مصائب وام‌های بدون نظارت برای اقامتگاه‌های بوم‌گردی
به گزارش «ایرنا» هوشنگ ضیایی درباره نقاط ضعف اجرای طرح اقامتگاه‌های بوم‌گردی کشور در شرایط کنونی عنوان کرد: «فلسفه توسعه کسب‌وکارهای کوچک به‌عنوان موتور محرکه مناسبت‌های اقتصادی از یکسو و تامین معیشت پایدار جوامع محلی از طرفی دیگر، در قالب اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایده‌ای درست با پشتوانه تجارب جهانی است.» وی افزود: «در صنایع بزرگ و کشاورزی نیاز به منابع مالی و سرمایه‌گذاری زیادی داریم و با توجه به محدودیت سرمایه بخش‌خصوصی شانس زیادی آنجا نداریم اما گردشگری این قابلیت و توان را دارد که با اتکا به همان منابع خرد مالی و خانواده‌های روستایی فضایی برای اشتغال و درآمدزایی ایجاد کند.» این فعال و کارشناس گردشگری ادامه داد: «از جمله نقایص، آموزش کسانی است که می‌خواهند به‌عنوان کارآفرین و مدیران این مجموعه‌ها فعالیت کنند.» وی تصریح کرد: «نظارت دقیق بر واحدها و توجه کافی به ابعاد فنی، حقوقی و مالی استارت‌آپ‌ها براساس ارائه خدمات مشاوره از طریق بخش دولتی به خوبی صورت نمی‌گیرد.» ضیائی بیان کرد: «در حمایت از اقامتگاه‌ها معمولا تا ۵۰ میلیون تومان کمک مالی می‌دهند و دیگر مطالبه یا تاکید روی فهم و آموزش وجود ندارد.» این کارشناس گردشگری در پایان خاطرنشان کرد: «بی‌توجهی به فلسفه ایجاد این اقامتگاه‌ها، تبعات و خطر هم دارد؛ از جمله اینکه بسیاری از بوم کلبه‌ها در مناطق دوردست و بکر به لحاظ زیست‌محیطی و طبیعی ایجاد می‌شود و اگر آموزش زیست‌محیطی نداشته باشند مثل این می‌ماند که ما خودمان طبیعت را دچار خطر کنیم.»
ارسال نظر