آب و باز هم آب
کشاورزان با ادعایی بهحق برای عدم انتقال سهم آب تاریخی و قانونی خود به دیگر مناطق در راستای افزایش صنایع آب بر و مخرب محیطزیست و از سویی ایجاد زمینهای کشاورزی بدون دلیل منطقی برای کشت خیار،گوجه و دیگر محصولات برای صادرات به خارج از کشور و بههمریختگی بازار داخلی، تجمع خود را برگزار کردند.
مسلما نمیشود آب را در انحصار گرفت و منطقهای از کشور که حق تاریخی و قانونی از این مساله را دارد از آب محروم کرد نتیجتا یا باید به روندهای گذشته بازگشت و استانهای کویری از گسترش کشت محصولات کشاورزی دست بکشند یا با انتقال آب بینحوزهای از استان به استانی دیگر تا مدت کوتاهی مشکل را حل کرد، یا بحث انتقال آب از دریای عمان به فلات مرکزی ایران اجرایی شود.
اصفهان در میان این مطالبات در کنار بحث کشاورزان برای آینده خود نیاز به مدیریت و توسعه منابع آبی دارد زیرا کارخانههای اطراف شهر که بخشی از صنایع ملی و مادر کشور بهحساب میآیند خوب یا بد در این نقطه از کشور در حال فعالیتاند و نمیتوان چنین مجموعههای عظیمی را برای کاشت خیار و گوجه در یک بخش کویری از کشور تعطیل کرد! رشد جمعیت شهری، نیاز به حفظ فضای سبز گردشگری، صنایع، کاهش بارندگی و منابع آبی و مسائل اینچنینی باعث میشود که اصفهان به هر شکل پای این حق بایستد و برای آیندهای که چندان هم دور نیست برنامه مشخص و کارشناسی شدهای داشته باشد تا دیگر شاهد چنین مشکلاتی نباشیم. کشاورزان انسانهای شریفی هستند و در مدت حضور خود در بستر رودخانه نه رفتار خشونتآمیزی از آنها مشاهده شد نه حرف غیر عرف و غیرمنطقی از آنها شنیده شد و نه حتی از چارچوب و محدودهشان در بستر رودخانه فرارتر رفتند اما درهرصورت یک تجمع اعتراضی علامت هشدار است که بالاخره یک قسمت از روندهای جاری درستکار نمیکند و باید باسیاستگذاریهای منصفانه و درست، رضایت تمامی ملت را در هر قشر و طبقهای تامین کرد و کار به تجمعهای وسیع نکشد که در این میان عدهای نیز برای دستیابی به مقاصد سیاسی خود صحنه را به یک تجمع اعتراضی غیر عرف تبدیل کنند که مطالبه و علت اصلی تجمع زیر سایه شعارهای سیاسی به حاشیه برود و کشاورزان اصفهانی در چشم استانهای دیگر دچار سرخوردگی شوند.
البته جای بسی خرسندی است که صداوسیما، این بار زودتر از دیگران با پذیرش وجود چنین واقعهای و بدون برچسب خاصی به گزارش گری آن پرداخت و مسوولان نیز اصل مشکل و تجمع کشاورزان را با مسائل سیاسی و ضد امنیتی پیوند نزدند.
همانگونه که مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از مردم اصفهان به مناسب حماسه ۲۵ آبان فرمودند: «مساله آب اصفهان مسئلهی مهمّی است. بنده هم دنبال این قضیّه بودهام؛ دوستان متعدّدی نامه نوشتند، ما هم ارجاع کردیم، دنبالگیری کردیم، اخیراً هم من دنبالگیری کردم، الحمدلله مشغولند؛ یعنی کارهای خوبی دارد انجام میگیرد؛ پنج شش اقدام که حالا مثلاً ممکن است گفته بشود بعضی از اینها بلندمدّت است؛ خب باشد، بالاخره دارد کار انجام میگیرد، دارد پیش میرود و انشاءالله حل خواهد شد. من حالا به مسوولین محترم دولتی که واقعاً هم تلاش میکنند، کار میکنند، سفارش میکنم که در این زمینه هر چه ممکن است بیشتر تلاش کنند، هر چه ممکن است سریعتر کار کنند؛ یعنی واقعاً مردم اصفهان شایستهی این هستند که ما شب و روز نشناسیم برای خدمت به اینها»
چنین سخنانی در کنار دیگر فرمایشات معظمله تذکاری به مسوولان و تصمیم سازان است که مساله آب در اصفهان را جدی بگیرند، حیات در فلات مرکزی وابسته به اصفهان است و اصفهان زنده به زاینده رود!
اگر در هر صورتی چنین وضعیتی کماکان ادامه پیدا کند و وارد مرحله بی بازگشت از منظر زمین شناسی و خشکسالی هیدرولوژی استان گردد، آنگاه دیگر نمی توان به احیای زنده رود هم دلخوش کرد و بدین سان یکی از قدیمی ترین تمدن های فلات ایران دچار اضمحلالی ناشی از خطای انسانی خواهد شد در حالی که با اعمال صحیح حکمرانی آب و توجه به خواستههای بر حق ساکنان این دیار می توان به احیای با شکوهتر تمدن فلات مرکزی امیدوارتر از قبل بود .