کودکان ایدز اولویت ما نیستند - ۲۷ مهر ۹۱
دنیای‌اقتصاد: شاید از میان ۲۴ هزار مبتلا به ایدز شناخته شده در کشور، کودکان درصد بسیار پایینی را به خود اختصاص دهند، اما تعدادشان هر چقدر هم کم باشد، نمی‌توان منکر آسیب‌پذیرتر بودنشان بود، آنها قرار است تمام دوران کودکی خود را با ویروسی به نام اچ آی وی سپری کنند، بیماری‌ای که با وجود قدمت آن در کشور، هنوز هم با انگ‌زنی‌های اجتماعی و فرهنگی فراوانی همراه است، بسیاری حتی از بودن در کنار این افراد واهمه دارند، با این تصور که ویروس ایدز همانند ویروس سرماخوردگی و آنفلوآنزا به آنها نیز سرایت کند! هر چقدر هم که بزرگسالان مبتلا، با این موضوع کنار بیایند، اما این موضوع برای کودکان بیمار متفاوت است، کودکان بی‌گناهی که هیچ نقشی در ابتلا به این بیماری نداشته و تنها قربانی رفتارهای والدینشان شده‌اند، در برابر نامهربانی اجتماع، می‌شکنند.
دنیای‌اقتصاد: شاید از میان 24 هزار مبتلا به ایدز شناخته شده در کشور، کودکان درصد بسیار پایینی را به خود اختصاص دهند، اما تعدادشان هر چقدر هم کم باشد، نمی‌توان منکر آسیب‌پذیرتر بودنشان بود، آنها قرار است تمام دوران کودکی خود را با ویروسی به نام اچ آی وی سپری کنند، بیماری‌ای که با وجود قدمت آن در کشور، هنوز هم با انگ‌زنی‌های اجتماعی و فرهنگی فراوانی همراه است، بسیاری حتی از بودن در کنار این افراد واهمه دارند، با این تصور که ویروس ایدز همانند ویروس سرماخوردگی و آنفلوآنزا به آنها نیز سرایت کند! هر چقدر هم که بزرگسالان مبتلا، با این موضوع کنار بیایند، اما این موضوع برای کودکان بیمار متفاوت است، کودکان بی‌گناهی که هیچ نقشی در ابتلا به این بیماری نداشته و تنها قربانی رفتارهای والدینشان شده‌اند، در برابر نامهربانی اجتماع، می‌شکنند. از ضعف فرهنگی و اجتماعی که بگذریم، نکته قابل توجه محدودیت‌های آموزشی این افراد است. اعلام می‌شود تعدادی از آنها برای تحصیل نیز با مشکل مواجه هستند و در صورت مطرح کردن بیماریشان، با طرد شدن از سوی مسوولان مدرسه و سایر همکلاسی‌هایشان مواجه می‌شوند. آخرین بررسی‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد،
انتقال اچ آی وی از مادر مبتلا به کودک، 9/3 درصد از آمارها را به خود اختصاص داده است، ارقام پایین از ابتلای کودکان به این ویروس، توجیه وزارت بهداشت برای نداشتن برنامه‌های حمایتی ویژه برای این بیماران کوچک است، بیمارانی که می‌توانند تبدیل به عامل خطری در آینده شوند. دکترعباس صداقت، رییس اداره ایدز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفت‌وگو با دنیای‌اقتصاد تاکید می‌کند تعداد این کودکان کمتر از 100 نفر است از این‌رو برنامه حمایتی از این افراد، در اولویت قرار ندارد.
وزارت بهداشت برنامه خاصی در ارتباط با کودکان مبتلا به ایدز دارد؟ چنانچه چنین برنامه‌ای تهیه نشده، آیا این موضوع در برنامه‌های آینده گنجانده شده است؟
ببینید موضوع کودکان مبتلا به ایدز، مهم است، اما اولویت وزارت بهداشت نیست. ما اولویت‌هایی بالاتر از کودکان مبتلا به ایدز داریم، از جمله آنها زنان آسیب پذیر است، مساله‌ای که از سوی وزارت بهداشت پیگیری می‌شود افزایش آگاهی جمعیت عمومی جامعه در پیشگیری از ابتلا و درمان است، بنابراین همانطور که ملاحظه می‌کنید مسائل مهم تری از داشتن برنامه خاص برای کودکان مبتلا به ایدز در دست است.
برنامه‌های حمایتی چطور؟ در این زمینه اقداماتی صورت گرفته است؟
برنامه حمایتی ویژه‌ای در ماموریت‌های وزارت بهداشت وجود ندارد، شاید سازمان بهزیستی و کمیته امداد برنامه‌های حمایتی در این زمینه داشته باشند.
به نظر شما کودکان مبتلا به ایدز، نیازی به توجه ویژه و برنامه خاصی ندارند؟
من به‌عنوان مدیر برنامه کشوری برای ایدز، معتقدم که اولویت‌های دیگری داریم که باید مورد توجه قرار دهیم، در حال حاضر کمتر از یکصد کودک مبتلا به ایدز در کشور وجود دارد، از این رو موضوع نگران‌کننده‌ای نیست.
به هر حال همانطور که اطلاع دارید این کودکان با هر تعدادی که باشند، بسیار آسیب‌پذیر بوده و نیاز به حمایت‌هایی از جمله اطلاع‌رسانی نسبت به بیماریشان دارند، نحوه ارتباط و برخورد سایر افراد جامعه با این کودکان، اهمیت فراوانی دارد، در بخش اطلاع‌رسانی اقداماتی صورت گرفته است؟
البته بخش زیادی از آگاه‌سازی به باورهای نادرست جامعه در ارتباط با مجموع این بیماران اختصاص پیدا می‌کند. ما صرفا به کودکان مبتلا به ایدز نمی‌پردازیم، اما بسیاری از پیام‌هایی که می‌دهیم شامل حال آنها نیز می‌شود، همین که حضور این افراد در اماکن عمومی، اشتغال در یک محل، تحصیل در یک مکان، استفاده از استخر مشترک، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و... هیچ مشکلی برای دیگران ایجاد نمی‌کند. در این زمینه نیز انیمیشن‌هایی ساخته شده و ارائه می‌شود، بنابراین صرفا کودکان مبتلا به ایدز، اولویت ما نیست. ما به طور کلی به تمام بیماران ایدز توجه می‌کنیم و برنامه‌هایی برای آنها داریم.
شنیده شده که در برخی مدارس مسوولان، تعدادی از دانش آموزان مبتلا به ایدز را طرد کرده و عذرشان را خواسته اند، حتی در یکی از موارد گفته می‌شود والدین دیگر دانش‌آموزان از مدیر مدرسه خواسته‌اند تا اقدام به بیرون کردن دانش‌آموز مبتلا به ایدز کند، در این زمینه وزارت بهداشت چه کمکی می‌تواند بکند؟
بله ما نیز یکی دو مورد را شنیده‌ایم، که موضوع را پیگیر شدیم، اما به صورت رسمی گزارش نشده است، با این حال این موضوع را می‌توان از آموزش و پرورش بررسی کرد. آنها باید در این زمینه وارد عمل شوند.
برای جلوگیری از وقوع چنین مواردی، اطلاع‌رسانی و آموزش مدیران مدارس یا مسوولان آموزش و پرورش در برنامه‌های وزارت بهداشت وجود دارد؟
آیا ما باید به آموزش و پرورش اطلاع‌رسانی کنیم؟! این وزارتخانه خود دارای معاونت سلامت و تندرستی است، خودشان باید بدانند که در این زمینه چگونه رفتار کنند، به هر حال آموزش و پرورش ابلاغ کرده که هیچ دانش‌آموزی حق محروم شدن از تحصیل ندارد، در این باره نیز خود این وزارتخانه باید پاسخگو باشد.
وزارت بهداشت برنامه خاصی در ارتباط با کودکان مبتلا به ایدز دارد؟ چنانچه چنین برنامه‌ای تهیه نشده، آیا این موضوع در برنامه‌های آینده گنجانده شده است؟
ببینید موضوع کودکان مبتلا به ایدز، مهم است، اما اولویت وزارت بهداشت نیست. ما اولویت‌هایی بالاتر از کودکان مبتلا به ایدز داریم، از جمله آنها زنان آسیب پذیر است، مساله‌ای که از سوی وزارت بهداشت پیگیری می‌شود افزایش آگاهی جمعیت عمومی جامعه در پیشگیری از ابتلا و درمان است، بنابراین همانطور که ملاحظه می‌کنید مسائل مهم تری از داشتن برنامه خاص برای کودکان مبتلا به ایدز در دست است.
برنامه‌های حمایتی چطور؟ در این زمینه اقداماتی صورت گرفته است؟
برنامه حمایتی ویژه‌ای در ماموریت‌های وزارت بهداشت وجود ندارد، شاید سازمان بهزیستی و کمیته امداد برنامه‌های حمایتی در این زمینه داشته باشند.
به نظر شما کودکان مبتلا به ایدز، نیازی به توجه ویژه و برنامه خاصی ندارند؟
من به‌عنوان مدیر برنامه کشوری برای ایدز، معتقدم که اولویت‌های دیگری داریم که باید مورد توجه قرار دهیم، در حال حاضر کمتر از یکصد کودک مبتلا به ایدز در کشور وجود دارد، از این رو موضوع نگران‌کننده‌ای نیست.
به هر حال همانطور که اطلاع دارید این کودکان با هر تعدادی که باشند، بسیار آسیب‌پذیر بوده و نیاز به حمایت‌هایی از جمله اطلاع‌رسانی نسبت به بیماریشان دارند، نحوه ارتباط و برخورد سایر افراد جامعه با این کودکان، اهمیت فراوانی دارد، در بخش اطلاع‌رسانی اقداماتی صورت گرفته است؟
البته بخش زیادی از آگاه‌سازی به باورهای نادرست جامعه در ارتباط با مجموع این بیماران اختصاص پیدا می‌کند. ما صرفا به کودکان مبتلا به ایدز نمی‌پردازیم، اما بسیاری از پیام‌هایی که می‌دهیم شامل حال آنها نیز می‌شود، همین که حضور این افراد در اماکن عمومی، اشتغال در یک محل، تحصیل در یک مکان، استفاده از استخر مشترک، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و... هیچ مشکلی برای دیگران ایجاد نمی‌کند. در این زمینه نیز انیمیشن‌هایی ساخته شده و ارائه می‌شود، بنابراین صرفا کودکان مبتلا به ایدز، اولویت ما نیست. ما به طور کلی به تمام بیماران ایدز توجه می‌کنیم و برنامه‌هایی برای آنها داریم.
شنیده شده که در برخی مدارس مسوولان، تعدادی از دانش آموزان مبتلا به ایدز را طرد کرده و عذرشان را خواسته اند، حتی در یکی از موارد گفته می‌شود والدین دیگر دانش‌آموزان از مدیر مدرسه خواسته‌اند تا اقدام به بیرون کردن دانش‌آموز مبتلا به ایدز کند، در این زمینه وزارت بهداشت چه کمکی می‌تواند بکند؟
بله ما نیز یکی دو مورد را شنیده‌ایم، که موضوع را پیگیر شدیم، اما به صورت رسمی گزارش نشده است، با این حال این موضوع را می‌توان از آموزش و پرورش بررسی کرد. آنها باید در این زمینه وارد عمل شوند.
برای جلوگیری از وقوع چنین مواردی، اطلاع‌رسانی و آموزش مدیران مدارس یا مسوولان آموزش و پرورش در برنامه‌های وزارت بهداشت وجود دارد؟
آیا ما باید به آموزش و پرورش اطلاع‌رسانی کنیم؟! این وزارتخانه خود دارای معاونت سلامت و تندرستی است، خودشان باید بدانند که در این زمینه چگونه رفتار کنند، به هر حال آموزش و پرورش ابلاغ کرده که هیچ دانش‌آموزی حق محروم شدن از تحصیل ندارد، در این باره نیز خود این وزارتخانه باید پاسخگو باشد.
ارسال نظر