دکه مطبوعات
The Week
تئوری توطئه
مجله ویک در این هفته سراغ موضوع روز آمریکا رفته است. موضوع روز هم چیزی جز درگیری تیم مولر با تیم ترامپ نیست. داستان دخالت روسیه در انتخابات و تاثیرگذاری این دخالت در نتیجه آن موجب شد تا تیمی در آمریکا تشکیل شود که اصل ماجرا را کشف کند. از زمانی که پای حلقه داخلی ترامپ به میان آمده است تنش‌ها بالاتر رفته است. مجله نیوزویک می‌نویسد: ترامپ با تیم مولر و اف‌بی‌آی بر سر این ماجرا درگیر بوده است. به همین منظور ترامپ در سال گذشته جیمز کومی رئیس اف‌بی‌آی را از کار خود برکنار کرد و این اواخر نیز مجددا وی به بهانه عدم اخراج نفر دوم اف‌بی‌آی با رئیس این مجموعه به مشکل برخورده است. این در حالی است که ترامپ خود رئیس اف‌بی‌آی را انتخاب کرده اما رئیس جدید آن اعلام کرده است که هرگز حاضر نیست به خاطر خواست ترامپ دست راست خود را از این مجموعه اخراج کند.
از سوی دیگر ترامپ در یک تشک دیگر نیز با مولر سرشاخ شده است. هر دو پنجه در پنجه یکدیگر انداخته و هر آن انتظار می‌رود که یکی از طرفین ضربه فنی شود. مهم‌ترین خبری که در این راستا منتشر شد از این قرار بود که رئیس‌جمهوری آمریکا قصد داشته است تا در ماه ژوئن مولر را از کار برکنار کند که با مخالفت وکیل کاخ سفید مواجه شده است. او تهدید کرده بود اگر ترامپ مولر را از سمت خود اخراج کند او نیز استعفا خواهد داد. اما شواهد و قراین در هفته گذشته نشان داد که طرفداران و وفاداران به ترامپ به‌گونه‌ای دیگر قصد دارند تا موضوع تحقیقات روسیه را زیر سوال ببرند. طرفداران ترامپ در کنگره در هفته گذشته پی بردند که یادداشتی در اف‌بی‌آی وجود دارد که بر اساس آن دموکرات‌ها در پرونده ترامپ در اف‌بی‌آی اعمال نفوذ کرده‌اند و آنها از مدت‌ها پیش وی و تیم او را تحت نظر داشته‌اند. جمهوری‌خواهان بر این باورند که اف‌بی‌آی یکسویه وارد این داستان شده و عدالت را رعایت نکرده است.
دیوین نونز که عضو کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان بوده کسی است که این گزارش چهارصفحه‌ای را نوشته و در آن اشاره کرده است که اف‌بی‌آی این پرونده را یکجانبه به پیش برده است. این در حالی است که نونز خود یکی از طرفداران سرسخت ترامپ است و حالا قرار است بر اساس گزارش ۴ صفحه‌ای او در مورد عاقبت پرونده روس‌گیت تصمیم‌گیری شود. این گزارش چهار صفحه‌ای نشان می‌دهد که اف‌بی‌آی بنا به درخواست حزب رقیب (دموکرات‌ها) وارد کارزار شده تا کمپین انتخاباتی ترامپ را تحت نظر داشته باشد. دموکرات‌ها اما می‌گویند که نونز در مورد این پرونده مغلطه می‌کند و دستور ارتباط آمریکایی‌ها با روس‌ها در سال ۲۰۱۳ صادر شده و هیچ ربطی به انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات‌متحده ندارد. با این حال دلایلی که دموکرات‌ها برای این موضوع ارائه داده‌اند مورد قبول جمهوری‌خواهان قرار نگرفت و آنها هفته گذشته رای به انتشار این سند چهار صفحه‌ای دادند.
این موضوع البته مورد استقبال دونالد ترامپ هم قرار گرفت. دونالد ترامپ می‌تواند با امضای انتشار این سند چهار صفحه‌ای بار انتقادها را از روی شانه خود کمتر کند. این در شرایطی است که کریستوفر ری، مدیر اف‌بی‌آی و رود زونستاین از ترامپ خواسته‌اند که اجازه انتشار این سند داده نشود. به اعتقاد آنها انتشار این گزارش ممکن است به فاش شدن اسناد طبقه‌‌بندی شده منجر شود. اما ساعاتی پس از این درخواست ترامپ در مقابل دوربین‌های رسانه‌ها ظاهر شد و گفت که صد در صد اجازه انتشار این گزارش را خواهد داد. در این گزارش مشخصا به نام روزنستاین که خود از جمهوری‌خواهان بود اشاره شده است. او کسی است که در تعیین تشکیل پرونده روسیه نقش بسزایی داشته است. پیشتر فاش شده بود که ترامپ از روزنستاین خواسته بود که در تیم وی قرار گیرد، موردی که با پذیرش وی همراه نشده است.
واشنگتن‌پست در مورد وقایع اخیر می‌نویسد: این داستان هالیوودی و پر سر و صدا که در مورد یادداشت نونز به راه انداخته شده تنها به این دلیل است که کار مولر و اف‌بی‌آی در این زمینه را بی‌ارزش جلوه دهند. به اعتقاد این روزنامه یادداشت نونز که خود از طرفداران سرسخت ترامپ است نمی‌تواند معیار جانبدارانه بودن تحقیقات اف‌بی‌آی و مولر قلمداد شود؛ زیرا خود نونز متهم است که خود در جبهه ترامپ قرار دارد. یالتیمور سان نیز در گزارشی نوشت که خود نونز سال قبل به زحمت توانست خود را از کمیته تحقیقاتی که در کنگره تشکیل شده بود رها کند. او نیز قرار بود جزو کسانی باشد که مورد بازجویی و استماع قرار گرفته بودند. به همین جهت بسیاری با انتقاد از اجازه انتشار این سند چهار صفحه‌ای می‌گویند که یادداشت‌های یکسویه نونز کل داستان نیست و نباید بر اساس آن تصمیم‌گیری به عمل آید.
این داستان اما زمانی هیجان‌انگیز می‌شود که گفته شده است بازرس مولر خواسته است تا از خود ترامپ نیز بازجویی داشته باشد. ترامپ این درخواست را ارائه کرده ولی هنوز پاسخی به آن داده نشده است. در این میان وکلای ترامپ گفته‌اند که رئیس‌جمهوری نباید درخواست مولر را برای مصاحبه قبول کند. با این حال روزنامه‌هایی هم هستند که مدافع انتشار این سند هستند. وال استریت ژورنال می‌نویسد: آمریکایی‌ها لیاقت این را دارند تا این یادداشت را مشاهده کنند. ما نیاز داریم تا بدانیم آیا اف‌بی‌آی از اختیاراتی که دارد سوءاستفاده کرده است یا نه؟ باید مشخص شود که دستور تحت‌نظر قرار دادن ترامپ تا چه حد در تشکیل و پیشبرد پرونده روس‌گیت نقش داشته است.
National Geographic
ما همه تحت نظارت هستیم
ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که بیش از همیشه تحت نظارتیم. ماهواره‌ها، دوربین‌ها و تلفن‌ها ما را رصد می‌کنند و بیش از آن چیزی که تصور می‌کنیم، تحت نظارت هستیم. این بخشی از مطلب اصلی مجله نشنال جئوگرافی است که با عنوان «برادر بزرگ‌تر» منتشر شده است. بنابه گفته این مجله ما انسان‌ها روز به روز بیشتر از قبل تحت مشاهده و نظارت قرار داریم. نشنال جئوگرافی می‌نویسد: در حدود ساعت ده و نیم صبح بود که در شمال لندن، در بخش آیلینگتون دو موتورسوار در سطح خیابان با هم مسابقه گذاشته بودند. هر دوی آنها کلاه ایمنی به سر و یک ژاکت و دستکش نیز داشتند. هر دو بیشتر شبیه شخصیت‌های یک بازی بودند تا یک انسان.
آنها در بین خودروها با سرعت بالا حرکت می‌کردند و در یک آن یکی از موتورسوارها در یک سوی اتوبوسی دوطبقه قرار گرفت و دیگری نیز به سوی مخالف رفت. موتورسواران با سرعت بالایی در حال ویراژ دادن بودند، در حالی که این خیابان یکی از مناطق پر رفت و آمد و شلوغ لندن به حساب می‌آید. به نظر می‌رسید این دو نفر هدفی فراتر از لذت بردن از سرعت زیاد داشتند. سه یا چهار دقیقه پس از بالا و پایین رفتن در این خیابان، ناگهان موتورهای خود را خاموش کرده و آرام می‌گیرند. آنها از موتورهای خود پیاده می‌شوند. هنوز کلاه‌های ایمنی بر سرشان است. گفت‌وگویی طولانی با هم دارند. اینکه چه چیزی بین آنها رد و بدل شد، مشخص نیست. اما یک چیزی که این دو موتورسوار نمی‌دانند این است که آنها توسط دو نفر دیگر از پشت یک ساختمان بدون پنجره در حال رصد شدن هستند.
سال به اریک می‌گوید: باز هم حرکت کردند. این دو مرد ۲۰-۱۰ متر از دو موتورسوار دورتر هستند و از پشت یک مانیتور که به دوربین‌های مدار بسته شهری وصل است این دو توسط سال و اریک تحت نظر هستند. اتاقی رنگی و مفروش، بدون دکوراسیون خاصی. سال میان سال است اما اریک حداقل یکی-دو دهه از سال جوان‌تر است. هر دو لباس پلیس به تن دارند. گفت‌وگوی خاصی بین آنها رد و بدل نمی‌شود. وقتی موتورسوارها قصد حرکت دارند، اریک برای کامپیوتر سال تایپ می‌کند که دوربین شماره ۱۰ را در نظر بگیرد، آن دو در حال ورود به حیطه نظارتی وی هستند. آن دو موتورسوار مسیر عکس را در پیش گرفته به سمت پایین خیابان حرکت می‌کنند. آنها از حیطه دوربین نظارتی سال خارج می‌شوند و این‌بار نوبت اریک است که با دوربین خود آنها را تحت نظر بگیرد.
اریک با یک دسته جوی‌استیک روی موتورسوارها زوم می‌کند تا شماره پلاک آنها را بخواند. سال از طریق بی‌سیم با مرکز پلیسی تماس برقرار می‌کند و می‌گوید که ما دو مظنون داریم که در خیابان آیلینگتون به‌طرز مشکوکی در حال بالا و پایین شدن هستند. این دو موتورسوار توسط نیروهای پلیس دستگیر و به مرکز پلیس هدایت می‌شوند. پلیس با استفاده از این دوربین‌ها شهر را تبدیل به یک شوی تلویزیونی بزرگ کرده است که مردم را از طریق دوربین‌های مداربسته شهری تحت نظر گرفته است. مقامات لندن از مدت‌ها پیش بر شمار دوربین‌های مداربسته‌شان در خیابان‌های لندن و برخی دیگر از شهرها افزوده بودند. این اقدامات پس از آن صورت گرفت که لندن در دهه ۹۰ با خودروی بمب‌گذاری شده مورد حمله قرار گرفت. از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ نیز به مقدار ۷۲ درصد، نصب دوربین‌های مداربسته افزایش پیدا کرد که با این افزایش می‌توان گفت که تقریبا یک سوم بریتانیا با دوربین‌های مداربسته رصد می‌شود. امروزه لندن به شهری تبدیل شده است که کوچکترین حرکتی از سوی دوربین‌ها ضبط و رصد می‌شود. فقط برای مثال باید گفت در شمال لندن ۱۸۰ دوربین برای رصد مردم نصب شده است.
یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های نصب دوربین این است که این دوربین‌ها از کیفیت بالایی برخوردار باشند و به اصطلاح در زمان زوم کردن از کیفیت آن کاسته نشود. همچنین این نگرانی وجود داشت که این دوربین‌ها مسافت طولانی را نتوانند تحت پوشش قرار دهند اما دوربین‌های جدیدی که نصب شده است به اندازه سه زمین فوتبال را می‌تواند تحت پوشش قرار دهد. امرزوه در پارک فینزبری، دوربین‌ها می‌توانند ۳۵ هزار نفر از حاضران در فستیوال‌ها را رصد کنند و کسانی که مست یا جیب‌بر هستند را تحت نظر بگیرند و ساعت‌ها به تماشای مردم بپردازند. این شبهه مطرح است که با پیشرفت‌های حاصل شده در حوزه فناوری و تقاضا برای امنیت که ما را با نظارت بیشتری مواجه می‌کند، آیا ما باید حریم خصوصی را به خاطره‌ها بسپاریم یا نه؟
اتفاقاتی که برای لندن افتاده موجب شده است که مقامات بریتانیایی بیش از پیش به‌دنبال رصد شهروندان این کشور باشند. البته این تنها انگلستان نیست که از چنین معضلی رنج می‌برد. در بوستون آمریکا وسیله‌ای اختراع شده که موسوم به «یابنده شلیک‌کننده» است که از پشت دیوار می‌تواند شلیک‌کننده را تشخیص دهد. این وسیله برای این اختراع شده است تا افراد شلیک‌کننده در داخل ساختمان را شناسایی کند. افزون بر این، در ایالات متحده نیز بر شمار دوربین‌های مداربسته افزوده شده و به نظر می‌رسد که رقم دوربین‌های موجود در آمریکا نیز افزایشی قابل توجه پیدا کند. پیشرفت فناوری موجب می‌شود روز به روز بیشتر از حریم خصوصی دور شویم و این می‌تواند یکی از بزرگترین معضلات بشری برای قرن جاری باشد.
ارسال نظر