بازی برد - برد
با آنکه جزئیات توافق نهایی بین آمریکا و ایران هنوز مشخص نیست و دو طرف اختلافنظرهایی دارند. اما انتظار میرود تهران و واشنگتن در نهایت راهی برای بازگشت به توافق بیابند. با فرض آنکه این پیشبینی تحقق خواهد یافت، سوالی که اکنون مطرح است این است که پس از بازگشت دو طرف چه رخ خواهد داد؟ آمریکا امیدوار است به توافق بعدی که بلندمدتتر و مستحکمتر از توافق هستهای سال ۲۰۱۵ است با ایران دست یابد. در واقع دولت آمریکا مایل است فعالیتهای هستهای ایران برای مدتی بسیار طولانی محدود شود و راهی برای رفع نگرانیها درباره برنامه موشکی و رفتار منطقه ایران پیدا شود.
اما اگر واشنگتن پیشنهادهای جذاب ارائه نکند ایران چنین درخواستهایی از طرف آمریکا را جدی تلقی نخواهد کرد و یک نکته مهم این است که دادن امتیازهای به اندازه کافی جذاب به ایران، مشکلاتی را برای دولت آمریکا در داخل این کشور بهوجود خواهد آورد. بهنظر میرسد آمریکا بهجای صرف سرمایه سیاسی برای رسیدن به توافقی بلندمدت و مستحکمتر با ایران، بهتر است راه بهتر را انتخاب کند، یعنی از جاه طلبی خود بکاهد، کوچکتر فکر کند و بر اقدامات اعتماد آفرینی تمرکز کند که تنشها در خاورمیانه را کم میکند و به واشنگتن و تهران کمک میکند از پیامدهای پرهزینه و غیرضروری اشتباهات محاسباتی اجتناب کنند. ایران و آمریکا باید نوعی ارتباط در فضای نظامی برقرار کنند، نه به این دلیل که آنها در آینده نزدیک در این حوزه شریک خواهند بود، بلکه به این دلیل که فقدان کانالهای ارتباطی شفاف و مستقیم، زمینه را برای اتفاقات خطرناک در منطقه فراهم میکند. در ماههای اخیر تنشهایی بین نیروهای نظامی دو طرف اتفاق افتاده و ممکن است این تنشها به رویارویی منجر شود. فقدان سازوکار ارتباطی در دورانهای بحران خطرناک است. موضوع بعدی این است که مقامات ایران و آمریکا باید مستقیما دیالوگهایی را برقرار کنند به این معنا که دیپلماسی تقویت شود، زیرا در دورانهای پرتنش است که دیپلماسی اهمیت بالایی پیدا میکند. اگر دیپلماتها و مقامات ارشد آمریکایی در اوج دوران جنگ سرد توانستند با همتایان خود در شوروی صحبت کنند، چرا نباید همین ارتباط بین ایران و آمریکا بهوجود آید؟ بایدن ۲۰ سال پیش گفته بود: «برقراری روابط با ایران کاملا به نفع آمریکاست و البته این به نفع ایران هم خواهد بود.» با آنکه رسیدن به توافقی بلندمدت و مستحکم با ایران درحوزه هستهای یک هدف بزرگ است، اما حرکت در این مسیر نباید سبب شود دو طرف به تدریج روابط خود را درحوزههای دیگر بهبود نبخشند. در منطقه خاورمیانه، برای آمریکا هیچ چیز به اندازه جلوگیری از رخ دادن یک جنگ پرهزینه جدید اولویت ندارد.