در بورس اوراق بهادار تهران همچون هر بازارسرمایه دیگری دو گروه افراد به سرمایه گذاری مشغول اند: افرادی که حرفه ای تلقی می شوند و عمدتا» شامل اشخاص حقوقی اند و افرادی که غیر حرفه ای تلقی می شوند و دانش چندانی در مورد بازار سرمایه و کیفیت سهام ندارند. درحالی که گروه اول به طور دائمی در حال تحلیل شرکت ها هستند ، اطلاعات جمع آوری می کنند و با استخدام کارشناسان متعدد به تحلیل این اطلاعات می پردازند و می کوشند ارزش های ذاتی را محاسبه کنند، گروه دوم بدون دانش لازم در این بازار معامله می کنند. دنیا برای مقابله با این وضعیت یعنی جدا کردن افرادی که فاقد دانش حرفه ای اند، از کسانی که حرفه ای بازار سرمایه اند، سرمایه گذاری غیر مستقیم در بورس را توصیه می کند.در این روش به منظور اطمینان از اعمال نیرو های عرضه و تقاضا و عادلانه بودن توزیع اطلاعات، سرمایه گذاران غیر حرفه ای از طریق واسطه در بازار سرمایه حضور می یابند و خود به طور مستقیم به خرید تک سهم نمی پردازند.این واسطه ها متنوع اند و معروف ترین آنها صندوق های سرمایه گذاری و مشابه آنها است.این نهاد های مالی که کارشناسان و متخصصان بسیاری را در اختیار دارند واسطه قرار می گیرند و سرمایه گذاری مستقیم عامه شهروندان را به سرمایه گذاری غیر مستقیم در بورس بدل می کنند.این نهادهای مالی با تشکیل سبد سهام و سایر اوراق بهادار می کوشند ریسک را برای سرمایه گذاران کاهش دهند و البته در قبال ارائه این خدمات دستمزدی هم می گیرند.بدین ترتیب عامه شهروندان با استفاده از خدمات این نهاد های مالی در موقعیتی مساوی با سرمایه گذاران حرفه ای در بورس قرار می گیرند.
در کشور ما توسعه بازار سرمایه با حضور هر چه بیشتر مردم در این بازار ضرورت دارد که در اسرع وقت نسبت به ایجاد نهاد های سرمایه گذاری مناسب برای تجهیز پس انداز های مردم و دادن امکان حضور غیر مستقیم در بازار سرمایه به آنان اقدام شود.
اکنون همگان می پذیرند که خرید تک سهم توسط سهامداران غیر حرفه ای امری بسیار خطرناک است که باید از آن اجتناب شود.این سهامداران باید با به خدمت گرفتن نهاد های مالی متخصص که برای آنها سبد اوراق دار مناسبی را شکل می دهند به طور غیر مستقیم در بازار سرمایه ایران سرمایه گذاری کنند.
خوشبختانه در حال حاضر شرکتهای بیمه عمر بازنشستگی و شرکتهای تامین اجتماعی نیز در بازار سرمایه ایران فعال شده اند و به نظر می رسد که عامه شهروندان از این مجاری به طورغیر مستقیم در بورس تهران سرمایه گذاری می کنند.به علاوه بسیاری از شهروندان ایرانی نیز فرا گرفته اند که سهام شرکتهای سرمایه گذاری را خریداری نمایند که سبد مناسبی از اوراق بهادار بازار سرمایه ایران است.البته تعداد شرکتهای سرمایه گذاری به معنای واقعی کلمه در ایران بسیار محدود است و عمده شرکتهایی که به عنوان شرکت سرمایه گذاری در بورس تهران طبقه بندی شده اند شرکتهای هلدینگ اند و شرکتهای سرمایه گذاری به معنی اخص کلمه نیستند. البته سرمایه گذاری مستقیم مردم در بازار های کارای سرمایه از قبیل بازار نیویورک یا لندن ریسکی به مراتب کمتر از سرمایه گذاری مستقیم مردم در بازار های غیر کارا دارد.در بازار کارا تحلیل بسیاری روی سهام صورت گرفته است و قیمت هر سهم، کلیه اطلاعات گذشته و حال را منعکس می کند و به دلیل پایین بودن حجم اطلاعات محرمانه فرصت سرمایه گذاری مساوی به همه بازیگران داده می شود.یعنی در بازار کارا فرد غیر حرفه ای نیز از طریق علامت گیری از افراد حرفه ای می تواند مستقیما» در بازار سرمایه گذاری کند.
درواقع چون بازار کارآمد است هر فرد عادی می تواند به فرض اینکه قیمتها حاوی همه اطلاعات اند و اطلاعات به شکل متقارنی توزیع شده، با اطمینان بیشتری به خرید تک سهم بپردازد.با این همه در آن کشور ها نیز مشاهده می کنیم که بخش عمده سرمایه گذاری به شکل سرمایه گذاری غیر مستقیم است .اما سرمایه گذاری مستقیم عامه مردم غیر حرفه ای در بازار سرمایه کشورهای در حال توسعه بسیار خطرناک است، چرا که این بازار ها کارآمد نبوده و قیمت ها منعکس کننده کلیه اطلاعات مربوط به شرکتها نیست.