آنچه خوبان همه دارند،  تو یکجا داری

به مناسبت روز خبرنگار و قدردانی از شش دهه فعالیت مستمر مطبوعاتی استاد فضل الله صلواتی،اعضای تحریریه روزنامه دنیای اقتصاد اصفهان دیدار و گفت‌وگویی با ایشان به عمل آوردند. در این دیدار که در دفتر نشر اصفهان برگزار شد دکتر فضل‌الله صلواتی و آقای مجید مجیدی نژاد ضمن بازگویی خاطرات در حوزه مطبوعات با محوریت نقش های موثر آقای صلواتی به شرح وضعیت حاضر و درس های اخلاقی پرداختند.این دیدار در حالی به پایان رسید که دکتر صلواتی از میان انبوه کتاب های خود دو جلد از کتاب‌های شعرشان را ضمن امضا به یادگار به خبرنگاران دنیای اقتصاد سپردند. فضل‌الله صلواتی (زاده ۱۳۱۷، اصفهان) نویسنده، پژوهشگر و از نیروهای ملی- مذهبی و زندانی سیاسی دوران پهلوی دوم، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی، استاد دانشگاه و تحلیل‌گر مسائل سیاسی است. چندین مرتبه از همان سال ۴۵  زندان، محدودیت و عذاب روحی برایش ایجاد کردند و حتی در این رابطه پدر بزرگوارش و مادر گرامیش را آزردند، او زندان را دانشگاهی ساخت برای زندانیان سیاسی و غیرسیاسی، که بعدها زندانیان از خاطرات دوران با او بودن، مطالبی نوشتند.

در سال ۱۳۵۱ مجددا ایشان را دستگیر و تا پیروزی نهضت، در اصفهان و تهران زندانی و زیر شدیدترین شکنجه های روحی و جسمی قرار داشت و تنها ۱۴ ماه در زندان انفرادی پادگان اصفهان محبوس بود، در همان موقع و حتی در سلول انفرادی توانست انقلابی ترین اشعار را بسراید و برای مخالفان رژیم و مبارزان، به خارج از زندان ارسال کند تا در اعلامیه ها و رادیوهای مخالفین بنویسند و بخوانند.

او در کنار دیگر مبارزین پس از سخت ترین شکنجه‌ها چندین بار تا پای مرگ پیش رفت اما همچنان با افتخار این دوران را با جسمی رنجور و روحی بزرگ و توکل به معبود طی کرد، و هنوز آثار آن بر روح و جسمش باقی است.از سال ۱۳۴۲ تا ۵۰ مبارزات جوانان اصفهان را شکل داد و آنان را در جهت تکوین انقلاب اسلامی و نهضت امام خمینی(ره) قرار داد که تشکیلات اصفهان از همه جا سازماندهی شده‌تر و فعال تر بود و مورد تائید بزرگان به خصوص شهید بهشتی قرار گرفت. سال ۱۳۴۸ با صبیه مرحوم علامه محمد تقی جعفری(ره) ازدواج کرد و از این تاریخ به بعد، همسر و فرزندانش در مشکلات و ناراحتی های فراوانی که برای ایشان بوجود می آوردند سهیم شدند. ایشان در مصاحبه ای عنوان کرد: «از سال ۴۲ که معلم بودم و در دانشگاه هم درس می خواندم، داماد اول مرحوم علامه، روانشاد مهندس عبدالعلی مصحف در اصفهان کانونی را به نام «کانون علمی و تربیتی جهان اسلام» با دوستانش تاسیس کرده بود که استاد جعفری را برای سخنرانی دعوت می‌کردند، علمای دیگری نیز دعوت می شدند، از آنجا من با مرحوم استاد آشنا شدم، در دوران دانشجوئی کارشناسی ارشد به منزل ایشان و آیت الله طالقانی و آیت الله مطهری می رفتم و در درس‌های مختلف کسب فیض می نمودم و سؤالات خود را با آن بزرگواران در میان می گذاشتم، که اوقات بسیار مغتنمی بود.

تا اینکه در سال ۱۳۴۸ به پیشنهاد برخی دوستان از جمله مرحوم عبدالعلی مصحف که از دوستان دوران دانش آموزی من بود، افتخار دامادی استاد را پیدا کردم، دختر ایشان را که در محیطی معنوی، آرام، عرفانی و مثنوی، پرورش یافته بود به خانه پرآشوب و اضطراب سیاسی خود آوردم، با اینکه از اول روحیه و حالت مبارزاتی و چریکی خود را به اطلاع استاد جعفری رسانیده بودم و دخترشان را هم در جریان قرار داده بودم، با این حال موافقت کرده و حاضر به ازدواج با یک فرد انقلابی شده بودند. این وصلت برای آنها سختی ها به بار آورد، دائما زندان، هجوم به خانه، از بام به خانه پریدن، زیر و رو کردن زندگی، تهدید به مرگ شوهر، رساندن خبر اعدام و سوزاندن و شکنجه‌های من، سرپرستی از زن و فرزندان من و تامین زندگی آنها و... تا پیروزی انقلاب که چندان نتوانستم با ایشان باشم، زن و بچه هایم هم پشت در زندانها مورد اهانت قرار می گرفتند و...»در اواخر سال ۱۳۵۳ از زندان آزاد و به شهر کاشمر در خراسان و سپس به شهر یزد تبعید شد، و از فرصت بهره برده و دروس حوزوی را در نزد اساتید بزرگ شهر یزد چون:  آیت الله صدوقی‌(ره)،  آیت الله حاج سید جواد مدرسی و آیت الله انوری ادامه داد.در شهر یزد با آیات صدوقی، خاتمی و فاضل لنکرانی که تبعید بوند و حجت الاسلام عندلیب، تبعیدی دیگر و حجج اسلام آقایان: راشد یزدی، مرحوم شرفی، دعائی، مرحوم حاج شیخ محمد علی صدوقی و زنده یادان: دکتر سید رضا پاکنژاد، دکتر رمضانخانی و دکتر حاج زرگر باشی و جوانان فعال آن زمان یزد آقایان: شعشعی، دستمالچی، ظریف، وحدت، المدرس، مهرعلی، سفید، جوان، اولیائی، آراسته، ملک احمدی، ملک مدنی و... همراهی داشت.

او در سال های منتهی به انقلاب اسلامی به جرم فعالیت های سیاسی توسط ساواک دستگیر و زندانی شد. پس از آن، چهار سال به یزد تبعید شد. صلواتی در آنجا از مشاوران آیت الله صدوقی بود. وی پس از انقلاب ضمن حضور فعال در عرصه های سیاسی و مطبوعاتی مدتی به عنوان فرماندار اصفهان و سپس نماینده اصفهان در مجلس اول مشغول فعالیت شد اما پس از آن از سیاست ورزی دولتی کنار رفت. وی از سال ۱۳۶۶ هفته نامه‌ای به نام نوید اصفهان را منتشر می‌کرد که در سال ۱۳۷۷ توقیف شد. وی دارای دکترا در ادبیات عرب و داماد محمدتقی جعفری و استاد دانشگاه اصفهان است. وی از سال ۱۳۷۹ ریاست انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران شاخه اصفهان را بر عهده دارد. وی فرزند شیخ حیدرعلی صلواتی است.

عکس رویداد