عدم‌ثبات بازار؛ چالش روز دامداران و مرغداران
آنچه در ادامه می‌‌‌خوانید گفت‌وگوی ما با سیدعبدالله حسینی مدیر تحقیق و توسعه شرکت فعال در حوزه تولید افزودنی‌‌‌های خوراک دام و طیور است.
تولیدات شما که در واقع محصولاتی بر پایه گیاهان دارویی است کدام نیاز صنعت دام و طیور را به صورت مشخص برطرف می‌‌‌سازد؟
همان‌طور که می‌‌‌دانید جوجه‌‌‌های گوشتی یا دام‌‌‌های بزرگ امروز سرعت تولید بسیار بالایی دارند و برای این تولید بالا نیاز به کمک‌‌‌کننده‌‌‌های هضم و بهبود عملکرد دارند و این تولید بالا سبب یکسری ناهنجاری‌‌‌ها در بدن این حیوانات می‌شود که برای رفع اینها دو راه وجود دارد؛ یا می‌توان از داروها استفاده کرد یا از افزودنی‌‌‌هایی بر پایه گیاهان یا مواد طبیعی که این مواد می‌توانند عوارض ناشی از ترکیبات دارویی را کاهش دهند.
در واقع از این طریق می‌توان سلامت محصولات دامی به‌خصوص گوشت، مرغ و شیر را بهبود بخشید. برای مثال ما به جای آنتی‌بیوتیک‌‌‌هایی که به عنوان آنتی‌بیوتیک‌‌‌های محرک رشد در جیره طیور استفاده می‌‌‌شد محصولی را طراحی کردیم که برپایه اسانس گیاهان دارویی «زنیان، پونه کوهی و آویشن» هستند. این اسانس‌‌‌ها را با استفاده از تکنولوژی نانو به صورت کپسول‌شده در‌آوردیم و به عنوان یک افزودنی در خوراک طیور و دام استفاده می‌شود و این سبب می‌شود مصرف آنتی بیوتیک در خوراک دام و طیور کاهش یابد و اثرات منفی را که روی سلامت انسان می‌تواند داشته باشد کاهش دهد.
با توجه به اینکه پرورش‌دهنده‌‌‌ها همواره به دنبال کاهش هزینه‌‌‌ها هستند این تولیدات مبتنی بر گیاهان دارویی شما چقدر به تولیدکننده‌‌‌ها هزینه تحمیل می‌کند و چگونه پرورش‌دهندگان متقاعد به پرداخت این هزینه‌‌‌ها می‌‌‌شوند؟
تمام تلاش ما این است که به مصرف‌کنندگان هزینه‌‌‌ای تحمیل نکنیم، به عنوان مثال ما «توکسین بایندرهایی» را تولید کرده‌‌‌ایم که سلامت دام را تضمین می‌کنند و بنابراین با توجه به اینکه سلامت دام تضمین می‌شود عمر تولیدی دام یا مرغ تخم‌‌‌گذار بهبود پیدا می‌کند.
بنابراین از این طریق و با افزایش ماندگاری دام‌‌‌ها و کاهش تلفات هزینه‌‌‌ها پوشش داد‌ه می‌شود؛ یعنی عملا سیستم‌های ما هزینه‌‌‌ای را به دامدار تحمیل نمی‌‌‌کند و از طریق بهبود کیفیت و بهبود عملکرد هزینه‌‌‌ها را جبران می‌کند.
در مسیر تولیدات چنین محصولاتی با چه چالش‌‌‌هایی روبه‌‌‌رو می‌‌‌شوید؟
قطعا هیچ تولیدی بدون مانع و چالش نیست. به طوری که گرفتن و اخذ مجوزها در کشور سنگین است، فرآیند سرمایه‌گذاری سخت است و با توجه به اینکه ما شرکت دانش‌‌‌بنیان و کوچک هستیم برای بقا نیاز به حمایت‌‌‌های سیستم‌های دولتی داریم. چرا که در صورت وجود این حمایت‌‌‌ها ما می‌توانیم توسعه بیشتری داشته باشیم و محصولات به‌روزتر و بهتری تولید کنیم و حتی می‌توانیم خیلی از محصولاتی را که از خارج وارد می‌شود در داخل تولید و جایگزین کنیم.
با توجه به اینکه مخاطبان شما دامداران و مرغداران هستند، اصلی‌‌‌ترین گلایه‌‌‌هایی که در این حوزه دارند چیست؟
عدم‌ثبات بازار در کشور ما مهم‌ترین عامل مشکل‌زاست، تامین نامتوازن اقلام خوراکی و نهاده و مواد اولیه به‌خصوص ذرت و سویا عواملی است که تولیدکننده‌‌‌ها را اذیت می‌کند. با وجود این مهم‌ترین آنها عدم‌ثبات بازار است که یک تولیدکننده حاضر است با سود کمتر کار کند، اما سود‌ش تضمین شده باشد و در تمام مدت پایدار باشد. منتها در کشور ما در یک مقطعی محصولات به یکباره گران یا ارزان می‌شود که تولیدکننده و مصرف‌کننده را ناراضی می‌کند بنابراین اگر دولت بتواند در این زمینه در خرید تضمینی و تولید تضمینی پایداری ایجاد کند می‌تواند موفق باشد.
با توجه به اینکه محصولاتی که شما تولید می‌‌‌کنید نمونه‌‌‌های وارداتی هم دارد چقدر آنچه در داخل تولید می‌شود قابل رقابت با نمونه‌‌‌های خارجی است؟
در کل می‌توان گفت فرآیند تولید در هر جایی شروع بشود تا به یک استاندارد بسیار خوب برسد زمان می‌برد. منتها محصولات بسیاری در کشور داریم که به اصطلاح گرید (درجه‌‌‌بندی) بسیار عالی دارند و توانایی رقابت با محصولات خارجی را هم دارند. با وجود این در بین تولیدکننده‌‌‌های ما بعضی مواقع سلایق و علایقی وجود دارد که نمی‌توانیم آنها را حذف کنیم یا پوشش دهیم، ولی کمکی که دولت می‌تواند به ما بکند این است که سهم واردات را کاهش دهد؛ یعنی سهم بازار آنها را نهایتا ۱۰ تا ۲۰درصد بازار نگه دارند و اجازه بدهند مابقی بازار را تولیدات داخلی پوشش دهند و با مکانیزم‌‌‌های خاص ارتقای کیفیت شرکت‌ها را در جهت تولید محصول مناسب و یکنواخت حمایت کنند. همان‌طور که الان معاونت امور دام وزارت جهاد در مورد کارخانه‌های خوراک دام شروع کرده و درجه‌‌‌بندی کارخانه‌ها را انجام می‌دهد. بنابراین در مورد محصولات افزودنی نیز می‌تواند چنین روش‌هایی اعمال شود که بتوانیم روز‌به‌روز تولید باکیفیت‌‌‌تر و مقرون به‌صرفه‌‌‌تری داشته باشیم.
