اخبار اندیشه - روزنامه شماره ۶۱۲۶

• 

  اتحادیه‌های ضدکارگری

  دنیای اقتصاد -کیوان حسین‏وند: ظهور نهادهای اجتماعی را می‌توان تلاشی از سوی نیروهای درون جامعه برای حل یک مشکل همگانی محسوب کرد. اتحادیه‌های کارگری را نیز می‌توان در دسته چنین تلاش‌هایی قرار داد؛ نهادی ظهوریافته در جهت افزایش قدرت نیروی کار (یا می‌توان گفت کاستن از قدرت بنگاه‌های در حال رشد) و تامین منافع کارگران که از این طریق توازنی را میان منافع کارفرما و کارگر، با ایجاد «قدرتی متقابل» (Countervailing Power) برقرار سازد (جان کنت گالبرایت، ۱۹۶۷). اما چنین نهادی لزوما با کارکرد پیش‏گفته به پیش نرفته و می‌توان کاستی‌هایی را در اهداف، روند و نتایج آن مشاهده کرد به شکلی که اتحادیه‌ها در مواردی، کاملا بر ضد منافع کارگران و نیز کل اقتصاد عمل کرده‌اند.