زیمبابوه بعد از موگابه

اما در ۲۱ نوامبر و در پی استعفای رسمی موگابه، اکنون امرسون منانگاگوا بر مسند ریاست جمهوری نشسته است. وی در سخنرانی‌اش بعد از رسیدن به قدرت گفت «نباید فرصت را از دست دهیم.» وی قول داد که در سال آینده انتخابات برگزار کند و فساد مزمنی را که بدنه کشور را فلج کرده است، از میان بردارد. وی همچنین اظهار کرد که کشاورزان سفید پوستی که زمین‌هایشان از آنها غصب شده است، پول و شغل دریافت می‌کنند. در میان وعده‌های وی به معضل چندین ساله و مزمن بیکاری نیز پرداخته شد و وی قول داد این مشکل را ریشه کن کند. منانگاگوا همچنین تاکید کرد که زیمبابوه نیازمند بهبودی از وضعیت وخیمی است که طی سال‌ها و در پی تحریم‌های بین‌المللی دچار آن بوده است. وی به تلویح گفت که وضعیت حقوق بشر در این کشور بهبود می‌یابد چراکه این مورد از دو سو، یکی وضع تحریم‌ها و دیگری بی‌اعتمادی مردم، به کشور آسیب‌زده است. وی در بخشی از سخنانش گفت که ما باید از آنهایی که در گذشته به‌خاطر بیان عقایدمان ما را تنبیه می‌کردند بپرسیم چرا؟

وی همچنین به سرمایه‌گذاران خارجی قول داد که زیمبابوه جای امنی برای سرمایه‌های آنها خواهد بود. منانگاگوا ابزار لازم برای بازسازی زیمبابوه را دارد، اما آیا از آنها استفاده خواهد کرد؟ این سوالی است که آینده زیمبابوه به شدت به پاسخ آن در عمل وابسته است. آقای منانگاگوا گفت که اعمال غیر قانونی و فساد باید فورا متوقف شود و جای آنها را عدالت باید پر کند. فرهنگ حکومتداری در کشور باید تغییر کند و باید دموکراسی به کشور برگردد. اگر آقای منانگاگوا می‌خواهد همه این موارد را به نتیجه برساند، باید از راه و رسم دوران موگابه تا می‌تواند فاصله بگیرد. آنچه مسلم است نه موگابه آفتاب لب بام و نه گریس، همسر منفور وی، در سیاست آتی زیمبابوه نقشی ندارند. مردم زیمبابوه این موضوع را در جشن‌های خیابانی بعد از استعفای وی به صراحت گفته‌اند، اما آینده حزب زانو پی‌اف چه می‌شود.

این حزب که با هوشیاری خواستار برکناری موگابه از دبیر‌کلی و ریاست جمهوری شده بود، توانست با تغییر استراتژی خود را از زیر تیغ منتقدین نجات دهد، بنابراین می‌تواند امیدوار باشد در انتخاباتی که منانگاگوا قول آن را داده است، امیدوار باشد. ارتش هم با حضور پررنگ خود در برکناری موگابه دل مردم را به‌دست آورده است، چنانچه با قدردانی و ستایش مردم از ژنرال کنستانتینو چیوِنگا، که رهبری کودتا را در دست داشت، وی حتی محبوب‌تر از رئیس‌جمهور جدید شده است. بنابراین وی نیز می‌تواند به آینده و حتی انتخابات سال آتی امیدوار باشد. اما وضعیت پلیس این کشور در میان مردم چندان رضایت بخش نیست چراکه آنها این پلیس را عامل سرکوب خود می‌دانند. رئیس پلیس آقای چیهوری از نزدیکان گریس موگابه بود.

کریستوفر موستوانگوا، یکی از رهبران سابق حزب زانو پی‌اف می‌گوید: «اگر این مرد (آقای چیهوری) شرف داشته باشد باید استعفا بدهد. باید در ساختار پلیس این کشور تغییراتی اساسی داد. هر فردی که در پلیس مرتکب گناه شده است، تنبیه خواهد شد.» وی در رابطه با آینده موگابه هم معتقد است که «وی پیرمردی است که برای زیمبابوه زحماتی کشیده و حتی زندان رفته است، درحال حاضر همین که از قدرت برکنار شده است، برایش کافی است، اما در مورد گریس موگابه باید بگویم که قانون مصونیت از مجازات در مورد وی صدق نمی‌کند، وی باید با عدالت روبه‌رو شود و ببینیم عدالت چه تصمیمی در مورد وی اتخاذ می‌کند.» آقای موستوانگوا در مورد سیاست خارجی دولت نیز گفت که روابط با کشورها به‌خصوص بریتانیا گسترش می‌یابد. بریتانیا نیز قطعا با روی خوش به این مساله نظر می‌کند چراکه بعد از برگزیت باید به‌دنبال شرکای جدیدی در آن سوی اقیانوس‌ها باشد و چه چیزی بهتر از روابط تجاری با مستعمره‌های سابق خود. در پایان مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری، آقای منانگاگوا گفت، رابرت موگابه مرد گذشته و تاریخ زیمبابوه است، اما زیمبابوه نظر به جلو دارد و امیدهای زیادی که باید محقق شوند.