مرگ آن دو دختر جوان

شایان ربیعی /عضو گروه فرهنگ و هنر خودکشی دو دختر جوان تحت تاثیر چالش نهنگ آبی صرفا یک تیتر خبری است که البته ارتباط وثیقی با آنچه در واقعیت رخ داده، ندارد. برای بررسی این اتفاق نباید چالش نهنگ آبی یا هر محرک بیرونی دیگر را عامل اصلی دانست. نه به این معنا که اهمیت تاثیرپذیری از شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های اشتراکی و... را نادیده بگیریم. قرار است بدانیم چرا چنین چالشی می‌تواند منجر به یک مرگ خودخواسته شود.

پاسخ این پرسش در دل تحلیل جامعه شناختی و مطالعه وضعیت زندگی جوانان، نوجوانان و به‌ویژه دختران ایرانی است. متاسفانه جامعه ما سازوکارهای پاسخگویی مناسب به هیجانات نوجوانان را ندارد. نمای بیرونی جامعه ما تا حد زیادی انعطاف‌ناپذیر، جدی و خشونت آمیز است و این موضوع، فضا را برای تامین نیازهای جوانان و نوجوانان که مهم‌ترین خصیصه‌‌شان بی‌توجهی به برخی هنجارها و تحرک است، تنگ می‌کند. از سوی دیگر نهاد خانواده در جامعه ما با مجموعه وسیعی از پارادوکس‌های تربیتی، در بیشتر اوقات در حال کنترل و اعمال خشونت‌های مختلف بر فرزندان است بدون آنکه اندیشه‌ای برای مدیریت هیجانات و احساسات فرزندان در سر داشته باشد. نکته مهم دیگر اشاره به سیستم ناکارآمد تعلیم وتربیت است. این سیستم هرگز احساس توانایی و مسوولیتی درقبال چالش‌ها و بحران‌های روحی دانش‌آموزان ندارد غافل از اینکه بخش قابل‌توجهی از اعضای این سیستم روزانه به‌دلیل عدم مهارت آموزی و ناتوانی در برخورد باچالش‌ها در دام آسیب‌های اجتماعی گرفتار می‌شوند و پناهگاهی ندارند، متاسفانه آموزش و پرورش هم همچنان درگیر الگوهای آموزشی ناکارآمد و منسوخ است و به‌ظاهر اراده‌ای هم برای تغییر این رویه وجود ندارد.