خودشیفتگی یا تحمیل هزینه به نظام؟

ماجرای نامه‌نگاری‌ها و اعتراضات خیابانی احمدی‌نژاد هر روزی که می‌گذرد رنگ و بوی تازه‌تری به خود می‌گیرد. رئیس دولت‌های نهم و دهم که از زمان برگزاری دادگاه حمید بقایی معاون و یار دیرین خود، زبان به انتقادات شدیدی از قوه قضائیه و عدالت دستگاه قضا گشوده است، در آخرین نامه‌نگاری‌های خود پا را از اعتراض فراتر گذاشته و در نامه‌ای به مقام معظم رهبری خواستار سه اقدام فوری برای اصلاح وضع کشور شده است. معجزه هزاره سوم که هنوز پاسخگوی مسائل و مشکلات ۸سال ریاست جمهوری خود نیست درباره برگزاری انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری بدون مهندسی شورای نگهبان، برکناری رئیس قوه قضائیه و دستور آزادی منتقدین نظام به رهبری پیشنهادهایی داده که به زعم خود برای راهگشایی در اصلاح امور صورت گرفته است.

اما این نامه پس از انتشار با واکنش‌های زیادی مواجه شد. در ابتدا سخنگوی شورای نگهبان درباره برگزاری انتخابات بدون مهندسی شورای نگهبان، خاطره‌ای از انتخابات ۸۸ نقل کرد که در آن احمدی‌نژاد خواستار اعلام نتایج انتخابات به نفع خود قبل از پایان مهلت قانونی شکایات شده بود. اما واکنش‌های جدی‌تر از سوی اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام صورت گرفت زمانی‌که وی در آخرین جلسه مجمع غیبت داشت و در غیاب او اعضا به این جمع‌بندی رسیدند که احمدی‌نژاد دیگر نباید در مجمع حضور یابد. حالا در شرایطی که محمدرضا باهنر از آمادگی مقامات قضایی برای برخورد با احمدی‌نژاد خبرداده است، برخی دیگر از مسوولان از جمله سردار نقدی، احمدی‌نژاد را به عذرخواهی فراخوانده‌اند. این در حالی است که او نه‌تنها اظهار پشیمانی نکرده است بلکه در پاسخ به واکنش‌ها نسبت به انتشار نامه‌اش، خواستار آن شده که پیشنهادهای او به رفراندوم گذاشته شود. در شرایطی که برخی تحلیلگران، تحرکات اخیر رئیس دولت‌های نهم و دهم را نتیجه نوعی خودشیفتگی و توهم خودبزرگ بینی می‌دانند برخی دیگر هم بر این باورند که عدم برخورد با احمدی‌نژاد، هزینه‌های سنگینی بر آبروی نظام تحمیل خواهد کرد. اژه‌ای درباره بازداشت احمدی‌نژاد گفته دراین پرونده غیر از جمع‌آوری ادله بیشتر، هنوز اقدام قضایی به معنای احضار یا بازداشت صورت نگرفته است.