در بررسی صنعت لوازم خانگی با محمود دربندی، مدیرعامل شرکت پارس الکتریک مطرح شد
حمایت از تولید داخلی یک مسوولیت اجتماعی است
در مورد تاریخچه شرکت و فعالیتی که در آن دارید، توضیح دهید؟
مجموعه شرکت پارس الکتریک از زیرمجموعه‌های شستا می‌باشد. شرکت کارخانجات پارس الکتریک (در قالب شرکت با مسئولیت محدود) در اسفند ماه ۱۳۴۱ تاسیس شد.این شرکت در دهه شصت و هفتاد بیشترین تولید و عرضه تلویزیون‌را در کشور به‌عهده داشت و کلیه مراحل تولید از تولید مدار چاپی تا مونتاژ نهایی به‌صورت کامل(CKD)در این کارخانه صورت می‌گرفت.
پیش‌‌شرط‌های توسعه کمی‌و کیفی تولیدات شما چیست و برای رسیدن به این امر چه تمهیداتی را اندیشیده‌اید؟
از نظر توسعه کمی، در سالی که سال حمایت از تولید کالاهای ایرانی نامگذاری شده، به‌سر می‌بریم. خوشبختانه، شرکت پارس الکتریک به دلیل برند جاافتاده‌ای که در داخل کشور دارد، نیاز به شراکت با شرکت خارجی برای برندسازی نداشته و به همین دلیل، برند پارس الکتریک توانایی مذاکره با دیگران برای توسعه محصولات را دارد. از نظر تامین کیفیت نیز، در نمایشگاه اخیر لوازم خانگی گوانجو شرکت کرده و با حدود ۱۰ شرکت برتر تولیدکننده تلویزیون مذاکره داشتیم و با افتخار، برند خود را معرفی کردیم که پارس الکتریک با قدمت بیش از نیم قرن و ۱۶۵ هزار متر سالن برای تولید می‌تواند در بازار رقابت کند پس معیار اول ما می‌شود کیفیت؛ کیفیتی که با سیستم توزیع فرستنده ما در ایران تطابق دارد. با توجه به توان تولیدی که داریم از بهمن‌ماه، ماهی ۱۰ هزار دستگاه تلویزیون تولید و روانه بازار خواهیم کرد. بازار تلویزیون ایران نیز خوب بوده و حدود دو میلیون دستگاه در سال است؛ از دو میلیون دستگاه در سال، حدود یک میلیون و سیصد دستگاه توسط تولیدکننده‌های داخلی، تولید و عرضه می‌شود.
با توجه به شرایط تحریمی‌که الان وجود دارد، پارس‌الکتریک دچار مشکل شده است؟
واقعیت این است که تحریم‌ها برای همه مشکل ایجاد کرده است. محل تولد و نقطه آغاز تولید تلویزیون در چین بود. پنل که اصلی‌ترین بخش تلویزیون محسوب می‌شود و بیش از ۷۰ درصد ارزش تلویزیون را به خود اختصاص داده، فقط در چین تولید می‌شود. امروز، همه ما به ناچار باید کالای خودمان را از خارج وارد کنیم و برای مبادله پول دچار مشکلاتی هستیم. امیدواریم دولت برای این موضوع تمهیداتی بیاندیشد و در غیر این صورت در زمینه تولید با مشکل مواجه خواهیم شد. تحریم‌ها با این هدف که اقتصاد ما را نشانه بگیرد، ایجاد شد و در واقع نقاطی را هدف قرار دادند که برای ما مشکل ایجاد کند. به هر شکل، ما مرد جنگ هستیم و با این تهدیدات از پای نمی‌نشینیم. در حال حاضر برای واردات پنل به فکر مسیرهای واسط هستیم البته این موارد موجب افزایش هزینه تولید و قیمت تمام‌شده می‌شود، اما به این مفهوم نیست که این کاری نشدنی است. ما به‌دنبال این هستیم که بتوانیم با کمترین هزینه این محصول را تولید کنیم.
به نظر شما صنعت لوازم خانگی و صوتی‌وتصویری به غیر از مشکلات انتقال پول و تحریم با چه چالش‌های دیگری مواجه است؟ چه راهکارهایی برای برون‌رفت از این مشکلات پیشنهاد می‌دهید؟
صنعت لوازم خانگی، صنعتی است که کالای نهایی تولید می‌کند و کالای نهایی مستقیم به دست مصرف‌کننده می‌رسد و در این میان، باید نیاز و سلایق متغیر مصرف‌کننده را نیز در نظر گرفت. برای مثال تلویزیون در قدیم سیستم CRT (لامپ‌تصویر) بود و در گذر زمان به LCD و LED تبدیل شد و این موارد نیازهای جدیدی ایجاد می‌کند؛ بازار دنیا و تولید لوازم خانگی، تولیدی پویاست و همواره باید به رشد و نوآوری فکر کرد. این دیدگاه موجب می‌شود تولیدکننده، مجموعه خود را با قابلیت انعطاف‌پذیری طراحی کند؛ در صنعت لوازم خانگی باید واحدها را منعطف ایجاد کرد تا بتوان با توجه به نیاز بازار و تقاضا، خود را تطبیق دهیم. امیدوارم همه تولیدکننده‌ها به این سمت بروند و پارس‌الکتریک سبک‌سازی شده و انعطاف‌پذیری لازم را دارد. ما باید خودمان را برای هر لحظه تغییر آماده کرده و با بازارهای جهانی تطبیق دهیم.
با توجه به اینکه امسال، سال حمایت از کالای داخلی است، شما چه انتظاراتی برای رفع مشکلات برای پیشرفت و توسعه این صنعت از دولت دارید؟
هنگامی‌که از یک واحد تولیدی حمایت شود تا سر پا بماند، آن واحد با ایجاد اشتغال، نرخ بیکاری را کاهش داده و یک جوان قادر به تشکیل زندگی خواهد شد، بنابراین مشکل ازدواج نیز حل می‌شود و در نتیجه بزهکاری و جرم در جامعه کاهش می‌یابد. این موضوع نشان دهنده این است که اگر هدف حفظ یا احیای تولید است از نظر اجتماعی نیز کمک بزرگی به ساختار جامعه کردیم. دولت می‌تواند در زمینه تسهیلات بانکی، مالیات بیمه و سایر دوایر مثل مالیات به تولیدکننده کمک کند و تمهیداتی را در نظر بگیرد. برای مثال به تولیدکننده وام‌هایی با سود ۱۰ درصد و حداکثر بازپرداخت دو ساله بدهد. همچنین، در زمینه پرداخت‌های تولیدکننده به سازمان تامین اجتماعی تجدیدنظر کند. تولیدکننده قصد خدمت‌رسانی به مردم را دارد و باری را از دوش دولت بر‌می‌دارد. تولیدکننده می‌توانست به‌جای تولید، سرمایه‌اش را در راه ساخت و ساز، واردات کالا و یا هر سرمایه‌گذاری بدون دغدغه‌های یک تولیدکننده صرف کند، اما وقتی وارد تولید شد همه از او انتظار و توقع دارند و کسی نیست که حمایت کند. بنابراین، نیاز به بازنگری مجدد وجود دارد تا ساختارها تغییر کند.
در آخر اگر نکته‌ای هست که به آن اشاره نشده، بفرمایید.
به‌عنوان یک صنعت‌گر، در خانه‌ام لوازم خارجی ندارم و افتخار می‌کنم به اینکه هر چه دارم ایرانی است. باید باور کنیم که اگر بخواهیم مشکلات حل شود، دست خودمان است. باور کنیم که ما هم می‌توانیم. وقتی می‌توانیم در عرصه‌های نظامی به پیشرفت‌های بزرگ برسیم، در عرصه تولیدی هم همینطور است. من درخواستم از جامعه، این باور است. همانطور که از مسوولیتهای دولت گفتیم، مسوولیتهای خودمان را نیز باید در نظر بگیریم. مسوولیتهای اجتماعی وجود دارد. مسوولیتهای اجتماعی این است که باور کنیم کیفیت بسیاری از کالاهای ایرانی مانند کالای خارجی است.خرید کالای ایرانی یعنی حمایت از تولید و حفظ اشتغال و سربلندی کشور و البته تولیدکننده نیز باید موضوع کیفیت و توانایی رقابت با محصولات خارجی در بازار را در نظر بگیرد.
ارسال نظر