بی تو به سر نمی‌شود ...
اتاق‌های بازرگانی با انباشتی از تخصص و تجربه و با استفاده از خرد جمعی می‌توانند در این فرآیند نقشی حداکثری داشته و با درک چرایی‌های سیاست متمرکز حاکمیتی در دهه‌هایی اخیر، راه‌های برون‌رفت از نابهنجاری‌های اقتصادی را پیشنهاد و با تبادل‌نظر و تعامل با بخش دولتی به سرانجام برسانند.
این واقعیتی است که حذف بخش خصوصی و دولتی به نفع دیگری ممکن نیست و هر دو باید به این واقعیت برسند که بی تو به سر نمی‌شود. بر این اساس طرفین باید دست از سیاست چانه‌زنی برداشته و دیگری را نه رقیب بلکه به‌عنوان شریک اقتصادی در برنامه‌ریزی‌ها بپذیرند.
اگر این استدلال با روی خوش مواجه شود می‌توان ضمن خود انتقادی از گذشته و پایش حال حاضر اقتصاد، به سمت آینده‌ای با قطعیت بیشتر گام برداشت.
در این مسیر چند پیشنهاد قابل‌طرح است:
اتاق‌های بازرگانی باید در ارائه راه‌حل‌های اقتصادی واقع‌گرایانه توانمند شده و بخش دولتی نیز پاسخگوی اقدامات یک‌جانبه و بی‌مشورت خود به بخش خصوصی باشد.
فراهم شدن زیرساخت لازم جهت ارتباط نمایندگان اتاق با صاحب‌نظران و مجامع بین‌المللی برای تبادل‌نظر و تجربیات و امن سازی مبادلات از سوی دولت به‌جای تنگ‌نظری یا اعمال رویه‌های بدبینانه در این خصوص.
استفاده حداکثری اتاق‌های بازرگانی از ظرفیت ایجادشده در کشور مبنی بر حضور بیشتر بخش خصوصی در عرصه اقتصاد و کاهش نقش دولت در این فرآیند با اصلاح رویه‌های سنتی گذشته و به‌کارگیری نیروهای متخصص و ساختارهای اثربخش.
توجه به ساختارهای نوین آموزشی در آماده‌سازی بخش خصوصی جهت ایفای نقش بیشتر اقتصادی در کنار بخش دولتی و اعتماد حاکمیت به این توانمندی و امکان.
ایجاد ساختار موثر جهت پایش مقررات زائد از طریق کمیته‌های تخصصی در اتاق‌های بازرگانی و انتقال آن به مراکز قانون‌گذاری و تعهد مراکز مذکور به بررسی، اصلاح یا پاسخگویی در این خصوص.
تصویب قوانین لازم جهت حمایت بیشتر و ظرفیت‌سازی برای فعالیت‌های بخش خصوصی توسط مراجع قانون‌گذاری در راستای سیاست‌های جدید حاکمیت در امر اقتصاد.
تحقق هر یک از موارد بالا میسر نیست مگر با تعامل همه‌جانبه دولت و بخش خصوصی!
فاطمه هادلوند
فعال اقتصادی
اسفند ۱۴۰۱
