طی همه دوره‌های گذشته مدیریت شهری، هنر مدیران، «نمایش کارگاه‌های بزرگ عمرانی» از نوع پروژه‌های مورد استفاده دسته‌ای شهروندان بود. بزرگراه‌ها، تونل‌های شهری و همچنین این اواخر اتوبان‌ دو طبقه پروژه‌هایی بودن که غالب منابع و اعتبارات بودجه شهرداری را بلعیدند و فراتر از آن، تعریف و کلنگ‌زنی آنها باعث شکل‌گیری بدهی سنگین چند هزار میلیارد تومانی شهر به شبکه‌بانکی و پیمانکاران بزرگ شد. این ابرپروژه‌ها برای همه شهروندان کارآیی ندارد و هزینه از جیب همه برای مواردی که فقط گروه مشخصی از آنها نفع می‌برد خود به عنوان یکی از عوامل اصلی «حس عمومی ناخوشایند به مدیریت شهری» مطرح بوده است. سال آینده قرار است این رویه تغییر کند. برای این منظور، «پول شهروندان که در قالب انواع عوارض و مالیات‌های شهری وصول می‌شود، مستقیم در داخل محله زندگی تهرانی‌ها سرمایه‌گذاری خواهد شد». این، اولین نقطه قوت (مزیت) بودجه ۹۹ پایتخت است. بودجه سال آینده، «محله محور» است. ۱۰۹ پروژه کوچک مقیاس، اما پربازده برای اجرا در محله‌های شهر تهران با ارزش کل سرمایه‌گذاری به میزان ۱۰ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان تعریف شده است. نقطه قوت دوم کاهش سهم درآمدهای ناپایدار در بودجه است. سهم درآمد حاصل از عوارض ساخت و ساز به طرز قابل توجهی کاهش پیدا کرده و به حدود ۳۵ درصد رسیده است. در سال‌های گذشته سهم این نوع درآمد بالای ۵۰ درصد بود. برای سال آینده، سهم درآمدهای پایدار از جمله مالیات بر ارزش افزوده، تقویت شده است. بودجه عمرانی پایتخت در سال آینده رشد قابل توجه ۴۳ درصدی پیدا کرده است. این اتفاق به عنوان نقطه قوت سوم، دست شهرداری را برای توسعه محله‌های پایتخت (توسعه مطلوب) باز می‌گذارد. کل رقم بودجه سال آینده در لایحه، ۳۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان تعریف شده که نسبت به بودجه امسال (با احتساب متمم) رشد ۹/ ۲۴ درصدی پیدا کرده است. تامین مالی مناسب برای توسعه مترو و همچنین تامین اعتبار قابل قبول برای خرید اتوبوس درون‌شهری دو نقطه قوت دیگر لایحه بودجه ۹۹ شهرداری تهران است. برای این دو نیاز حیاتی شبکه حمل و نقل عمومی به ترتیب ۳ هزار و ۴۲۰ میلیارد تومان و ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته شده است. شهرداری تهران سال آینده بنا دارد «پیاده‌راه»های متعدد در شهر ایجاد کند تا پیوند اجتماعی بین شهروندان از طریق پرسه در شهر عمیق شود. برای این منظور ۴۰۰ میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته شده است. نقطه قوت هفتم نیز ایجاد مشوق مالی برای بازنشستگی انگیزشی نیروها در مدیریت‌شهری است.