اقتصاد نوروزی
در آستانه عید نوروز مردم معمولاً بیشتر به وضعیت اقتصادی خود فکر میکنند شاید در طول سال بتوان از کنار برخی از مسائل و مشکلات اقتصادی گذشت اما نوروز و افزایش آمار دیدوبازدیدها و خرید لوازم موردنیاز، از تغییر دکوراسیون خانه تا خرید وسایل موردنیاز ازجمله لباس و آجیل، شیرینی و میوه، وضعیت را دگرگون میکند و مردم درواقع مجبورند پذیرای میهمان باشند.
نوروز ۱۴۰۲، مردم در تبوتاب خرید نوروزی هستند و تلاش میکردند تا با توجه به وضعیت اقتصادی خود، خرید کنند اما دراینبین بازار و اصناف نیز تلاش میکردند تا از این وضعیت استفاده کرده کالاهای خود را به فروش برسانند.بااینوجود امسال مانند سالهای قبل نوروز رنگ همیشگی خود را نداشت زیرا مشکلات و چالشهای اقتصادی باعث کاهش کیفیت سفره مردم و کیفیت برگزاری نوروزشان شده بود.
نوروز تنها یک عامل فرهنگی و سنتی و تاریخی نیست بلکه یک عامل سنجش برای میزان رضایتمندی جامعه نیز هست.که دولت باید به آمارهای آن ازجمله آمار خریدوفروشها تا تبوتاب مردم برای تهیه پول نو و سفرهای نوروزی توجه کند.سفرهای نوروزی نیز باید در دستهبندیهای مختلف موردبررسی قرار بگیرند زیرا آمار سازیها در این حوزه بسیار متعدد است.بهعنوانمثال هتلهای درجه سه و مسافرخانهها در این نوروز بعضا با این گلایه سخن میگفتند که اگر سفرهای نوروز در برخی نقاط زیاد شده است،مسافرین طبقه متوسط رو به بالا بودهاند و هتلهای ما که برای طبقات متوسط و فرودست در نظر گرفتهشده به حد کافی موردتوجه قرار نگرفت و این یعنی مسافران عمدتا از قشر ثروتمند بودهاند و طبقه متوسط و فرودست توان سفر باکیفیت نداشته است.
توریسم، اقتصاد را میسازد. عید توانایی آن را دارد، و بهدرستی میتواند، پای توریست را به منطقه باز کند. اما عید نمیتواند زیرساختها را آماده کند. نمیتواند امکانات را مهیا کند. برای ساختن زیرساختها و فراهم کردن امکانات، سیاستگذاری و سرمایهگذاری و مدیریت لازم است. گردشگر، برای استراحت، به هتلهای مناسب و کافی نیاز دارد. برای تردد و حرکت خودروها، به خیابانهای مناسب و اتوبان. همچنین نیاز به مترو و قطار شهری.
گردشگران برای پارک خودروهای خود، پارکینگ، مثلا طبقاتی میخواهند. بازارهایی مناسب و با شرایط روز و تفریحات و سرگرمیهای سالم و خاطره آمیز.از سوی دیگر گردشگر نیاز به هزینه مدیریتشده در مقصد دارد و کلانشهرهایی مانند اصفهان باید محیطهایی نیز به میزان اندازه جیب طبقه متوسط نیز داشته باشد تا با هزینه کمتر از نیز بتوان یک سفر باکیفیت به اصفهان داشت.هرچند مشکل اساسی باید یک پله قبلتر از این مساله حل شود و آنهم در ساختارهای اقتصادی کشور؛تا مردم نگرانی از سفر نوروزی یا بهطورکلی تفریحات نوروزی نداشته باشند.
هرچند اصفهان در نوروز۱۴۰۲ به علت بازگشایی زایندهرود با افزایش مسافرین نوروزی مواجه بود اما این روند ثابت نیست و با قطع شدن آب با کاهش گردشگری در اصفهان مواجه خواهیم بود و با این مختصات باید از فضای گلخانهای گردشگری که بهطور موقت اصفهان را درگیر گردشگر میکند عبور کرد و به شرایطی پایدار در حوزه گردشگری رسید تا اصفهان مانند گذشته از پتانسیلهای خود برای شکوفایی اقتصاد شهری بهرهمند شود.نوروز امسال نیز مانند سالهای قبل یک درس برای مسوولان شهری بود تا نقطهضعفهای این کلانشهر تاریخی را دوباره موردبررسی قرار دهند.