گفت‌وگو با علی شوکت خواننده، آهنگساز و ترانه‌سرا
انتشار آلبوم سودی ندارد
آیا هنوز موسیقی راک کار می‌کنید؟
نمی‌دانم منظورتان از راک چیست، اما اخیرا فضا را سافت کرده‌ام و پاپ را بیشتر در نظر گرفته‌ام و الکتریک محور نیست. از آن کارهای پرسر و صدا فاصله گرفته‌ام، اما از سبک خودم دور نشده‌ام و در واقع رد من در این کارها هست. با تعریف بین‌المللی راک را در نظر بگیرم آثار من اصلا راک محسوب نمی‌شود.
اما به شما عنوان خواننده راک داده‌اند!
درست است، با تعاریفی که در ایران هست و با توجه به سازبندی معمول جا افتاده است که نام راک را انتخاب می‌کنند در حالی که من موافق این موضوع نیستم. اگر گیتار الکتریک یا گیتار بیس و درامز وجود داشت دلیلی بر راک بودن کار نمی‌شود. با این تفاسیر از نظر خودم آلبوم من همان پاپ – راک است که دوست دارد هر دو سبک را داشته باشد. در آلبوم جدیدم سبک تغییر زیادی نکرده است و فقط برخی از نقطه‌نظرات طرفداران لحاظ می‌شود. در زمینه ترانه‌ها هم باید بگویم که ترانه‌های جدیدم یک جهان‌بینی جدیدی دارد آن هم به‌خاطر چهار سالی است که از آلبوم بیست شهریور گذشته و دید من تغییر کرده است. موضوعات اجتماعی تر است تا اینکه خیلی عاشقانه باشد و لحن ترانه‌ها هم خیلی دستخوش تغییر نشده است.
اما انگار قصد انتشار این آلبوم را ندارید!
بله همین طور است. از آنجا که این آلبوم در همکاری با خانم بهاره رهنما تولید شده بود پس از اختلافات سلیقه‌ای و عقیده‌ای که با هم داشتیم، تصمیم گرفتم این آلبوم را با تنظیماتی جدید و به‌صورت تک قطعه منتشر و روانه بازار موسیقی کشور کنم.
حیف نیست آلبومی که در مرحله انتشار است از حضور در بازار موسیقی باز بماند؟
اصلا! چون برای خودم ارزش و احترام زیادی قائل هستم و در یک برهه در مرحله‌ای از کار قرار گرفتم و آنقدر تحت فشار بودم که ترجیح دادم آلبوم دوم را منتشر نکنم. از آن روز درگیر تغییر تنظیم‌های آلبوم هستم چون قصد دارم آنها را به‌صورت تک قطعه منتشر کنم و دیگر به پخش آن به‌صورت آلبوم فکر نمی‌کنم.
خب اگر با تهیه‌کننده دیگری همکاری کنید چطور؟ این آلبوم می‌تواند منتشر شود؟
تولید اثر بدون وجود سرمایه‌گذار سخت است چون ممکن است برگشت مالی نداشته باشد؛ کار من با فراز و نشیب‌های زیادی روبه‌رو بود. حدود یک سال‌ونیم در انتشار کارهایم با وقفه مواجه شدم به همین سبب ترجیح می‌دهم فعلا آلبومی تولید نکنم و اشتباهات گذشته را تکرار نکنم. امیدوارم روزی طرفدارانم بدانند که برای هدفم چه سختی‌هایی را تحمل کردم خیلی دلم برای صحنه تنگ شده است، ولی اگر کسی با من خارج از چارچوب اخلاقی رفتار کند چه تهیه‌کننده باشد، چه از اهالی سینما به کلی قید موسیقی را می‌زنم. اگر سرمایه‌گذاری پیدا شود با آغوش باز می‌پذیرم فعلا این اتفاق نیفتاده است، کسی هم که در این رابطه با من صحبت کرده است کارش ربطی به موسیقی ندارد و به تجارت خود فکر می‌کند متاسفانه حمایت از فرهنگ و هنر بیزینسی شده است.
از سالی که آلبوم «بیست شهریور» منتشر شد، سال‌های زیادی می‌گذرد، در این مدت از فضای موسیقی دور بودید یا در سایه فعالیت می‌کردید؟
دور نبودم و به شدت مشغول کار و تولید بودم. دنبال شرایط ویژه و قدرتمندى بودم براى حضور در صحنه و با کسانى که پیش‌رو بودند به توافق درستى براى این کار نرسیدم چون موسیقى اولویت اولشان نبود و با ماشین حساب دنبالم مى‌کردند و از سود سه ماه بعد هر هزار تومانى که مى‌خواستند بدهند مى‌پرسیدند یا توقعات نابجاى دیگری هم به جز موسیقى داشتند.
سبک موسیقی‌ای که کار می‌کنید، چندان در میان مردم جا نیفتاده است، فکر نمی‌کنید نیاز باشد مردمی تر کار کنید؟
قرار نیست موسیقى من را همه بپسندند. من سبکى دارم و علاقه‌مند خاص خودش را دارد. لباسى که مد می‌شود، قرار نیست همه خوششان بیاید و آن را بپوشند. موضوع اینجاست که فضاى کار براى من و امثال من هم باشد تا همان عوام که می‌گویید، حق انتخاب بیشترى داشته باشند، ببینیم باز هم سبک رایجمان همین است؟
ارسال نظر