدرن نیز می‌تواند در رونق بازار داخلی موثر باشد.
میزان صادرات
علیرضا جباریان فام، رئیس اتحادیه کفاشان تبریز در این بخش گفت: اولین کنسرسیوم صادراتی در صنعت کفش، در تبریز تشکیل یافته؛ چرا که یکی از راه‌های برون‌رفت واحدهای تولیدی از رکود توجه به صادرات است.وی با اشاره به اصلی‌ترین چالش‌های تولیدکنندگان کفش متذکر شد: متاسفانه قوانین مالیاتی چنان زیاد است که تولیدکنندگان با تمام این قوانین آشنا نیستند؛ از این رو همین امر منجر به تحمیل جرایم سنگین برای واحدهای تولیدی می‌شود.
وی مالیات بر ارزش افزوده را یکی دیگر از مشکلات تولیدکنندگان صنعت کفش دانست و افزود: به رغم اینکه قانون مالیات بر ارزش افزوده هنوز در دولت تصویب نشده و به‌صورت آزمایشی اجرا می‌شود، ولی اکنون بزرگترین معضل برای واحدهای تولیدی شده است که باعث شده تا قیمت تمام شده کفش بالا باشد.جباریان فام در ادامه از امضای تفاهم‌نامه همکاری مشترک بین سازمان یونیدو، سازمان صنعت، معدن و تجارت، سازمان فنی و حرفه‌ای، شرکت شهرک‌های صنعتی و اتحادیه کفاشان تبریز به منظور راه‌اندازی یک مرکز برای طراحی و توسعه کفش ایران در تبریز خبر داد و گفت: راه‌اندازی این مرکز نیازمند حمایت مسوولان است؛ چراکه برای ورود صنعت کفش تبریز به تکنولوژی روز دنیا بسیار موثر است.
جعفر فرزانه، تولیدکننده کفش تبریز در این بخش اظهار کرد: اگر بخواهیم تنها به تولیدات خود اکتفا کنیم و هیچ گونه کفش خارجی وارد شهر نشود، علاوه بر اینکه نمی‌توان از لحاظ مد پیشرفت کرد، از سویی نیز نمی‌توانیم با رقبای خود رقابت کنیم. آرش نامی، تولیدکننده کامپاندهای پی‌وی‌سی کفش نیز در این باره اظهار کرد: ایجاد واحدهای طراحی و مدل‌سازی، تامین نقدینگی، استفاده از فناوری‌های نوین و بهره‌گیری از نیروی متخصص از زیرساخت‌های ضروری برای تولید محصولات با کیفیت در صنعت کفش است.وی ادامه داد: متاسفانه از چالش‌های عمده واحدهای تولیدی جذب منابع انسانی است، چرا که متخصصی برای فعالیت در عرصه کفش وجود ندارد و به جای اینکه آموزش‌های لازم را بگذرانند از ابتدای کار وارد این عرصه می‌شوند؛ این به آن معناست که در طراحی و مدل‌سازی کفش از تکنولوژی بهره نگرفتند.این تولیدکننده با بیان اینکه شاه کلید مشکلات ما در سیستم بانکی است، اظهار کرد: با توجه به اینکه نرخ بهره و سپرده در سیستم بانکی بالا است؛ باعث شده صنعت و تولید در رکود به سر ببرند، تجار نیز دیگر علاقه‌مند برای همکاری و مشارکت در بازار‌های داخلی ما نیستند.
سخاوت خیرخواه، دبیر کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید استان نیز اظهار کرد: دانشگاه‌ها نمی‌توانند صنعتگران خوب و آشنا به قوانین کار تحویل جامعه دهند، چراکه علاوه بر اینکه دانشگاه در مسیر بیراهه قرار گرفته صنعت نیز در مسیر بیراهه قرار گرفته و افراد کم سواد و ناآشنا با علم روز را به کار می‌گیرند.مشاور رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان با بیان اینکه ارتباط صنعت و دانشگاه در تجاری‌سازی علم نامناسب است، خاطرنشان کرد: با این روندی که پیش می‌رویم، چشم‌انداز صنعت کفش چندان روشن نیست.آرش‌پور اصل تولیدکننده کفش تبریز در این بخش با بیان اینکه پای ترکیه به صنعت کفش تبریز باز شده است، اظهار کرد: این باعث رغبت مردم به برند ترکیه شده به‌طوری که ترکیه بازار تبریز را به دست گرفته و این سبب لطمه وارد کردن به بازار‌های صادراتی ما شده است که باید تمهیداتی برای مرتفع کردن این مشکل اندیشیده شود.
برنامه‌های اتحادیه برای تبریز ۲۰۱۸
علیرضا جباریان فام، رئیس اتحادیه کفاشان تبریز در این بخش، اظهار کرد: همه نهادها و سازمان‌ها متناسب با وظایف خود به این منظور برنامه‌هایی تدارک می‌بینند و ما نیز سعی می‌کنیم از این فرصت برای معرفی صنعت دیرینه کفش تبریز به سایر کشورها نهایت استفاده را ببریم. وی ادامه داد: در سال ۲۰۱۸ همایش بین‌المللی کفش و چرم برگزار می‌شود تا این صنعت را به جهانیان بشناسانیم و از سویی نیز تلاش می‌کنیم این صنعت را به ثبت ملی برسانیم.بر اساس این گزارش، با توجه به اینکه صنعت کفش تبریز یک صنعت اشتغال‌زا و ارزآور و تاثیرگذار در عرصه اقتصاد و تجارت استان است، انتظار می‌رود با رفع موانع و مشکلات ذکر شده در این میزگرد، آموزش افراد متخصص و ارائه حمایت‌های دولتی، هر روز شاهد توسعه و رونق این صنعت باشیم.
ارسال نظر