از مسیر سبز تا آسمان آبی
همچنان پا به پای دوستانم در این پارک صنعتی، گذران ایام میکنیم.خوشبختم که بگویم به اتفاق اعضای خانواده از شمال و غرب با مساحت ۱۴۵۰۰ هکتار و از جنوب و شرق با ۲ هزار هکتار مادر عزیزمان را در مساحتی بالغ بر ۱۶ هزار و پانصد هکتار در آغوش گرفته ایم،احساس سبزی که همتایی ندارد. همان حسی که بوسیدن دستان مادر را نوید بخش است. ما کاجهای تنومند جوار درب اتوبان شرکت، اولین درختان این جنگل دست کاشت بودیم که حدود سال ۱۳۴۹ توسط عاشقانی که نمیدانم هستند یا آسمانی شدند پا گرفتیم و به عنوان صدقه ای جاری برای این مردمان نیک به یادگار ماندیم و امروز بیش از نیم قرن از عمرمان میگذرد. نا گفته نماند طی این سالیان دوستانی چون سرو، بادام کوهی،تویا، ملیا و پیروکانتا نیز به خانواده مان پیوستند آری به سان دریایی شدیم که کرانه ای ندارد ...
خرده بر ما میگیرند که شما و همتایان خود آب را میبلعید اما نمیدانند، ما کم توقع هستیم و چشم مان به آسمان است یا به اتفاق هم نوعان مان پساب مینوشیم. بیاید آداب همنشینی را به جا آورده، منصفانه و واقع بینانه قضاوت کنیم.
بدانید،پیشرفت علم بر ما هم اثر گذاشت چرا که گونههای مقاوم به کم آبی نیز عضوی از خانواده ما شدند تا خیال همه ما را راحت تر کنند. باغبانان عاشق نیز احوالی از ما میگیرند، شاخههای اضافی مان را هرس کرده و زواید را از جان میزدایند تا در کنار همنشینی با زمینیان تجربه آشنایی عمیق تر با ابرها نیز سهم ما شود. با پرورش آنها جان و امیدی فزون تر مییابیم، انرژی بیشتری به رهگذران میبخشیم وهمچون فیلترهای بیولوژیک ریزگردها را جذب کرده، مانع از فرسایش خاک میشویم و مهمتر اینکه تنفسی دلنشین تر با وجود ما ایجاد میشود. همین قدر بدانید اگر بخواهیم خدماتی که ما به جامعه میدهیم مکتوب کنیم به تنومندی سالهای عمرمان میشود.
در پژوهشی که توسط جمعی از عاشقان این صنعت انجام گرفت ارزش مادی ترسیب کربن انجام شده توسط ما بیش از ۵۲۰ میلیون دلار برآورد شده است که این رقم از نظر فاکتورهای زیست محیطی جهانی رقم بسیار ارزشمندی است و گام مؤثری در جبران دی اکسید کربن تولید شده در فرآیندهای این شرکت مادر صنعتی به شمار میرود. (ترسیب کربن به روند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان گفته میشود. این روند با ذخیره کربن از هوا باعث میشود که از میزان کربن که گازی گلخانهای است کاسته شده و به بهبود کیفیت هوا کمک میکند).
با افتخار میگویم که در این همنشینی، فراز و فرودهای بسیاری را تجربه نمودیم اما سربلند و امیدوار طی طریق نمودیم، همانگونه که مادر صنعت فولاد کشور روزهای تلخ و شیرین بسیاری را تجربه نمود و هم اکنون با همت والای تلاشگران خود، چشماندازی روشن را پیش رو میبیند به سان بهار شوق انگیز که فصل رویش و امید است.