خودکنترلی بازار با بسته‌های هوشمند

حسین محمودی اصل/کارشناس ارشد بازارسرمایه ریسک‌های سیستماتیک بر بازارسرمایه و کلیت اقتصاد سایه افکنده است. در چنین چالش‌هایی شاید محدویت دامنه نوسان برای کوتاه‌مدت دردسترس‌ترین راهکار باشد. البته حجم مبنا نیز در شرایطی می‌تواند در این خصوص کمک کند. تعطیلی بازار به جهت ایجاد ترس بیشتر معقول به نظر نمی‌رسد. البته موقت بودن دامنه نوسان نکته حیاتی است و باید در تنگناها و شرایط مختلف برای بازار بسته‌های هوشمند تدوین شود.

همچنین این بسته‌ها می‌تواند از اوراق تبعی تا تغییر در حد نصاب‌ها و... باشد و با وجود بسته‌های هوشمند بازار می‌تواند به خودکنترلی برسد. زمانی که بازار بداند با ریزش مثلا ۸۰‌هزار واحدی بسته «الف» با انواع اقدامات به خودی خود فعال خواهد شد، به خودکنترلی می‌رسد و قبل از رسیدن به آن نقطه انگیزه‌های فروش کنترل می‌شود. تدوین برنامه‌ها باید با محوریت تنظیم‌گری و نه دخالت صورت گیرد و تدوین بسته هوشمند نیز خود حالت تنظیم‌گری، پیشگیری از تنش و خودکنترلی دارد و این بسته‌ها ممکن است اصلا فعال نشوند.

در کنار این تدابیر باید همچون گذشته در جهت کنترل برخی ریسک‌های سیستماتیک اقتصادی نیز اقدام شود. همکاری و تلاش در راستای تعامل دولت و مجلس در جهت اجرای قوانین حمایتی تولید، پیش‌بینی‌پذیری اقتصاد، جلوگیری از تصمیمات خلق‌الساعه، محوریت حاشیه سود تولید در تصمیمات و اخذ نظرات تشکل‌ها و اتاق‌های بازار می‌تواند بسیار موثر باشد. سازمان بورس در تعامل واقعی با دلسوزان و فعالان بازار با تمام ابزارهای در دسترس باید به صیانت از حقوق سهامداران، آنچنان که در قانون بازار سرمایه ذکر شده است، اقدام کند.