ستون راست_4 copy

طیب نیا با اشاره به اینکه تاب‌آوری در صنعت ما یعنی اینکه چگونه باوجود فشار و تنش‌هایی که به این صنعت وارد می‌شود، دوباره می‌توان به نقطه مطلوب یا عادی برگشت، بیان کرد: در این همایش قرار است من به‌عنوان نماینده صنعت فولاد کشور از این نقاط شکست صحبت کنم؛ چراکه ممکن است شرکت‌های بزرگی مثل فولاد مبارکه با سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام داده‌اند تاب‌آوری بسیار بیشتری نسبت به شرکت‌های کوچک‌تر داشته باشند.

مدیرعامل فولاد مبارکه ادامه داد: مسائل و تنش‌های موجود در حوزه برق، گاز، حمل‌ونقل، مواد اولیه، سیاست‌های ارزی و سیاست‌های قیمت‌گذاری، صنعتِ فولاد کشور را به نقطه خستگی و شکست نزدیک کرده است.

وی اظهار داد: فولاد مبارکه امسال در اردیبهشت‌ماه ۸۰۰ هزار تن تولید فولاد داشته است. این در حالی است که در مردادماه این مقدار به ۳۶۲ هزار تن رسید؛ این یعنی حدود ۳۰۰-۳۵۰ میلیون دلار ارزآوری را از دست داد. اگر این مسائل در صنعت فولاد کشور نبود بدون شک امسال، یعنی سال ۲۰۲۳، ما به جایگاه هشتم جهانی می‌رسیدیم.

وی افزود: آنچه مهم است نحوه برخورد ما با این مسائل است. در کشور ما در حال حاضر حدود ۶۰ میلیون تن ظرفیت برجا و در دست احداث فولادسازی وجود دارد. بیش از ۵۰ درصد این ظرفیت باهدف صادرات ایجادشده است که بتوانیم در بازارهای بین‌المللی رقابت کنیم.

طیب نیا ادامه داد: دریکی از سندهای راهبردی که در سال ۱۴۰۰ تدوین‌شده و اکنون مبنای سیاست‌گذاری در صنعت فولاد است، آورده شده که سهم هزینه حامل‌های انرژی در دو شرکت فولاد مبارکه و فولاد خوزستان در سال ۹۸ حدود ۷ درصد بوده است که اختلاف معناداری با سایر کشورهای دنیا دارد. سیاست‌گذاری برای هزینه انرژی سه شرکت فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و فولاد خراسان به نحوی اصلاح می‌شود که این مقدار به سهم هزینه تامین انرژی و ماده احیاکننده برای تولید فولاد خام از ۷ درصد به ۱۸ درصد برسد، این افزایش معادل با افزایش ۲۰۰ درصدی هزینه انرژی است که امسال ۷۵ درصد آن را شاهد بودیم.

وی افزود: این به معنای آن است که حد تاب‌آوری این شرکت‌های بزرگ حدود ۱۸ درصد است، درحالی‌که با این سیاست‌گذاری‌ها شرکت‌های کوچک‌تر ممکن است نابود شوند. در ادامه این سند راهبردی آورده شده که مدل کسب‌وکاری که بر اساس آن واحدهای متعدد نوردی ایجادشده، منقضی شده است و تعطیلی این واحدها اجتناب‌ناپذیر است. این در حالی است که سیاست‌گذاری‌ها باید به سمت‌وسویی برود که به دنبال راه‌حل برای افزایش سطح تاب‌آوری زنجیره فولاد باشیم، نه اینکه بدون ارائه راه‌حل تنها تعطیلی واحدها را اجتناب‌ناپذیر بدانیم. او تاکید کرد: تمام صنایع در کشورهای مختلف با این مسائل دست‌وپنجه نرم می‌کنند اما کشورها روش‌های مختلفی را برای افزایش سطح تاب‌آوری پیش می‌گیرند. دولت کشور هند که دومین کشور بزرگ تولیدکننده فولاد دنیاست، برای صنعت فولاد وزارتخانه مجزا تشکیل داده است؛ این وزارتخانه ۶ ماموریت برای خود تعریف کرد که مبنای همه آن‌ها تسهیلگری است؛ ازجمله این ماموریت‌ها می‌توان به تسهیل افزایش ظرفیت و رشد تولید فولاد، تسهیل تامین هزینه‌های سرمایه‌گذاری و برنامه‌های توسعه و نوسازی صنعت، در دسترس بودن مواد اولیه، پاسخگویی سریع، ادغام‌ها و سرمایه‌گذاری مشترک... اشاره کرد.

وی افزود: در انگلستان مصوبه‌ای از مجلس به دولت ابلاغ‌شده که در آن اشاره‌شده در صورت عدم تامین انرژی موردنیاز صنعت فولاد، باید به فولادسازها غرامت پرداخته شود و این موضوع را وظیفه دولت می‌داند.

وی ادامه داد: چین در سال ۲۰۰۰ با ژاپن که تولیدکننده دوم دنیا بود تنها حدود ۲۰ میلیون تن اختلاف تولید داشت. در سال ۲۰۰۵ میزان تولید این کشور به حدود ۳۵۰ میلیون تن رسید که بیش از تولید سه کشور تولیدکننده برتر بعدی بود. در سال گذشته این اختلاف تولید به مجموع تولید ۲۰ کشور برتر تولیدکننده بعدی دنیا رسید.

طیب نیا بیان کرد: حال باید دید کشورهایی مثل چین، ژاپن، امریکا و ... چگونه به این توسعه و رشد رسیدند؟ دولت کشور چین به‌صراحت اعلام کرده که برای حفظ تولید فولاد خود قوانین و بخش‌نامه‌ها را، چه داخلی و چه بین‌المللی، نقض خواهد کرد و با اعطای کمک‌های بلاعوض و تسهیلات با نرخ بهره پایین به فولادسازهایی که متضرر می‌شوند، جلوی کاهش تولید را خواهد گرفت. این کشور تاکنون ۸۰۰ میلیارد دلار تسهیلات جاری و معوق در اختیار فولادسازان قرار داده است؛ به ازای توسعه کارخانه‌ها، با یارانه‌ها از شرکت‌های توسعه‌دهنده حمایت خواهد کرد. عوارض سنگین مالیاتی برای صادرات مواد اولیه و خام قرار داده است و...

وی افزود: مثال دیگر کشور همسایه ما یعنی ترکیه است؛ این کشور انجمن صادرکنندگان فولاد دارد؛ بزرگ‌ترین صادرکننده میلگرد جهان است؛ بزرگ‌ترین واردکننده ضایعات فلزی در دنیا است. ۷۰ درصد تولید فولاد ترکیه به روش کوره قوس الکتریکی است. از سال ۲۰۱۴ معافیت‌های مالیاتی را تنها برای فولادسازان خود در نظر گرفته است؛ برای حمایت از استخراج گاز طبیعی توسط فولادسازان مشوق‌های سرمایه‌گذاری در نظر گرفته است. قیمت عمده‌فروشی گاز طبیعی برای مصرف‌کنندگان صنعتی را در سال جاری ۲۰ درصد کاهش داده که این سومین کاهش قیمت این کشور در سال جاری است؛ به‌طوری‌که اکنون هزینه انرژی در ترکیه به ۷ درصد رسیده است. درحالی‌که در کشور ما تلاش بر این است که این هزینه از ۷ درصد به ۱۸ درصد افزایش پیدا کند و این در حالی است که با این هزینه‌ها باید در بازارهای بین‌المللی رقابت کنیم.

طیب نیا در پایان بیان کرد: مسائلی که ما با آن مواجه هستیم در کل دنیا وجود دارد اما نگاه کشور ما به مقوله تاب‌آوری با کل دنیا متفاوت است. ما بارها اعلام کردیم که حمایت زیادی نمی‌خواهیم اما انتظارمان این است که سیاست‌گذاری‌های درستی برای این صنعت صورت بگیرد و سیاست‌گذاری‌هایی که در تقابل برنامه توسعه برای صنعت فولاد است، اتخاذ نشود. ما امیدواریم که بتوانیم ایران را با فولاد ایران بسازیم.

منبع: معدن مدیا