نکات قابل توجه صنعت برق در لایحه بودجه ۱۴۰۰
در برنامه ششم توسعه مقرر شد سالیانه ۵ هزار مگاوات به ظرفیت تولید کشور اضافه شود اما این هدف بنا به‌دلایل متعدد از جمله کاهش سرمایه‌گذاری، بازگشت تحریم‌ها در سال ۱۳۹۷، اقتصاد نامتوازن برق، ساختار عریض و طویل وزارت نیرو و ... محقق نشده است. عدم تحقق این هدف نگرانی‌های جدی را برای صنعت برق و علی‌الخصوص تأمین پایدار برق در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ ایجاد کرده است. به خصوص آنکه صنعت برق بدهی بسیار بالایی دارد و رقم آن بیش از ۴۵ هزار میلیارد تومان هم تخمین زده می‌شود. برخی از الزامات بازگشت رونق به صنعت برق در قالب بودجه سالیانه قابل حل و فصل است و انتظار می‌رفت در لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ مدنظر قرار گیرد. اما بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ نشان می‌دهد که در لایحه برعکس قانون بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور، بخش برق، کمتر مورد توجه دولت قرار گرفته است. به همین منظور انتظار می‌رود مباحث زیر در حین رسیدگی به لایحه بودجه بخش برق مطرح و برای تصویب آن در کمیسیون‌های تخصصی مجلس، کمیسیون تلفیق و صحن علنی اقدامات جدی صورت گیرد:
1. تعیین تکلیف بدهی کلان وزارت نیرو به بخش‌های مختلف صنعت برق. زیرا اگر اصول حسابداری و شرکت‌داری به صورت واقعی در این مورد اجرا شود، شرکت توانیر جزو شرکت‌های ورشکسته قرار می‌گیرد.
2. تعیین رابطه مناسب بین شرکت ملی گاز، شرکت ملی پالایش و پخش و شرکت توانیر در مورد قیمت‌گذاری سوخت تحویلی به نیروگاه‌ها.
3. در نظر گرفتن منابع مناسب برای اصلاح و بهسازی زیرساخت‌های زنجیره تأمین برق
4. برق‌رسانی به شهرک‌های صنعتی
5. توجه به نیروگاه‌های خود تأمین
6. اصلاح قیمت برق برای آن دسته از کالاهایی که صادراتی هستند و مشمول قیمت‌گذاری نمی‌شوند.
7. احتساب قیمت برق به صورت تکلیفی و یارانه‌ای برای مشترکین خانگی در یک منطقه جغرافیایی از کشور
8. اجرای دقیق ماده (6) قانون حمایت از صنعت برق مصوب سال 1394 در خصوص پیش‌بینی اعتبار لازم جهت پرداخت مابه التفاوت قیمت فروش تکلیفی انرژی برق و انشعاب با قیمت تمام شده در بودجه 1400 توسط سازمان برنامه و بودجه کشور
