از پیشرفت بیمه عمر در کشور خیلی راضی هستم
معاون بیمه‌های عمر بیمه کارآفرین ضمن ابراز رضایت از پیشرفت بیمه‌های عمر در کشور اظهار داشت: باید تامین اعضای خانواده در صورت بروز حادثه مدنظر قرار گیرد و اگر به دنبال افزایش ضریب نفوذ به هر قیمتی باشیم، اشتباه است. طی دهه‌های اخیر یکی از مهم‌ترین رشته‌های بیمه‌ای در دنیا که مورد توجه کشورها قرار گرفته، بیمه‌های زندگی یا همان عمر است که به دلیل ارتباط مستقیم با جان انسان‌ها جایگاه خود را در میان همه اقشار پیدا کرده است.
در کشور ما نیز با ورود بیمه‌های عمر در سال ۱۳۸۳ فضای جدیدی برای فعالیت شرکت‌های بیمه ایجاد شد و در کنار آن از سوی مردم نیز با استقبال نسبی مواجه شد. اما رونق بیمه‌های عمردرصنعت بیمه مرهون تلاش دکتر فریدون خلیلی فرد، معاون مدیر عامل بیمه کارآفرین در بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری است که از وی به نام «پدر بیمه‌های عمر ایران» یاد می‌شود.
وی سابقه عضویت در هیات مدیره شرکت‌های بیمه بین‌المللی در آمریکا و انگلیس را در کارنامه خود را دارد. با توجه به تقارن با روز بیمه و همچنین تاکید صنعت بیمه بر توسعه بیمه‌های زندگی گفت‌وگویی با وی انجام داده‌ایم که در زیر می‌خوانید.

وضعیت بیمه و خصوصا بیمه‌های عمر را در کشور چطور ارزیابی می‌کنید؟
بیمه پایه و اساس فعالیت اقتصاد و تأمین اجتماعی یک جامعه است و با وجود بیمه تمامی افراد جامعه برای ادامه کار خود تأمین می‌شوند. این امر در همه دنیا پذیرفته شده و در جامعه ما نیز پیشرفت بیمه مطلوب بوده است. اما در زمینه بیمه عمر در کشور از سال ۸۳ که توسط شرکت کارآفرین، بیمه عمر در جامعه معرفی شد در آن سال تنها ۱۶۰۰ بیمه‌نامه عمر صادر شد در حالی که هم‌اکنون این رقم به حدود ۱۵۰ هزار بیمه‌نامه جدید رسیده است و این نشان‌دهنده استقبال مردم است.

یعنی وضعیت بیمه عمر طی سال‌های اخیر، مناسب است؟
من از پیشرفت بیمه در کشور خیلی راضی هستم، درست است که فاصله زیادی با دنیا داریم، اما این دلیل بر کند بودن سرعت ما نیست. برای مثال در کشور ژاپن در سال 2010 بالای 15 میلیون بیمه نامه عمر جدید صادر شده و در امریکا سال 2009، 291 میلیون بیمه عمر جاری و 946 شرکت بیمه عمر وجود داشته است و این نشان‌دهنده ضرورت بیمه عمر برای افراد جامعه است.

چرا با وجود گسترش بیمه عمر در کشور هنوز مردم اطمینان لازم را برای خرید این بیمه‌نامه ندارند؟
این موضوع تقصیر مردم نیست و دلیلش این است که صنعت بیمه، بیمه عمر را با دید سرمایه‌گذاری عرضه می‌کند و این موجب می‌شود مردم اصل موضوع بیمه و اطمینان خاطر ناشی از آن را فراموش می‌کنند. اگر به تاریخچه بیمه نگاهی کنید، شرکت‌های بیمه بررسی کردند اگر حق بیمه‌های دریافتی را فقط برای ریسک خالص باشد، نمی‌توانند سرمایه‌گذاری مناسب را با حق بیمه‌ها انجام دهند. به همین دلیل به سمت اضافه کردن پس‌انداز به بیمه عمر رفتند و خیلی خوب هم جواب گرفتند.
به این ترتیب، بیمه‌های ذخیره‌دار به وجود آمد که این بیمه‌ها نه تنها پوشش بیشتری به بیمه‌گذار می‌داد، بلکه نرخ بیمه نیز پس از کسر هزینه‌های بیمه‌گری کاهش پیدا می‌کرد. بنابراین مردم می‌توانند مطمئن باشند که شرکت بیمه به تعهدات خود عمل می‌کند، زیرا با انتخاب صحیح ریسک، مازاد حق بیمه‌ها ذخیره شده و به آن اضافه می‌شود.
پرداخت سود مناسب و ایجاد اطمینان برای بیمه‌گذاران به ارزیابی صحیح ریسک و محاسبات فنی شرکت‌ها برمی‌گردد. به نظر شما مشکل شرکت‌ها در این زمینه چیست؟
دلیل این موضوع رقابت شرکت‌های بیمه است. همان‌طور که گفتم از پیشرفت بیمه عمر اصلاً ناراضی نیستم، اما نگرانی من این است که در بحبوحه اشاعه بیمه عمر انجام ارزیابی‌های فنی به فراموشی سپرده شود. اگر بیمه عمر را به عنوان سرمایه‌گذاری نگاه کنیم اشتباه است و باید تأمین اعضای خانواده در صورت بروز حادثه مدنظر قرار گیرد، ولی اگر به دنبال افزایش ضریب نفوذ به هر قیمتی باشیم، اشتباه است.
به نظر شما مزایای بیمه عمر که باید به مردم گفته شود، چیست؟
بیمه عمر یک وسیله خوبی برای تأمین خانواده است، ضمن اینکه تقریباً برای مردم رایگان تمام می‌شود، زیرا حق بیمه پرداختی پس از کسر هزینه‌های بیمه‌گری در سال‌های اولیه کاهش پیدا می‌کند و در طول مدت اعتبار بیمه‌نامه توزیع می‌شود و از سوی دیگر با حق بیمه مردم سرمایه‌گذاری تحت نظر بیمه مرکزی انجام می‌شود و سود آن سرمایه‌گذاری در قالب مشارکت در منافع به بیمه‌گذار بازپرداخت می‌شود.

آیین‌نامه جدید بیمه‌های زندگی از نظر شما چگونه است؟
در آیین‌نامه جدید کارمزد شبکه فروش کم شده و در سال‌های اعتبار بیمه‌نامه توزیع‌شده که این موضوع غلط است، زیرا وظیفه شرکت ادامه خدمات به بیمه‌گذار است و شبکه فروش بیمه‌گذار را به شرکت معرفی کرده و وظیفه خود را انجام داده است. اما زمانی که کارمزد نماینده فروش کمتر داده شود، آن فرد برای تأمین هزینه زندگی خود به تدریج سعی می‌کند به هر قیمتی تعداد بیمه‌گذاران خود را افزایش دهد و اثر این اقدام، شرکت را متضرر می‌کند و موجب نارضایتی بیمه‌گذار هم می‌شود، زیرا ممکن است بیمه‌گذار آن پوشش بیمه‌ای را که مدنظرش بوده دریافت نکرده باشد. مهمترین وظیفه نماینده فروش بررسی و آنالیز نیازهای متقاضیان بیمه عمر است.

یک مشکل بزرگ بیمه‌های عمر در کشور ما تورم است. نظر شما در این باره چیست؟
زمانی که تورم بیش از درآمد افراد می‌شود در واقع مسئولیت‌های فرد نسبت به تورم افزایش پیدا می‌کند و مسئولیت او در قبال خانواده‌اش از بین نمی‌رود. بنابراین، باید سعی کند از سایر هزینه‌هایش کم کند تا بتواند حق بیمه‌اش را بپردازد، زیرا این اقدام سرمایه‌گذاری برای تأمین آینده خانواده است، ضمن اینکه تورم در حال حاضر در تمام دنیا وجود دارد، به طوری که در امریکا در سال 2006 حدود 1070 شرکت بیمه وجود داشته که این میزان در 2009 به 946 شرکت رسیده است.

آیا نحوه سرمایه‌گذاری شرکت‌ها با حق‌بیمه‌ها برای بیمه‌گذاران شفاف است؟
خیر، تنها شرکت‌ها به اعلام میزان سود سالیانه اکتفا می‌کنند و بیمه مرکزی در این زمینه وظیفه خطیری برعهده دارد. بنابراین هم باید شفافیت در سرمایه‌گذاری شرکت‌ها وجود داشته باشد و هم نظارت بر عملکرد شرکت‌ها. اما در مجموعه ما میزان پرداختی به بیمه‌گذار و اندوخته او به تفکیک هر سال مشخص است.

وضعیت حق بیمه اتکایی اجباری توسط بیمه مرکزی و کاهش آن را چطور ارزیابی می‌کنید؟
هر چه تعهد بیمه مرکزی کم شود، تعهد شرکت‌های بیمه افزایش پیدا می‌کند و بیمه مرکزی به عنوان یک نهاد نظارتی برای تضمین پرداخت خسارت‌ها این کار را انجام می‌دهد و در کشور ما که در آستانه پیشرفت است باید چنین تضمین‌هایی وجود داشته باشد و اگر بیمه مرکزی کاهش اتکایی اجباری را همراه با نظارت داشته باشد، مشکلی نخواهد بود.