در همین حال، نتایج پژوهشی که توسط نگارندگان در مورد اصفهان انجام شده نشان می‌دهد اکثریت گردشگران داخلی ایران تمایل به این دارند که تجربیات غذایی خود را از طریق شبکه‌های اجتماعی و گردشگران خارجی از طریق مکالمه و صحبت به اشتراک بگذارند. پیش از این، برخی تحقیقات دیگر نیز نشان دادند که غذا از راه ارتباط کلامی توسط گردشگران ارزیابی می‌شود. اما به‌‌رغم نتایج برخی تحقیقات خارجی، پژوهش حاضر نشان می‌دهد اکثر گردشگران داخلی و خارجی به دلیل تجربه مثبت حاصل از غذا، حاضر بوده‌اند هزینه‌ای اضافه بابت تجربه خوردن دوباره آن بپردازند. این امر منجر به تبلیغ و ترویج برای گردشگری غذایی در بین سایر گردشگران و مسافران داخلی و خارجی می‌شود که نهایتا باعث ازدیاد جمعیت گردشگران ورودی به شهر، به دنبال آن بالا رفتن ارزش اقتصادی خوراکی‌ها، توسعه اقتصادی شهر و نیز اشتغالزایی برای جوانان خواهد شد. همچنین مشخص شد که اولین اولویت برای مصرف غذای بومی در بین هر دو گروه گردشگر داخلی و خارجی خوش‌طعمی غذای بومی و دومین انگیزه نزدیکی به فرهنگ بومی است.

براساس این تحقیق، اکثریت گردشگران داخلی به‌طور متوسط میل دارند غذایی متفاوت از شهر خود مصرف کنند. همچنین گردشگران خارجی تمایل دارند غذایی که در کشور دیگری مصرف می‌کنند تفاوت خیلی زیادی با غذای بومی وطن خود داشته باشد. این نشان‌دهنده علاقه گردشگران خارجی به فرهنگ بومی سایر مناطق از جمله شهر فرهنگی- تاریخی اصفهان است. از دید گردشگران داخلی، غذای بومی شهر اصفهان در حد متوسط بیانگر فرهنگ این شهر است و از دید گردشگران خارجی غذای بومی شهر اصفهان در حد قابل‌توجهی بیانگر فرهنگ این شهر است. اکثریت گردشگران داخلی و خارجی غذای بومی شهر اصفهان را در حد زیادی به‌عنوان میراث فرهنگی در نظر گرفته‌اند. فرضیه‌های تحقیق همچنین تایید کرد که تجربه‌های توریستی چند بعدی است تا جایی که صحت علمی این وجه از تجربه گردشگری برای ارزیابی کمی نقش مواد غذایی و غذای بومی «قبل از تجربه، در طول تجربه و پس از تجربه» مورد تایید قرار گرفت. در پژوهش حاضر همچنین ارتباط بین تجربه مثبت گردشگران داخلی و خارجی از غذای بومی و درآمد اقتصادی ناشی از آن مورد نظرخواهی گردشگران داخلی و خارجی شهر اصفهان قرار گرفت که در آن مشخص شد تجربه به‌دست آمده از غذای بومی نه به‌عنوان انگیزه اصلی بلکه به‌عنوان چاشنی و کاتالیزور سایر اهداف اصلی موجب تشویق و تمایل بیشتر به سفر و مشاهده غذاهای بومی می‌شود.

همچنین مشخص شد گردشگران داخلی تمایل بیشتری نسبت به اشتراک گذاشتن تجربه‌های غذایی خود دارند و این بدان معناست که باید برای گردشگران خارجی زیرساخت‌ها و بسترهای قوی‌تر و جدیدتر و متفاوت‌تر از خدمات غذایی کنونی در شهر فراهم شود. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری به منظور بررسی معناداربودن نقش آگاهی و شناخت، تصویر ذهنی و رضایت از غذاهای بومی بر تمایل به تبلیغات و تجربه مجدد غذاهای بومی در اصفهان حاکی از آن است که رضایت خاطر گردشگران در رتبه اول اثرگذاری قرار می‌گیرد و بالاترین تأثیر را بر تمایل به تجربه مجدد گردشگران داشته است. پس از آن شناخت و آگاهی گردشگران در رتبه دوم اثرگذاری قرار دارد. نگرش و تصویر ذهنی گردشگران نسبت به غذاهای بومی اصفهان نیز سومین عامل اثرگذار بر تمایل به تبلیغات و تجربه مجدد غذاهای بومی اصفهان است.

در این راستا پیشنهاد می‌شود به دلیل اینکه اکثریت گردشگران خارجی مسن هستند، بهتر است به نیاز این قشر گسترده در تهیه غذاهای بومی سالم و گیاهی در حیطه گردشگری آشپزی پاسخ درست داده شود. همچنین بهتر است منوهای غذایی در شهر اصفهان تغییر اساسی پیدا کند و از طبخ غذاهای بومی مخصوص شهر اصفهان مانند یخمه‌ترش و کاله‌جوش که در حال فراموشی است، بیشتر استفاده شود. پژوهشگران همچنین پیشنهاد می‌کنند شرایط بهداشتی جدای از کنترل کردن غذاها و محل تهیه غذا، بهداشت بیرون و محیط داخلی مراکز غذایی و رستوران‌ها را نیز دربر بگیرد؛ خصوصا سرویس‌های بهداشتی در رستوران‌های شهری و بین‌شهری.

در کنار این موضوع، بهتر است به فضای معماری داخلی و خارجی مراکز غذایی و رستوران‌ها بیشتر توجه کرده و متناسب با سبک و شیوه سنتی منطقه خاص خود و یا ترکیبی از شیوه سنتی و مدرن ساخته شوند. از سوی دیگر، پیشنهاد می‌شود به ظاهر غذاها، خوردنی‌ها و ظروف استفاده‌شده برای ارائه آن به گردشگران توجه شود و حسن‌سلیقه و زیبایی خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها و ظروف در نهایت خود به‌کار رود. یکی دیگر از پیشنهادات در این زمینه نیز این است که طرز تهیه کلیه غذاهای بومی به زبان انگلیسی در قالب کتاب یا مجله تهیه و به‌صورت کالا در اختیار گردشگران قرار گیرد.

اخبار مرتبط