کاترین لپرون نویسنده فرانسوی درگذشت - ۱۶ شهریور ۹۱
کاترین لپرون نویسنده صاحب نام فرانسوی در 51 سالگی با زندگی وداع کرد. لپرون پس از سال‌های تحمل رنج بیماری ریوی در پاریس درگذشت. او سال 1992 با رمان «سه سرایدار» (انتشارات گالیمار) به دریافت جایزه ادبی گنکور نایل آمده بود. زمستان 2012 آخرین رمان مادام لپرون با عنوان «زن انگلیسی» از سوی نشر سویل روانه بازار کتاب شد. او تا همین اواخر نیز به عنوان مشاور ادبی به خواندن نسخه‌های دست نویس و ترجمه‌ شده، برای انتشار در مجموعه‌ای به نام «از تمام دنیا» از سوی مجموعه انتشارات گالیمار مشغول بود. لپرون متولد 1961 در شهر صنعتی کروزو واقع در بورگونی در شرق فرانسه، در طول عمرش بیش از 30 اثر ادبی منتشر کرد که تا سال 1997 آثاری چون «گردش فردا»، «پچ پچه»، «بازگشت ژولی فارنس»، «ماهیگیری در ساحل دریا»، «قایقران لوار» و برخی دیگر را از سوی انتشارات گالیمار عرضه می‌کرد. از اواخر دهه 90 میلادی با جابه جایی رنه سکاتی نویسنده و ناشر سرشناس فرانسوی از انتشارات گالیمار به انتشارات سویل، رمان‌های اخیر لپرون چون «ماجرای موزه»، «دفترچه موش کور سیاه میخائیل جاسوس»، «ناموکل» و «چهره زیبای دشمن ...؟» از سوی سویل در دسترس خوانندگان قرار ‌گرفتند. او در خانواده‌‌‌ای حاصل پیوند مشترک یک پزشک و یک نوازنده موسیقی بزرگ شد و خود او هم که به خوبی پیانو می‌نواخت، حاصل تجربیاتش را در کتاب هایی درباره موسیقی گردآورد. رمان «کافه زیمرمن» (نشر سویل 2001)، مجموعه مقالات «در میان سکوت و اثر» (نشر سویل، 2007) و زندگینامه «کلارا شومان: زندگی با چهار دست» (نشر روبر لافون، 1988) از آثار لپرون در حوزه موسیقی محسوب می‌شوند. تجربه همکاری داوطلبانه این نویسنده به عنوان پرستار در تشکل‌های مردمی او را به نوشتن رمان «مردم جهان» در سال 2003 واداشت. این رمان در آن زمان با استقبال قابل توجه خوانندگان فرانسوی روبه رو شد. کاترین لپرون بسیار تحت تأثیر ادبیات روس و آثار نویسندگانی چون داستایفسکی و چخوف بود و همچنین آثار بزرگانی از ادبیات قرن اخیر آمریکا چون ویلیام فالکنر و ویلیام استیرن را با دقت فراوان می‌خواند و بسیار از آنها یاد می‌کرد.