حسین نوریان copy

از اینجاست که رابطه مدیران و خبرنگاران شکل جدیدی به خود می‌گیرد زیرا رهبران سازمان در فرایند تحلیل و استراتژی گذاری به اطلاعات و دانش مرتبط با تحلیل محیط دور نیازمند هستند، اطلاعاتی که روندنماهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، فنّاورانه، قانونی و زیست‌محیطی را برایشان آشکار می‌کند تا بتوانند انتخاب درستی داشته باشند و تصمیمات اثربخشی را اتخاذ کنند زودتر از رقبایشان فرصت‌های محیط را شکار کنند و اثر تهدیدات آتی را خنثی نمایند یا حتی فراتر از این‌ها با شناخت عدم قطعیت‌ها و شرایط ازهم‌گسیختگی‌های صنعت و بازار،  آنجاهایی که قواعد بازار در حال تغییر و از میان رفتن است، صنعت و محیط نزدیک را متناسب با منفعت خود و جامعه شکل دهند.

آنچه در طی سال‌ها فعالیت حرفه‌ای خود به‌عنوان مشاور استراتژی شرکت‌های مختلف و نیز همکاری با نشریات متعدد دانسته‌ام این است که استقبال مدیران از خبرهای تحلیل‌شده بسیار زیاد است و فراهم کردن آن می‌تواند به‌غیراز گره‌گشایی از مدیران در ابهامات تصمیم‌گیری‌های مهم، منبع درامد مناسبی برای نشریات و خبرنگاران هم باشد.

اما روش‌های مدیریت استراتژیک در حال تکامل هستند و طبیعتا ورودی‌های آن‌ها هم باید متناسب با روش‌های جدید تغییر کند به‌بیان‌دیگر تحلیل‌های خبر ازاین‌پس باید متناسب با روش‌های تحلیلی مدیریت استراتژیک تهیه گردد.

امروزه به دلیل دگرگونی‌های شدید در محیط سیاسی و اقتصادی و اجتماعی جهانی، ازنظر تواتر و اثرگذاری، امکان اتکا به تحلیل‌ها و ابرروندنماهای منفرد، بسیار کمتر شده است و دیگر هرگز با سطح اطمینان قابل‌قبول نمی‌توان آینده را بر پایه آن‌ها پیش‌بینی کرد زیرا اتفاقات نادر و بسیار اثرگذار و غیرقابل‌پیش‌بینی از جنس قوهای سیاه می‌توانند یک ابرروندنمای قدرتمند را حتی معکوس کند و تمامی تصمیمات اتخاذشده بر مبنای آن را بی‌اعتبار نماید. این رویدادها بسیار زیاد شده‌اند و هرروزه جوامع اقتصادی مختلف را تحت تاثیر قرار می‌دهند و اعتبار تحلیل‌های پیشینی که بسیاری به آن باور داشته‌اند و بر مبنایش تصمیم گرفته‌اند را مخدوش می‌کنند. به‌عنوان‌مثال قبل از فراگیری ویروس کرونا  که اثرات آن بنیادهای اقتصادی و اجتماعی جوامع را تحت تاثیر قرارداد، چند بنگاه آینده‌پژوهی یا نشریه تحلیلی توانسته بودند آن را پیش‌بینی کنند؟ و چند تحلیل نسبت به ایجاد استحکام و تاب‌آوری در برابر چنین تهدیدهایی هشدار داده بودند؟ تقریبا هیچ!

تغییر ماهیت محیط از حالت پایدار و قابل پیش‌بینی به دگرگون و غیرقابل‌پیش‌بینی شیوه‌های تحلیل استراتژیک را به سمت تحلیل سناریو  و ریسک برده است، دیگر نمی‌توان یک آینده محتوم را تجسم کرد و تصمیم گرفت بلکه باید آینده‌های متعدد را در قالب سناریوهای مختلف به تصویر کشید و سپس همپوشانی‌ها، تضادها و سازگاری‌های میانشان را تحلیل نمود. برای بهترین سناریو هدف‌گذاری و برای بدترین‌هایش استحکام و تاب‌آوری ایجاد کرد. مدیران اکنون به چنین تحلیل‌هایی محتاج هستند و اگر شیوه تحلیل خبر در حرفه خبرنگاری به سمت تولید اخبار تحلیلی مرتبط با عدم قطعیت و سناریو برود اثربخشی این حرفه در برخورداری مدیران از بینش‌های سودمند ارتقای قابل‌توجهی می‌یابد برای ایجاد این مزیت باید خبرنگاران را با مفاهیم و روش‌های جدید تحلیل محیط و مدیریت استراتژیک آشنا نمود و تعامل دوطرفه در قالب یک چرخه بازخوردی را میان این دو قشر اثرگذار جامعه تقویت کرد.