اصل بر  توسعه بهره‌وری

شرکت‌های بزرگ فولادی نیز برای پوشش تقاضاهای مبتنی بر فناوری، تحقیقاتی در جهت بهبود و توسعه فرآیندهای موجود، روش‌های جدید تولید، توسعه بازار و پاسخ به نیازهای جدید بازار، کاهش میزان آلایندگی، تحقیقات در عرصه بازیابی مواد، تلاش برای حذف برخی فرآیندهای موجود همچون جایگزینی سنگ ‌آهن به جای گندله در واحدهای احیای مستقیم و مواردی از این دست را آغاز کرده‌اند که چنین نگاهی موجب رشد چشمگیر و چندجانبه صنعت فولاد در دنیا شده است. در این میان، برخی شرکت‌های پیشرو در فناوری تولید فولاد، به حذف برخی از فرآیندها در تولید این فلز پرمصرف روی آورده‌اند که این امر کاهش مصرف انرژی برق، آب و کاهش گازهای خروجی مضر را به همراه دارد. با توجه به این موارد، کشور ما نیز برای تحقق ظرفیت بالای تولید فولاد، ناگزیر به بهره‌گیری از دستاوردهای این حوزه است. نقش بهره‌وری در اقتصاد ملی و فراملی به عنوان عامل تاثیرگذار در شرایط رقابتی انکارناپذیر است. به ویژه در شرایط کنونی که صنعت فولاد ایران از یک طرف با انباشت محصولات در انبارها مواجه است و از طرف دیگر تهدید فولادهای وارداتی را پیش‌روی خود می‌بیند. بنابراین در چنین شرایطی که مصرف‌کنندگان محصولات فولادی به دنبال رابطه منطقی بین کیفیت و قیمت هستند، باید عوامل بهره‌وری واکاوی شود تا بر اساس سهم بهره‌وری منابع انسانی، بهره‌وری انرژی، بهره‌وری مواد، بهره‌وری تکنولوژی و سایر عوامل و نقشی که در بهای تمام‌شده محصولات دارند مورد ارزیابی قرار گرفته و امکان‌پذیری هر یک با توجه به نقشی که دارند عملیاتی شود. بنابراین با توجه به نقش بی‌بدیل تکنولوژی‌های پیشرفته در زمینه سیستم‌های اطلاعاتی، اتوماسیون صنعتی، تجهیزات ابزار دقیق، ماشین‌های اتوماتیک و... که مزایای بی‌شماری از جمله افزایش سرانه تولید، مدیریت زمان، گسترش بازارهای هدف، حفظ وفاداری مشتریان، ارتقای سطح ایمنی کارکنان، حفظ محیط زیست و رشد ارزش افزوده را به ارمغان می‌آورد، از این‌رو مدیریت بر تکنولوژی و روزآمدی آن باید به صورت مداوم تحت کنترل و مورد توجه مدیران صنعت فولاد در بخش‌های دولتی و خصوصی باشد.