غیبت کارکنان بخشی طبیعی از زندگی کاری آنها محسوب میشود. حتی زمانی که افراد در سلامت هستند، غیبت آنها به این معنی است که میتوانند برای بازیابی خود و استراحت کردن مرخصی بگیرند. اما این غیبتهای مکرر و غیرموجه است که میتواند مشکلساز شود. نیکول رابرتز، رئیس گروه راهحلهای مردمی «انجمن مدیریت منابع انسانی» (SHRM) در اسپرینگبورو، اوهایو، میگوید غیبت بدون پرداختن به دلیل آن میتواند «عوارض خود را بر شرکت و کارکنانش بگذارد». دیگران باید اضافهکاری انجام دهند و تیمهایی که در حال حاضر عملکرد ضعیفی دارند، میتوانند ضربالاجلها و اهداف انگیزشی خود را از دست بدهند.
با وضع قوانین و مقررات زیستمحیطی مختلف، به نظر میرسد که شرکتها در سال ۲۰۲۴ مجبورند به مسوولیتهای سازمانی خود توجه بیشتری نشان دهند. در حالی سال ۲۰۲۳ به پایان رسیده است که گرمای بیسابقه جهانی و کمبود بارشهای زمستانی، توجه به اثر فعالیتهای اقتصادی بر محیطزیست را تبدیل به یک الزام اخلاقی کرده است. در این بین، در کشورهای مختلفی نیز خبر از بحثها و الزامات قانونی جدید در راستای مسوولیتپذیر کردن شرکتها به گوش میرسد.
سالهای اخیر به خوبی به ما نشان داده که خیلی چیزها میتوانند متحول شوند، آن هم به سرعت. شرکت مشاوره و تحقیقات بازار «ایپسوس» (Ipsos) از بیش از ۲۵هزار نفر در ۳۴ کشور در مورد پیشبینیهایی که در سال جدید دارند، نظرسنجی کرده است. موضوعات این نظرسنجی، از تکنولوژی تا محیطزیست و امنیت جهانی را دربرمیگیرد.
«شرکت مشاوره مدیریت ایلیا» در گزارشی که اسفندماه ۱۴۰۱ با همکاری گروه رسانهای «دنیایاقتصاد» منتشر کرد، از وضعیت نگرش مدیران عامل شرکتهای ایرانی به آینده اقتصادی ایران خبر داد. بر اساس این گزارش ۵درصد از ۳۰۰ مدیرعاملی که در بیش از ۲۷ صنعت فعالیت میکنند، به رونق اقتصادی ایران در سال ۱۴۰۲ خوشبین هستند، در حالی که این متغیر در سال ۱۴۰۰ حدود ۳۷درصد بوده است. دادهها به روشنی نشان میدهند که کسبوکارها اکنون در محیطی مبهم، پیچیده و پرچالش در حال گذراندن امور (بیشتر جاری) خود هستند. ۶۵درصد از مدیران عامل اذعان کردهاند که تمرکز آنان در سالجاری بر مسائل روزمره بوده و تنها ۲۰درصد از اهداف غیرمالی مانند توسعه زیرساختها، سرمایهگذاری جدید و تغییر ساختار محقق شده است.