عضوی از خانواده ما - ۱۶ شهریور ۹۱
آهو خردمند
اگر کلاه قرمزی در میان تمام شخصیت‌های عروسکی و کودک سرآمد شده و فراتر از یک عروسک پنبه‌ای بی‌‌جان رفته است تنها دلیلش می‌تواند این باشد که تداوم داشته و حدود بیست سال است که دارد عمر می‌کند. سازندگان کلاه قرمزی که آقایان طهماسب و جبلی هستند بعد از موفقیت برنامه اولشان در تلویزیون به این نتیجه و باور رسیدند که این شخصیت پتانسیل ادامه پیدا کردن را دارد و می‌تواند همچنان در تلویزیون و سینما حضور داشته باشد. این شد که ادامه دادند، با ایده‌های نو، داستان‌های تازه و عروسک‌هایی‌ که هر دفعه به جمع قبلی‌‌ها اضافه می‌شوند و مانند کلاه قرمزی شخصیت‌پردازی خوبی‌ دارند مثل فامیل دور و همسایه که در آیتم‌های تلویزیونی‌اش ظاهر شدند. می‌خواهم بگویم اگر سایر هنرمندانی که کار عروسکی می‌کردند آن را ادامه و روی یک عروسک‌شان سال‌ها مانور می‌دادند، بعید نبود شخصیتی‌ که خلق کرده بودند به محبوبیت کلاه قرمزی برسد. من همیشه مثال «مدرسه موش‌ها»ی خانم برومند را می‌زنم، برنامه‌ای که هیچ‌کس نمی‌تواند تاثیرش را در برنامه سازی کودک انکار کند. اما خوب بعدا به هر دلیلی‌ ادامه پیدا نکرد و اگرچه هنوز هم به خوبی‌ از آن یاد می‌شود، ولی‌ محبوبیتش برای دوره خودش بود و کودکان دوره‌های بعد با آن غریبه شدند و همذات پنداری نداشتند. درحالی‌که کلاه قرمزی به واسطه همین تداومی که حرفش را زدیم، بدون اغراق جزئی از زندگی‌ خیلی‌‌ها شده است. کسانی‌ که در کودکی با این عروسک آشنا شدند الان جوان هستند و در این سال‌ها با او بزرگ شده‌اند طوری که انگار کلاه قرمزی عضوی از خانواده آنهاست و با آنها قد کشیده است.
البته از حق نگذریم کارگردانی آقای طهماسب بیشترین سهم را در موفقیت این برنامه داشته است. خوشبختانه او راهش را در برنامه‌سازی پیدا کرده که این خیلی‌ نکته مهمی‌ است و دارد آن را با وسواس و دقت تمام طی می‌کند. همان‌طور که می‌بینیم تمام کارهای ایشان در حوزه کمدی هستند و تاکنون شاهد کار کاملا جدی از او نبوده ایم. خب این نشان می‌دهد که آقای طهماسب صاحب سبک شده و نیازهای جامعه، تماشاچی و هر دوره از زمان را به خوبی‌ می‌شناسد که همین مهم دارد تاثیرات مثبتش را روی آثارش می‌گذارد.