یک فعال صنعت رزین در گفتوگو با «دنیای اقتصاد» اعلام کرد:
وابستگی ارزی و دست کوتاه تولیدکنندگان
دو سیستم سیاسی و اقتصادی در تعامل گستردهای نسبت به یکدیگر به سر میبرند و نظریات معطوف به تقدم هر کدام بر دیگری، بر وجهی از تقلیلگرایی گرفتار آمده است. پویش امنیت در سیستم سیاسی، نزدیکترین تعامل با وجوه سیستم اقتصادی را دارد؛ به طوری که بر بُعد امنیت در هر دو ساختار عنایت شایانی میشود.
ثبات ارز مطلوبترین مقوله تولید
در این راستا محسن مبارکی، مدیرعامل بنیان کالا شیمی و فعال صنعت رزین در خصوص مشکلات صنعت رنگ و رزین گفت: متاسفانه نوسانات ارزی امان تولیدکننده را بریده است. واضح و مبرهن است که تولید و تولیدکننده نیازمند ثبات و پایداری اقتصادی است و به هر میزان تنش در این مقوله ایجاد شود فشار با حالت تصاعدی به تولیدکننده وارد خواهد کرد. یک تولیدکننده برنامهریزیهای منسجمی برای خود تدوین میکند تا بتواند با حداقل هزینه به تولید برسد، اما به یکباره نوسانات ارزی غیرقابل پیشبینی وارد مجموعه شده و تمام برنامهها را از روند روتین خود خارج میکند. بنابراین میتوان گفت ثبات نرخ ارز مطلوبترین مقوله در روند تولید است.
وظیفه سیاستگذار، ثبات سیاستی است
در عرصه اقتصاد مفهوم ساده و مهمی وجود دارد مبنی بر اینکه هر وقت ثبات اقتصادی وجود داشته باشد و شرایط پیشبینیپذیر شود، سرمایهگذاری رونق میگیرد، ولی هر وقت عدم قطعیت در اقتصاد حاکم باشد و افق آینده تیره و تار شود، فعالان اقتصادی از سرمایهگذاری دست نگه میدارند. بنابراین وظیفه سیاستگذار اقتصادی، ثباتسازی است تا رونق اقتصادی بهدلیل سرمایهگذاری در پی آن ایجاد شود.
در همین زمینه مبارکی تاکید کرد: به طور کلی داشتن ثبات سیاستی و اقتصادی کمک میکند تا تولیدکننده در یک فضای آرام به امر تولید بپردازد، اما متاسفانه در حال حاضر ذهن تولیدکننده به دو بخش تولید و حواشی تولید معطوف است که بدون تردید این موضوع باعث کاهش بهرهوری میشود.
این فعال صنعت با بیان اینکه موضوعات ذکرشده بخشی از درگیریهای تولیدکنندگان رنگ و رزین است خاطرنشان کرد: بعضی مواقع مسائل بدیهی باعت تنش در تولید میشود به طور مثال دو سال پیش شرکت پتروشیمی پارس اعلام کرد برای ۲۰ روز نیاز به اورهال دارد، متاسفانه این موضوع ۴ ماه طول کشید و به علت تک منبع بودن این شرکت پتروشیمی، شرکتها نتوانستند به تعهدات خارجی خود عمل کنند.
یا در مواقعی شرکتهای پتروشیمی به مدت سه هفته حلال در بورس عرضه نمیکنند و دست تولیدکننده را خالی میگذارند.
فراموش نکنید یک تولیدکننده با زحمات فراوان در این دوره رقابتی به سختی میتواند مشتری خارجی به دست بیاورد، اما با همین بدقولیها، این مشتریان را به راحتی از دست میدهد. بنابراین به راحتی دو بخش تعهد مالی و کالایی تولیدکننده به هم میریزد. در یک کلام میتوان ادعا کرد تحریمهای داخلی به مراتب اثرات منفی و تخریبی بیشتری از تحریمهای خارجی دارد.
به گفته وی اگرچه تحریمها در حوزه بینالملل، صادرات را بهشدت تحت فشار قرار داده، اما آنچه بیش از همهچیز کار را برای صادرکنندگان سخت کرده، ضعف مدیریت داخلی و بیتدبیری است.
مبارکی در پاسخ به این سوال که اکنون راهحل چیست، گفت: دولت باید برای شرکتهایی که در برابر تعهدات، مالیات، بیمه و مسئولیتهای اجتماعی خود منطم و عملگرا هستند کارت ویژهای ارایه دهد تا این شرکتها در اخذ تمام سرویسها و خدمات، اولویت داشته باشند، تمیز قایل شدن دولت باعث میشود شرکتهایی که سلامت اقتصادی دارند در راهروهای بوروکراسی داخلی معطل نشوند.
مخاطرات قطعی برق بر صنعتیها
این فعال صنعت در بخش دیگر سخنانش گریزی به قطعیهای مکرر حاملهای انرژی زد و در این خصوص گفت: در کنار موارد ذکرشده قطعی حاملهای انرژی روند تولید را با مخاطرات جدی روبهرو کرده است. حساسیت مصرف در مصرفکننده صنعتی نسبت به خاموشیها و قطع برق بیش از سایر مصرفکنندگان است. لذا منطقی است بارهای صنعتی به منطقهای حرکت کنند که حداقل امکان قطع انرژی الکتریکی وجود داشته باشد. بر این اساس ضرورت اعمال سیاستهای مدیریت مصرف در بخش صنعت روشنتر میشود. با قطعیهای مکرر برق، علاوه بر آسیبهای مالی به بخشهای مختلف، آسیبهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی فراوانی از ناحیه بخش تولید میتواند بر جامعه تحمیل شود که ضرورت توجه به این بخش را آشکار میسازد.
زمانی که کلید قطعی برق و گاز توسط دولت عمل میکند، تولید از حرکت میایستد. این در حالی است دولت باید ایمان داشته باشد قطعی برق تولیدیها، به اندازه خانگیها مهم و حیاتی است؛ چرا که شریان اقتصادی و معیشتی مردم از این وادی میگذرد.
این فعال صنعت، در بخش پایانی با گریزی به اهمیت بیست و چهارمین دوره نمایشگاه بینالمللی رنگ، رزین، پوششهای صنعتی، کامپوزیت و آبکاری تهران گفت: بسیاری از شرکتها هر سال برای مبادلات بیشتر و عمیقتر با همکاران و رقبا در نمایشگاه رنگ و رزین حضور داشتهاند، اما امسال به علت همزمانی این نمایشگاه با نمایشگاه رنگ و رزین چین نتوانستند در نمایشگاه امسال حضور پیدا کنند.
به گفته مبارکی کشور چین اصلیترین تامینکننده مواد اولیه، صنعت رنگ و رزین است؛ بنابراین حضور در نمایشگاه چین اجتنابناپذیر بود. اما شرکتهای حاضر در نمایشگاه چین از سه ماه پیش، مدیریت برگزاری نمایشگاه رنگ و رزین داخلی را در جریان این موضوع قراردادند و از این نهاد اجرایی در خواست کردند با تغییر زمان نمایشگاه داخلی موافقت کنند؛ اما متاسفانه بهرغم اصرار متعدد این اتفاق نیفتاد.