ارقام شاخص قیمت‌ مصرف‌کننده ضعف گسترده‌ای را نشان می‌دهد؛ به‌طوری‌که قیمت مواد غذایی به‌دلیل تسهیل شرایط عرضه، ۱.۲درصد به‌صورت ماهانه کاهش یافت. این افت به‌ویژه در محصولات اصلی مانند گوشت و سبزیجات مشهود بود. قیمت انرژی نیز کاهش یافت که منعکس‌کننده نوسانات در بازارهای جهانی نفت است. تورم اصلی که غذا و انرژی را دربرنمی‌گیرد، بهبودی جزئی را نشان داد که نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری پایدار در تقاضای داخلی بود. از طرف تولیدکننده، کاهش شاخص قیمت تولیدکننده ناشی از کاهش قیمت جهانی کالاها، همراه با تقاضای ضعیف مصرف‌کننده نهایی بود. درحالی‌که قیمت‌های مربوط به ساخت‌وساز به‌دلیل محرک‌های هدفمند در زیرساخت‌ها شاهد افزایش‌هایی بودند، سایر بخش‌ها، به‌ویژه کالاهای بادوام، همچنان شاهد انقباض قیمت بودند.

سیتی خاطرنشان کرد: اقدامات محرک فعلی دولت، از جمله حل ریسک مالی و ابتکارات تجارت، اثرات متفاوتی داشته است. این تلاش‌ها ممکن است نقدینگی را بهبود بخشد و از بخش‌های خاص حمایت کند؛ اما تاثیر آنها بر تقاضای کل محدودتر باقی می‌ماند. برنامه‌های مبادله‌ای که برای افزایش هزینه‌های مصرف‌کننده طراحی شده‌اند، ممکن است به‌طور ناخواسته با پایین آوردن قیمت‌ها از طریق یارانه‌ها و تخفیف‌ها، به فشارهای تورم‌زدایی کمک کنند. در ادامه، سیتی پیشنهاد کرد سیاست‌های قوی‌تر تقاضای داخلی ممکن است برای مقابله با روند کاهش تورم ضروری باشد. بیزنس گزارش کرد، سیاستگذاران چین با تداوم خطرات خارجی ازجمله تنش‌های تجاری بالقوه، ممکن است نیاز به تقویت پاسخ‌های مالی و پولی برای دستیابی به مسیر تورمی پایدار داشته باشند.