کشورهای شرکت‌کننده هریک دارای یک یا دو ویترین مستقل هستند و از هر کشور یک اثر برای گالری جاده ابریشم انتخاب شده است. چیدمان آثار کشورها به ترتیب حروف الفبایی است و با افغانستان آغاز و گالری آخر به آثار هنری معاصر چین اختصاص دارد.کشورهای شرکت‌کننده عبارتند از: افغانستان، ایران، پاکستان، ارمنستان، هند، اردن، تاجیکستان، مغولستان، ترکمنستان، میانمار، سریلانکا، آذربایجان، لبنان، امارات‌متحده عربی، کامبوج، ژاپن، عربستان سعودی، مالزی، سنگاپور، لائوس از قاره‌آسیا، و یونان و مصر هم به‌عنوان دو کشور میهمان از قاره‌های اروپا و آفریقا با آثاری مرتبط شرکت دارند.

موزه ملی ایران در این نمایشگاه ۱۵ اثر به نمایش گذاشته که قدیمی‌ترین آن سنگ‌پی بنای داریوش هخامنشی است. از دیگر آثار می‌توان به ریتون سفالی دماوند از دوره اشکانیان، سردیس گچی حاجی آباد فارس، بشقاب برنزی با نقش گریفون و آبگینه‌هایی از شوش و گیلان دوره ساسانی، سفالینه و کاشی زرین‌فام از شهرهای باستانی تخت‌سلیمان و گرگان، چینی‌های آبی سفید از مجموعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، کره‌برنجی به‌عنوان ابزار ستاره‌شناسی از دوره سلجوقی اشاره کرد. همچنین ظرف سفال آبی و سفید ایران متعلق به دوره تیموری با کتیبه شعری از خیام زینت‌‌بخش گالری جاده ابریشم شده است. در تابلوی ورودی نمایشگاه قاره آسیا اینچنین توصیف شده است: «آسیا مکانی است که در آن خورشید طلوع می‌کند، با بزرگ‌ترین گستره جغرافیایی و بیشترین جمعیت؛ بزرگ‌ترین تنوع قومی در جهان را داراست و محل تولد مهم‌ترین تمدن‌های باستانی، ازجمله بین‌النهرین، هند، چین و... است که در کنار حوضه رودهای بزرگ شکل گرفته‌اند. هنگامی که روابط انسان با طبیعت و انسان‌ها در جوامع را بررسی کنیم متوجه تمدن عمیق و متنوعی می‌شویم که محصول مشترک کشورها و مناطق قاره پهناور آسیا است.»