«دنیای اقتصاد» در گفتوگو با کارشناسان صنعت سنگ:
نمایشگاهسنگ اصفهان؛ فرصتی برای دیده شدن
استان اصفهان در حوزه سنگ از انواع مختلف، سنگ ساختمانی، تزئینی و قیمتی، سابقه طولانی و زیرساختهای مفصلی دارد. کافی است تا سری به نجفآباد و محمودآباد و دولتآباد و رضوانشهر بزنید تا عظمت صنعت سنگ استان را بهخوبی دریابید. از سوی دیگر سنگهای قیمتی در استان اصفهان نیز سابقه مفصلی دارند و در سالهای اخیر مردم نیز با این شاخه از سنگها آشنایی بیشتری پیداکردهاند که مسلما بر رونق بازار آنها تاثیر گذاشته و منجر به علمیتر شدن نگاه و خریدوفروش این سنگها شده است. نمایشگاه سنگ فرصتی است که مخاطبان با سنگهای مختلف آشنا شده و ارائهکنندگان نیز فرصت بهتری برای آشنا کردن مردم با سنگهای مختلف مییابند.
تجهیزات سنگ نیز بخش مهمی از این صنعت هستند که بازار خوبی در اطراف اصفهان پیداکرده و در برخی نقاط پیشرفتهایی نیز در حوزه فناوری تجهیزات لازم برای سنگبریها حاصلشده است. برای بررسی موضوع فوق گفتوگو کردیم با سعادت مهدیه، مدیر گالری پرانا گوهر که در ادامه مشروح آن را میخوانیم:
در آغاز درباره اهمیت سنگهای تزئینی و بازار آنها توضیحاتی بفرمایید.
رسته کاری ما سنگ است اما سنگهای قیمتی که به سنگهای معدنی هم متصل است، مثل سنگهایی مانند فیروزه و عقیق که اکثرا در جامعه شنیده و نشنیده باشند. گوهرسنگهای ایران مورد تمرکز مجموعه ماست که ازجمله گوهرسنگهای منحصربهفرد ایران است. ازجمله عقیق که متاسفانه عدهای فقط عقیق یمن را میشناسند و فکر میکنند عقیق خوبی است اما ازنظر ما بهجرئت میتوان گفت که گوهرسنگ عقیق ایران یکی از زیباترین و کمیابترینها در دنیاست و هیچ کجای جهان هنوز پیدا نشده است؛ متاسفانه بازار این سنگ در خارج هنوز پیدا نشده است. بازار درستی در خارج از ایران برای این نوع سنگ نداریم؛ یک سری عقیقها حتی از خارج وارد ایران میشود اما به نظر ما خام فروشی عقیق ایران است که به خارج میشود و پس از تغییر به داخل میآید.
بازار این نوع سنگها در داخل کشور چگونه است؟
بازار این سنگها در داخل روبهپیشرفت است. ما طی ۹ سال اخیر نسبت به آغاز کار مخصوصا ۲ سال اخیر، گوهرسنگهای ایران خیلی بیشتر شناخته شدند و مردم خیلی به آن رو آوردند. البته نه بهعنوان مصرف و منبع درامد بلکه بهعنوان زیبایی و انرژی که سنگها دارند. قیمت این نوع سنگها بستگی به عوامل مختلف دارد؛ مثلا عقیق ایرانی را از ۶۰ هزارتویمان میتوان خرید تا شجر قائنات که تا ۶۰ میلیون تومان نیز خریدوفروش میشود. این نوع سنگها مثل یک منظره هستند.
صادراتی از این نوع سنگ به خارج انجام میشود؟
صادرات این سنگها خیلی محدود است و دست عدهای از افراد است. محل فروش اینها نیز بیشتر حوزه خلیجفارس است.
نمایشگاه سنگ برای این نوع سنگها چه اهمیتی دارد؟
ما هر سال در نمایشگاه شرکت میکنیم و بازخورد خوبی برای ما دارد. نسبت به گذشته نمایشگاه ذهنیت مردم را نسبت به سنگ خیلی بالاتر میبرد.
همچنین جهت بررسی موضوع سنگ گفتوگو کردیم با حسام هاشمی، مدیر کارخانه سنگ بزرگمهر که در ادامه مشروح آن را میخوانیم:
وضعیت بازار سنگ تا چه حد مانند دیگر بازارها درگیر رکود است؟
صد درصد رکود در بازار سنگ هم وجود دارد و نسبت به سال گذشته فروش ما خیلی کمتر شده است؛ البته علت اصلی رکود مشخص نیست اما وقتی ساختوساز کم میشود، سنگ هم کمتر فروخته میشود و تمامی مصالح از سنگ و آهن و آجر درگیر رکود میشوند. کمبود تقاضا همه همصنفیها را دچار مشکل کرده است. وضعیت ما مثل دومینو است؛ زمانی که ملک خریدوفروش نشود، تمامکارها باهم میخوابد. ما هم نمیتوانیم سنگ بفروشیم.
میزان تولید استان اصفهان در کدام نقاط و به چه میزان است؟
محمودآباد، نجفآباد، رضوانشهر و دولتآباد چهار قطب سنگ استان اصفهان هستند و نزدیک هزار کارخانه سنگ در استان داریم. هر سنگبری اگر روزانه ۲۰۰ متر بهصورت میانگین ببرد، میتوان مقدار کلی تولید استان را محاسبه کرد. برخی کارخانهها شاید روزانه ۸۰۰ متر و کارخانه دیگری ۱۰۰ متر تولید کند اما میانگین ۲۰۰ متر است.
از چه معادنی در استان بیشتر استفاده میشود؟
معادن سنگ خیلی متنوع است؛ بزرگترین معدن که بهترین سنگ را هم دارد سنگ محلات است. سنگ مرمریت هم در تمامی نقاط پیدا میشود.
آیا صادرات سنگ هم از استان اصفهان به نقاط دیگر کشور داریم؟
بله صادرات هم داریم، تراورتن و گرانیت و مرمریت سه سنگ عمده صادراتی هستند. صادرکنندهها به عراق بیشتر صادر میکنند و سنگ ایرانی در عراق صرفه دارد. هم ازلحاظ کرایه هم ازلحاظ گمرکی خیلی مناسب درمیآید.
تکنولوژی سنگبریهای اصفهان تا چه حد از تکنولوژی روز دنیا به دور است؟
عمده سنگبریها با تکنولوژی ۶۰ سال پیش دنیا کار میکنند. شاید یک دستگاه ساخت امسال باشد اما تکنولوژی آن متعلق به ۶۰ سال پیش است. دستگاههای ما قدیمی هستند و شاید ۳ درصد سنگبریها دستگاه بهروز دارند. الان تولید دستگاه در کشور داریم و از روی خطهای ایتالیایی و آلمانی کپی میکنند اما قیمتهای آن بالاست و همه نمیتوانند از آن استفاده کنند. یک خط تولید داخل یا ایتالیایی حداقل ۸۰ میلیارد تومان درمیآید.
آیا از نمایشگاه سنگ اصفهان طی سالهای اخیر مطلع بودهاید؟
من مطلع بودم و چند بار بهعنوان مخاطب شرکت کردم. الان نمایشگاهها چندان اثری ندارد و بهراحتی با اینترنت و یک ویدئو دهدقیقهای میتوانیم کالاهایمان را تبلیغ کنیم اما برای نمایش سنگ، نمایشگاه کار بدی نیست.
نکته آخر
یکی از مشکلات کار ما فقدان اتحادیه است و هر منطقه برای خود یک سندیکا دارد که رئیس آن سندیکا نیز راحت در دسترس نیست.