«قاچــاق» سنگ پیش پای تولید
توقف فروش این برندهای صاحب نام کارخانه‌هایی که با آنها کار می‌کردند را دچار مشکل کرده اما این کارخانه‌ها با جایگزین کردن برندهای دیگر به کار خود ادامه خواهند داد. چشم‌انداز مثبتی از تولید تلویزیون در نیمه دوم سال داریم و انتظار می‌رود به تولید یک میلیون دستگاه تا پایان سال برسیم.کارخانه ما مشکلی برای تامین قطعات مورد نیازش ندارد هرچند در حال حاضر ظرفیت تولید ما سه میلیون دستگاه است اما تولید ما از این رقم کمتر است. دو علت اصلی را می‌توان دلایل کم شدن تولید کارخانجات تولید تلوزیون دانست. اولین دلیل محدود شدن فروش قطعه از برندهای کره‌ای معروفی چون سامسونگ به کشور ما است که با جایگزین کردن برندهای دیگری که حتی برندهای صاحب نام خود از آنها قطعه دریافت می‌کنند کارخانه‌های داخل توانسته‌اند سرپا بایستند و به تولید ادامه دهند.با این حال در پروسه جایگزین کردن کارخانه‌های فروش قطعه، کاهش میزان تولید طبیعی است.با جایگزین شدن کارخانه‌های تامین‌کننده قطعه به راحتی می‌توان تولید را افزایش داد هرچند ممکن است این پروسه اندکی طولانی شود.
مشکل دیگری که باعث کاهش میزان تولید کارخانه‌های داخل به کمتر از ظرفیت تولیدشان شده را می‌توان پدیده «قاچاق» دانست. در عین ناباوری با مقایسه پدیده قاچاق طی سال‌ها متوجه رشد بسیار زیاد این معضل می‌شویم.موضوع قابل تامل این‌که قاچاق که در گذشته به شکل پنهان انجام می‌شد، امروزه به نظر می‌رسد دیگر پدیده پنهانی نیست و کالاهای قاچاق با ورود به کشور به راحتی سر از فروشگاه‌های بزرگ و معتبر هم درمی‌آورند. با در نظر گرفتن این موضوع که افرادی بدون توجه به قوانین و مقررات کشور به راحتی هزاران هزار کالا را وارد کشور می‌کنند، می‌بینیم جنگ نابرابری میان قاچاقچی و تولیدکننده شکل گرفته است.قاچاقچی از پرداخت هر گونه عوارض، مالیات، بیمه، قوانین و ابزاری که دست وپای تولیدکننده را می‌گیرند، به کلی آزاد است و محصولش را به با معافیت‌های گمرکی و بدون ثبت سفارش وارد کشور می‌کند.این افراد به راحتی کالا را وارد کشور کرده و هیچ نهادی برای نظارت و به فروش می‌رسانند. نکته جالب توجه دیگر این است که پدیده قاچاق دیگر محدود به مرزها نیست بلکه تا خیابان جمهوری تهران هم پیشروی کرده و ظاهرا نمی‌توان با آن مقابله کرد.
در مقابل قاچاقچیان که از پرداخت هر گونه عوارضی معاف‌اند، تولیدکنندگان حدود ۳۰درصد پرداخت دولتی دارند.چهار نوع مالیات می‌پردازند.۹درصد مالیات بر ارزش افزوده، مالیات درآمد، پرداخت انواع بیمهها، سود بازرگانی به گمرک، عوارض حقوقی و غیره همه از مواردی محسوب می‌شود که تولیدکننده در قبال تولید محصولش می‌پردازد. در این شرایط جمع پرداختهای تولیدکننده به دولت حدود۳۰ درصد قیمت تمام شده محصولش است. اگر دولت نمی‌تواند با قاچاق مبارزه کند، حداقل تولیدکننده را از پرداخت این هزینه‌های گزاف معاف کند. در بسیاری از موارد دیده می‌شود ارز نیمایی از ارز بازار آزاد گرانتر می‌شود سال گذشته در مقاطعی ارز تولیدکننده تا جایی قیمتش افزایش پیدا می‌کرد که در مقایسه با ارزی که قاچاقی با آن کالای قاچاق را وارد می‌کرد، گرانتر بود.قاچاق در حال حاضر مهم ترین معضلی است که تولیدکنندگان داخلی را دچار چالش کرده است. با وجود قاچاق، تولیدکنندگان داخلی در حال خفه شدن هستند. در صورت نبود قاچاق تولید ما باید از یک میلیون به دو میلیون دستگاه افزایش مییافت، اما با وجود قاچاق این موضوع شدنی نیست.سهم عمده‌ای از بازار ما را قاچاقچی گرفته است و با گردشهای چندهزار میلیاردی در بازار جولان می‌دهد.
اگر ممنوعیت وارداتی وجود نداشته باشد، برای ما تولیدکنندگان تلوزیون مشکلی ایجاد نمی‌شود.در سال ۹۵که ممنوعیت واردات این محصولات وجود نداشت و ارز هم تا این حد افزایش قیمت پیدا نکرده بود و از ثبات نسبی خوبی برخوردار بود، واردات قانونی طی این سال و سال ۹۶حدود هشت هزار دستگاه بوده است.تولیدکنندگان با واردات قانونی که پرداخت عوارض در آن صورت می‌گیرد و از مبادی قانونی انجام می‌شود هیچ مشکلی ندارند، مشکل صنعتگران قاچاق است که ریشه تولید را از جای درمیآورد. صنعت در کشور ما همواره با بیماری‌های مزمنی دست و پنجه نرم می‌کند. نگاه بانکی برای تامین مالی یکی از مشکلاتی است که همواره با صنعتگر همراه بوده، اما در حال حاضر عوامل این‌چنینی مشکل اصلی صنعتگر نیست.تولیدکنندگان همیشه توانسته‌اند این قبیل مشکلات را حل کنند.تولیدکنندگان همواره تلاش می‌کنند موارد مخل تولید را که توانایی حل کردنش را دارند از میان بردارند، مشکل ما تولیدکنندگان از جایی شروع می‌شود که در رقابت نابرابر قرار می‌گیریم مانند موضوع قاچاق هزاران دستگاه تلوزیون به کشور!
تامین ارز، گشایش اعتبار و انتقال پول که سال قبل مشکل فلج کننده‌ای برای ما محسوب می‌شد امسال تا حد زیادی و با عملکرد خوب بانک مرکزی رفع شده است. سرمایه در گردش شرکت‌ها یکی از عواملی است که همواره تولید را دچار چالش می‌کند و بانک‌ها هم در این مساله کمک چندانی به تولیدکنندگان نمی‌کنند.تامین منابع مالی در کشور ما عمدتا از طریق بازار پول حاصل می‌شود و بازار سرمایه در چنین مواردی خیلی تاثیرگذار نیست ولی اگر فروش و تولید داخل رونق بگیرد و تحت تاثیر کالاهای قاچاق خارجی قرار نگیرد به راحتی می‌توان این مشکلات را هم از میان برداشت.در حال حاضر مشکل تولیدکنندگان افت فروش است. در حالی که سال قبل با کمبود محصول در بازار مواجه شدیم در حال حاضر انبارهای ما به سمت دپو کردن کالا پیش می‌رود و علت هم ورود گسترده کالای قاچاق است.
برای مقابله با قاچاق باید مبارزه با قاچاق را با منهدم کردن کالای قاچاق شروع کرد چرا که وقتی درصد معدودی از کالای قاچاق ضبط می‌شود با جمعآوری آنها در اداره اموال تملیکی این محصولات دوباره در مزایده به فروش می‌رسند که در نتیجه باعث می‌شود، این کالا دوباره به بازار داخل بر گردد؛ فقط دریافت کننده وجه به جای قاچاقچی دولت می‌شود! در این حالت کالا وارد می‌شود و همان قدرت تخریبی و آسیب رسانی را دارد.دلیلی ندارد درآمد کالایی که باعث آسیبرسانی به نظام اقتصادی است به دولت برگردد چرا که در این صورت هیچ فرقی با قاچاق ندارد و در هر دو صورت کالای آسیب رسان در کشور فروخته می‌شود.
رصد کردن کالای قاچاق و گردش مالی این کالاها مبحث سختی نیست و به راحتی می‌توان این کالاها و طرف‌های دریافت‌کننده وجه را شناسایی و با آنها مقابله کرد.حتی با رصد جابه‌جایی های پول و شماره حساب‌هایی که در کانال‌ها و فضای مجازی به منظور فروش کالای قاچاق ارائه می‌شود، به راحتی قابل پیگیری است. این افراد حجم گردش مالی فوق‌العاده بالایی دارند و این ارقام کوچک نیستند که قابل کنترل و پیگیری نباشند. با یک سیستم نرم‌افزاری ساده به راحتی می‌توان در بانک‌ها و مراجع مربوطه این حساب‌ها را کنترل کرد و به اشخاصی که این منافع را دریافت می‌کنند، شناسایی کرد. راهکار کنترل قاچاق بسیار ساده است. در تمامی دنیا از طریق کنترل پول، با اعمال خلاف مالی و قاچاق مبارزه می‌شود.
