خلأ «ترس عاقلانه» از زلزله

فاجعه زلزله فقط به خرابی حین زمین لرزه ختم نمی‌شود. آمادگی نزدیک به صفر نهادهای مدیریت بحران مسول فرماندهی و عملیات امداد و نجات حوادث غیرمترقبه در پایتخت، از خطر بزرگ‌تر حوادث ثانویه که مهم‌ترین آن «تشدید روند تلفات تحت‌تاثیر عدم رسیدگی به موقع در ۸ ساعت طلایی پس از وقوع زلزله» است، حکایت دارد. تقریبا از زمان زلزله بم، حواس‌ها به سمت احتمال وقوع زلزله بزرگ ۷ ریشتری در تهران، متمرکز شد؛ اما عمل مسوولان شهری و سایر دستگاه‌های متولی تامین و ارتقای ایمنی شهر تهران، در مسیری متضاد، ادامه پیدا کرد. در حال حاضر بناهای نه چندان مقاوم و ایمن که گفته می‌شود حریم و محدوده گسل‌های اصلی است، بزرگ‌ترین چالش پایتخت به حساب می‌آید. بی‌عملی نسبت به تعیین تکلیف برج‌های ناایمن مسکونی و از آن مهم‌تر، عدم سختگیری در صدور پروانه ساختمانی از بابت متعهدشدن سازنده‌ها به رعایت کامل ضوابط آیین نامه ۲۸۰۰ نشان می‌دهد در پایتخت جای «ترس عاقلانه» در برابر زلزله، خالی است.