izadian mohamadreza copy

 به این لحاظ، برتری بنگاه‌ها کمتر بار فنی در زمینه پروسه بازیابی و بهینه‌سازی دارد بلکه بیشتر به توانائی‌های بازاری و تامینی و وفاداری آنان است و در بازار، افراد و کسوت‌های بازاری حکمرانی می‌کنند نه سهام و قیمت سهام شرکت‌های فعال در بازار. بازی‌های بازار انحصار توسط همین معدود افراد طراحی می‌شود و هیچ‌گاه شرکت‌ها و سیستم‌ها بر سر سهم بازار با هم مبارزه و سهم خواهی نمی‌کنند. با توجه به این ویژگی‌ها معنای حداکثر سازی سود، حداکثرسازی مبالغ سود کسب‌شده با تعریف حسابداری آن نیست. جایگاه بنگاه در پهنه بازار است. ارزش، یک اصطلاح کاربردی در اقتصاد و بازار است. حتماً بارها شنیده‌اید و شاید تجربه فردی داشته باشید که به‌طور مثال در هنگام خرید یک اتومبیل، قیمت آن از نظر کارشناسی بالاتر باشد اما فرد همراهتان یا بنگاه معاملات فروشنده خودرو بگوید گران است اما می‌ارزد، یا ارزشش را دارد. بنابراین قیمت و ارزش دو بار مفهومی متفاوتی دارد.

در حال حاضر کشورهای عراق، روسیه و اوکراین صادرکننده قراضه هستند. تمام قراضه‌های فلزات از سطح کشور جمع شده و به واحدهای ذوب می‌رود و در آنجا پس از سپری شدن مراحل ذوب وارد چرخه تولید می‌شود. برای تولید ۵۵ میلیون تنی فولاد در افق ۱۴۰۴ منابع قراضه‌ای که در کشور وجود دارد، کفایت نمی‌کند بر همین اساس، نیاز به واردات قراضه احساس می‌شود اما با توجه به اینکه کارخانه‌های زیادی برای تولید آهن اسفنجی احداث می‌شود، در وضعیت مناسبی قرار داریم و با مازاد آهن اسفنجی در کشور مواجه هستیم. قراضه‌ها دارای مزیت‌های گوناگونی هستند، زیرا بسیار راحت ذوب می‌شوند و یک‌بار در چرخه تولید قرار می‌گیرند اما مشکل عمده‌ای که در این حوزه وجود دارد، مربوط به جمع‌آوری این مواد است. در این بخش متولی دولتی وجود ندارد و متاسفانه جمع‌آوری قراضه‌ها با خار و خاشاک همراه است که این مساله باعث می‌شود در مرحله ذوب، هزینه سربار افزایش یابد. بهترین راه‌حل این است که قراضه‌ها پاکیزه جمع‌آوری شوند. در این صورت، سرعت عمل بالا رفته و در نتیجه انرژی کمتری مصرف می‌شود، زیرا هرچه میزان خار و خاشاک و مواد زائد بیشتر باشد، انرژی بیشتری برای ذوب و خالص کردن مواد مصرف می‌شود. در گذشته تنها تعداد محدودی از شرکت‌ها برای تولید فولاد مورد نیاز کشور اقدام به فعالیت می‌کردند، در نتیجه نیاز به آهن‌قراضه بسیار ناچیز بود اما امروزه واحدهای تولیدی زیادی از آهن‌قراضه به‌عنوان ماده اولیه محصول استفاده می‌کنند که این امر منجر به افزایش تقاضا برای آهن‌قراضه شده است. بازیافت قراضه فولاد، علاوه بر اینکه ضرورت استخراج سنگ‌آهن را کاهش داده، انتشار دی‌اکسیدکربن را به میزان چشمگیری محدود کرده است. همچنین این موضوع تاثیر قابل‌ توجهی بر کاهش مصرف انرژی، آب و آلودگی هوا دارد.