صنعت سرگرمی در مقابل غول‌های تکنولوژی

در مقابل اما ۶ شرکت مهم صنعت سرگرمی و تکنولوژی یعنی شرکت‌های دیزنی، AT&T، Comcast، نت‌فلیکس، آمازون و اپل گروهی از سرمایه‌گذاری‌های کلان را کلید زده‌اند که می‌توانند چشم‌انداز صنعت رسانه و سرگرمی را تغییر بدهند. در واقع این شرکت‌ها روی این موضوع متمرکز شده‌اند که چه کسی تولید سرگرمی می‌کند و مردم چطور از آن استقبال می‌کنند. از ماه ژوئن سال میلادی گذشته سه شرکت AT&T، Comcast و دیزنی در مجموع ۲۱۵ میلیارد دلار به ترتیب برای خرید شرکت Time Warner (به مبلغ ۱۰۴ میلیارد دلار)، شرکت پخش اروپایی Sky (به مبلغ ۴۰ میلیارد دلار) و شرکت بزرگ و معروف ۲۱st Century Fox (به مبلغ ۷۱ میلیارد دلار) هزینه کرده‌اند. حالا هر کدام از این سه شرکت خریدار در حال آماده کردن سرویس‌های جدید استریم هستند که قرار است تا اوایل سال ۲۰۲۰ رونمایی و معرفی شوند.

از طرفی شرکت اپل هم چیزی در حدود ۲ میلیارد دلار برای خرید نسخه‌های اصلی برنامه‌های هالیوودی از بعضی از مشهورترین کارگردانان و ستارگان آن صرف کرده است. این خریدها چندان هم دور از انتظار به نظر نمی‌رسد وقتی که اپل روز بیست و پنجم مارس سرویس پخش آنلاین ویدئویی جدیدش را با نام اپل تی وی پلاس رونمایی کرد؛ سرویسی که قرار است از اواخر سال جاری میلادی در بیش از ۱۰۰ کشور جهان در دسترس کاربران قرار بگیرد. انتظار می‌رود که شرکت آمازون هم در سال جاری میلادی بیش از ۵ میلیارد دلار برای تامین محتوای سرگرمی هزینه کند. این در حالی است که نت‌فلیکس اهمیت این اقدامات را به خوبی درک کرده و به همین دلیل تصمیم دارد در سال ۲۰۱۹ چیزی در حدود ۱۵ میلیارد دلار برای خرید محتوای اصلی و مجاز صرف کند تا به این ترتیب به تعداد مشترکان ۱۳۹ میلیون نفری خود در سراسر جهان بیفزاید؛ آن هم پیش از آنکه رقبای بالقوه‌اش فعالیت‌شان را به شکلی جدی آغاز کرده و شاهد ریزش مخاطبان و مشترکانش باشد.

درآمدزایی با افزایش تعداد مشترکان

تمام این شرکت‌ها یک نتیجه را دنبال می‌کنند؛ افزایش درآمد از طریق اشتراک ده‌ها میلیون آمریکایی و البته صدها میلیون نفر از مخاطبان بین‌المللی. با این حال اما هنوز مشخص نیست که چه تعداد از این شرکت‌ها می‌توانند به‌صورت همزمان به این موفقیت برسند. تحلیلگران معتقدند که دست کم دو تا از این شرکت‌ها موفق می‌شوند و نه هر شش تای آنها. مردم حداکثر حاضر به پرداخت هزینه اشتراک ماهانه ۱۰ دلاری هستند. ممکن است آنها یک بار دیگر این هزینه را برای دسترسی به محتواها روی سرویس‌های جدید موبایلی هم صرف کنند. این سرویس‌های موبایلی در واقع مدل تجاری تازه‌ای هستند که توجه بسیاری از کاربران آمریکایی را به خودشان جلب کرده‌اند. در این سرویس‌ها یک توزیع‌کننده محتوا کانال‌های برنامه و محتوایی مختلف و متنوعی را تنها با یک قیمت نسبتا منطقی می‌فروشد و در اختیار کاربران قرار می‌دهد. در نهایت اینکه چه شرکتی این محتواها را بفروشد و چطور بتواند آنها را به شکلی جذاب برای کاربران ارائه کند، به این بستگی دارد که کدام یک از این شرکت‌ها برنده جنگ استریم یا پخش آنلاین بشود.

در این جنگ رقبا و حریفان استراتژی‌های مختلفی را به‌کار می‌گیرند تا بتوانند مشترکان بیشتری را در اختیار بگیرند. شرکت AT&T تصمیم دارد محتوای سرگرمی را با خدمات و سرویس‌های موبایلی‌اش ادغام کند؛ اقدامی که کمک می‌کند تا این شرکت بتواند Verizon را به‌عنوان بزرگ‌ترین اپراتور ارائه دهنده خدمات بی‌سیم در آمریکا، پشت سر بگذارد. شرکت Comcast هم می‌خواهد یک سرویس استریم مبتنی بر آگهی را از شرکت رسانه‌ای بزرگ NBCUniversal -شرکت زیرمجموعه خود- را برای ۵۲ میلیون نفر کاربران اینترنت پرسرعت و تلویزیون اشتراکی اش در آمریکا، بریتانیا و سراسر اروپا ارائه کند. شرکت دیزنی هم قرار است از مجموعه محبوب و پرطرفدار فیلم‌های اختصاصی خودش مانند جنگ ستارگان و ابرقهرمانان مارول بهره بگیرد تا خانواده‌ها را به استفاده از سرویس استریم این شرکت یعنی دیزنی پلاس ترغیب کرده و سپس آنها را به سمت محصولات مصرفی و پارک‌های موضوعی خودش هدایت کند.

مورد جالب ویدئو برای شرکت‌های تکنولوژی

برای غول‌های تکنولوژی هم ویدئو روشی برای جلب نظر مشتریان و سوق دادن آنها به سمت بازارهای بزرگ آنلاین شان است. آمازون با ۱۰۰ میلیون نفر مشترک سرویس آمازون پرایم، در حال حاضر اپل را پشت سر گذاشته است. با این حال اما اپل‌تی‌وی می‌تواند برنامه‌های جدید و جالبش را برای ۴/ ۱ میلیارد کاربر دستگاه‌های اپل در سراسر دنیا پخش کند. اپل و آمازون سرمایه‌های بیشتری نسبت به دیزنی، AT&T و Comcast دارند و به همین دلیل در سال‌های آینده می‌توانند سالانه میلیاردها دلار را برای توسعه سرویس‌های استریم ویدئویی شان صرف کنند. از طرفی پلت‌فرم‌های اپل و آمازون برای فروش و ارائه خدمات آنلاین شامل ویدئو، مناسب و کامل هستند.

در نهایت نت‌فلیکس است که جایگاه قدرتمندی دارد. الگوریتم‌های حساب شده آن به خوبی سلیقه و نیاز مخاطبان را شناسایی می‌کند و همچنین این شرکت زیرساخت لازم برای ارائه محتوای نهایی به افراد بیشتری را هم در اختیار دارد. کاهش یا افزایش نرخ بهره می‌تواند عملکرد مالی نت‌فلیکس را تحت تاثیر قرار بدهد. درست به همین دلیل هم هست که این شرکت تنها در یک سال با بیش از ۱۰ میلیارد دلار بدهکاری و حدود ۳ میلیارد دلار ضرر نقدی مواجه شده است. با این حال اما پیشگامی این شرکت به گونه‌ای است که توانست صرف هزینه روی محتوا را کاهش داده و همچنان خودش را جلوتر از رقبای نسبتا تازه کارش نگه دارد.