آتش جدایی‌طلبی بر دامن کاتالان‌ها

شادی آذری / دبیر گروه اقتصاد بین‌الملل موج جدایی‌طلبی همچون ویروسی اروپا را درمی‌نوردد. این موج که ابتدا با جدایی‌طلبی انگلستان از اتحادیه اروپا شکل گرفت، با تهدیدات جدایی‌طلبی اسکاتلند از انگلستان دنبال شد و حالا به جدایی کاتالونیا از اسپانیا رسیده است، روندی که بعید به‌نظر می‌رسد به همین‌جا ختم شود. کاتالونیا که تاکنون بخشی خودمختار واقع در شمال شرقی اسپانیا بود در روز یکم اکتبر طی یک همه‌پرسی پرحاشیه که به خشونت گرایید، به استقلال و جدایی از اسپانیا رای داد.

پارلمان کاتالونیا نیز روز جمعه ۵ آبان بعد از حدود ۲۰ روز از برگزاری این همه‌پرسی، به اعلام استقلال از اسپانیا رای داد و نمایندگان آن خواهان از سرگیری روند جدایی از اسپانیا و تبدیل شدن به کشور مستقل کاتالونیا شدند. سیر تحولات این منطقه طی همین مدت کوتاه اما به نحوی گذشت که حالا نظرسنجی‌های جدید از به حداکثر رسیدن مخالفان این جدایی حکایت دارند. حالا تظاهرکنندگان با شعارهایی همچون «زنده‌باد اسپانیا» مخالفت خود را با این جدایی اعلام می‌کنند. بی‌شک این مخالفان جدایی هم به درستی به این باور رسیده‌اند که اگر کاتالونیا یک کشور شود، کشوری ضعیف با مخالفان بسیار خواهد بود. بسیاری از رهبران و سیاستمداران جهان گر‌چه مخالفت خود با اعمال خشونت علیه این جدایی‌طلبان را ابراز کرده‌اند، اما مواضع صریح خود را علیه این جدایی اعلام و نسبت به تبعات آن ابراز نگرانی کرده‌اند چراکه اگر این جدایی محقق شود، بسیاری از دیگر مناطق اروپایی نیز ساز مخالفت با حکومت مرکزی را کوک خواهند کرد و این ویروس نه‌تنها دامن اروپا که دامن کل جهان را خواهد گرفت، بحرانی که هنوز شاهد نااطمینانی‌های اقتصادی-اجتماعی ناشی از آن در مورد بریتانیای جدا شده از اتحادیه اروپا هستیم.