پاسپورت  دارایی‌های حقیقی به جهان مجازی

توکن‌ها نمایانگر مالکیت و سهم در دارایی پایه بوده و این فرایند، مدیریت و معامله آنها را در یک اکوسیستم غیرمتمرکز و شفاف آسان‌تر می‌کند. مزیت اصلی توکنیزه‌سازی دارایی‌های دنیای واقعی در گسترش و برابری دسترسی عوام مردم به دارایی‌هایی است که به‌طور سنتی نقدشوندگی پایینی دارند. توکنایز با تقسیم دارایی‌ها به واحدهای دیجیتال کوچک‌تر، امکان مشارکت گسترده‌تر سرمایه‌گذاران را فراهم می‌کند. همچنین افراد می‌توانند بدون نیاز به سرمایه کلان، مالک بخشی از دارایی‌های با ارزش مانند املاک لوکس یا آثار هنری نفیس شوند. این فرآیند که نوعی مالکیت کسری محسوب می‌شود، نقدشوندگی بازار را افزایش داده و موانع ورود را هم برای سرمایه‌گذاران خرد و هم برای سرمایه‌گذاران نهادی کاهش می‌دهد.

توکنیزه‌ کردن دارایی‌های دنیای واقعی عصری جدید را در صنایع مختلف از جمله زنجیره تامین، بانکداری، لجستیک و تولید رقم زده است. این فناوری با ایجاد نوآوری و افزایش بهره‌وری، نقش مهمی در مدیریت دارایی‌های مالی ایفا می‌کند. این مفهوم فراتر از حوزه‌هایی مانند املاک و مالکیت فکری رفته و کاربردهای گسترده‌تری در کسب‌وکارها پیدا کرده است. این دسته از کاربرد توکن‌ها بر پیشرفت‌های زیربنایی مانند مکانیسم‌های اجماع، مقیاس‌پذیری و یکپارچه‌سازی با دیفای (DeFi) تمرکز دارد. در این میان اگرچه این بازار توکن‌های کاربردی را شامل نمی‌شود، اما استیبل‌کوین‌ها بخش عمده‌ای از آن را تشکیل می‌دهند. همچنین این ابزار در در بازار دارایی‌های لوکس، مانند آثار هنری و کلکسیون‌ها، برای تایید اصالت و تسهیل معاملات جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شرکت‌ها و کسب‌وکارهای فعال در حوزه انرژی و آن دسته از کسب‌وکارهایی که اتکای زیادی به مالکیت معنوی دارند، به دنبال دارایی‌های واقعی توکنیزه‌شده هستند تا بتوانند مالکیت دارایی‌ها را ردیابی کرده و توزیع درآمد ناشی از آن دارایی‌ها را خودکار کنند.درنتیجه با تکامل مقررات، شفاف‌شدن چارچوب‌های قانونی و شکل گیری همکاری‌های بین‌المللی، توکنایز دارایی‌های دنیای واقعی می‌تواند نظام‌ مالی جهانی را دگرگون کند.

عجایب دنیای توکن

توکنایز کردن تنها محدود به دارایی‌های معمول نیست و حتی یک بطری نوشیدنی نیز می‌تواند به توکن تبدیل شود. برای نمونه در سال ۲۰۲۰ یک هنرمند در کارولینای جنوبی، معروف به بیشاپ، توکن‌هایی را در پلتفرم Rarible منتشر کرد که به خریداران اجازه می‌داد که یک بخش از بدن او را برای تتوهای آینده رزرو کنند. علاوه بر این، افراد می‌توانستند روی بخشی از بدن این هنرمند سرمایه‌گذاری کرده و از آن به‌عنوان بوم شخصی برای خلاقیت خود استفاده کنند.

همچنین در سال ۲۰۲۰، شرکت MOSS توکن Moss Carbon Credit (MCO۲) را راه‌اندازی کرد که معادل یک تُن انتشار دی‌اکسید کربن (CO₂) بود. در این راستا افراد می‌توانستند توکن MCO۲ را در پلتفرم MOSS.Earth سوزانده و یک گواهی رسمی دریافت کنند که کاهش ردپای کربنی آنها را تایید می‌کند. علاوه بر این، پروتکل Galileo یک سکه برنزی دو هزار ساله را توکنیزه کرد و آن را با قیمت USDC ۱۵۰ به خریداران عرضه کرد. در این راستا خریدار یک گواهی دیجیتال مالکیت دریافت می‌کرد که به این اثر تاریخی متصل بود.

در سال ۲۰۲۱ بانک سیگنام و شرکت آرتموندی شاهکار پابلو پیکاسو با نام Fillette au béret را توکنیزه کردند. در این راستا بیش از ۵۰ سرمایه‌گذار مالک سهام این اثر هنری گرانبها شدند. در همین سال، متیو ورنون ۱۰۰ توکن منتشر کرد که هر کدام نمایانگر یک ساعت از کار او به‌عنوان طراح UI/UX بود. خریداران می‌توانستند هر یک از این «ساعت‌ها» را با قیمت ۱۰۰ دلار به ازای هر توکن خریداری کنند و به‌این‌ترتیب، تخصص او را از پیش رزرو کنند. در سال ۲۰۲۴ نیز یک پلتفرم سهمی معادل ۱۲.۵ درصد از اسب مسابقه‌ای مشهور به نام دوریانو را توکنیزه کرد. سرمایه‌گذارانی که این سهام را خریداری کردند، اکنون بخشی از جوایز نقدی مسابقات این اسب و همچنین سود ناشی از افزایش احتمالی ارزش دوریانو را دریافت می‌کنند.

اقتصاد بدون مرز

صنایعی مانند سلامت، تولید و بازارهای لوکس از این متدها برای بهبود کلی کسب و کار و ایجاد راه‌های موثر و بهینه برای افزایش شفافیت، کارآیی و دسترسی جهانی بهره می‌برند. پیشرفت‌ در حوزه توکن کردن دارایی‌ها به کسب‌وکارها این امکان را داده است که با سرمایه‌گذاری در توسعه و یکپارچه‌سازی راهکارهای توکنیزه‌سازی دارایی در سطح جهانی و با کمک توسعه‌دهندگان باتجربه، جریان‌های درآمدی جدیدی ایجاد کرده و خود را برای آینده‌ای با اقتصاد دیجیتال متوازن آماده کنند. به عبارتی توکنیزه‌سازی دیگر صرفا یک روند نوظهور نیست، بلکه نشان‌دهنده‌ی یک تغییر ساختاری اساسی در شیوه عملکرد صنایع، نحوه سرمایه‌گذاری آنها و مسیر رشدشان است. برای نمونه همکاری با یک شرکت توسعه توکنیزه‌سازی دارایی‌ها مانند Antier، دسترسی سازمان‌ها را به منابع توسعه گسترده، تکنیک‌های متنوع و پشتیبانی تخصصی فراهم می‌کند و در نهایت این امکان را می‌دهد که نهاد نقدشوندگی، شفافیت و پیشرفت خود را به حداکثر رسانده و به سمت بازاری دیجیتال و واقعا جهانی حرکت کند.

 میانبر توکنی

قراردادهای هوشمند برنامه‌های خود اجرا شونده‌ای هستند که شرایط و قوانین آنها به‌صورت کد نوشته شده و بدون نیاز به واسطه، فرآیندهای مختلف را مدیریت می‌کنند. در دنیای توکنیزه‌سازی دارایی‌ها، این قراردادها نقش کلیدی در افزایش شفافیت، بهره‌وری و سرعت معاملات ایفا می‌کنند. آنها امکان انتقال خودکار مالکیت هنگام خرید یا فروش توکن‌ها را فراهم می‌کنند و به این ترتیب نیاز به واسطه‌ها را عملا حذف می‌کنند. علاوه بر این، برای آن دسته از دارایی‌هایی که درآمدزا هستند، قراردادهای هوشمند سود را به‌صورت خودکار و بر اساس قوانین از پیش تعریف‌شده میان دارندگان توکن توزیع می‌کنند. همچنین این قراردادها با اعمال قوانین و مقررات از پیش تعیین‌شده، تضمین می‌کنند که تمام معاملات مطابق چارچوب قانونی انجام شود. به‌طور کلی، قراردادهای هوشمند با خودکارسازی فرآیندها، کاهش هزینه‌های عملیاتی و مدیریت دقیق معاملات، ستون فقرات توکنیزه‌سازی دارایی‌های واقعی هستند و فناوری بلاک‌چین نیز نقش اساسی در تضمین امنیت، شفافیت و یکپارچگی این فرآیندها ایفا می‌کند.

آینده توکن‌ها

در حال حاضر، بسیاری از صنایع به دلیل شفافیت، نقدینگی و دسترسی جهانی به فرصت‌های سرمایه‌گذاری، شروع به استفاده از توکنیزه‌کردن دارایی‌ها کرده‌اند. پیشروترین صنایع در این زمینه شامل بازار مسکن، کامودیتی‌ها و خدمات مالی هستند. هر یک از این صنایع از توکن‌سازی برای فراهم کردن مالکیت کسری دارایی‌ها، تسهیل سرمایه‌گذاری‌های بین‌مرزی و دیجیتالی کردن فرآیندهای سنتی سرمایه‌گذاری جهانی استفاده می‌کنند.

با توجه به روند رو به رشد این ابزار، شرکتBoston Consulting Group پیش‌بینی می‌کند که ارزش این بازار تا سال ۲۰۳۰ به ۱۶ تریلیون دلار برسد و مدیران دارایی نیز در خوش‌بینانه‌ترین سناریو، ارزش دارایی‌های توکنیزه‌شده را حدود ۱۰ تریلیون دلار برآورد می‌کنند. این ارقام به‌روشنی پتانسیل بالای این حوزه را به‌عنوان یک ابزار مالی در چارچوب‌های نهادی نشان می‌دهد که می‌تواند فرصت‌های بی‌نظیری در حوزه مالی و سرمایه‌گذاری ایجاد کند.