ساختن همه چیز از هیچ
مترجم: آناهیتا جمشیدنژاد
زمانی که لیندا ری هریس در دهه ۲۰ زندگی خود بود و با همسر دوم خود استوارت رزنیک ازدواج کرد، مالک یک آژانس تبلیغاتی در لس‏آنجلس بود. رزنیک‏ها اولین کسب‌وکار مشترک خود را در سال ۱۹۷۹ راه‏اندازی کردند. (شرکت خدماتی تحویل گل تل‌فلورا). اما حتی وفادارترین مشتریان نیاز به‌دلیلی برای بازگشت دارند و لیندا همیشه به دنبال راه‏های جدید برای جذب آنها بود. او خیلی پیش از اینکه آنها نیاز به چیزی را احساس کنند، آن نیازها را تامین می‏کرد.
لیندا میوه انار را به‌عنوان یک نوشیدنی آنتی‏اکسیدان که اکنون به‌عنوان POM Wonderful معروف است، بسته‏بندی کرد. او همچنین کلمانتین (نوعی پرتقال شیرین که پیوند نارنگی است و در شمال ایران به « گرمانتین » معروف است) را به‌عنوان برند « Cuties» معرفی کرد.استوارت نگاهی به خرید کسب‌وکارهای بادوام با پتانسیل مالی بالا دارد. او می‏داند که چگونه آنها را اجرا کند. لیندا می‏تواند محدودیت‏های آنها را با ایده‏های نوآوری تولید و بازاریابی متمرکز به برتری تبدیل کند. او می‏داند که چگونه چندین بار، خطوط جدید کسب‌وکار تولید کند. توانایی رزنیک‏ها در اجرا و تولید، آنها را به میلیاردر تبدیل کرده است.رشد یک کسب‌وکار از هیچ به یک کسب‌وکار میلیارد دلاری، در خلال 25 سال یک شاهکار باورنکردنی است. لیندا و استوارت رزنیک این موفقیت را از طریق برخی پیشرفت‏های تکنولوژیک کسب نکردند؛ بلکه از فرصت تجارت کالا شامل بسته‏بندی میوه‏های کشاورزی استفاده کردند. آنها بدون نگرانی در مورد موانع معمول موفقیت این کار را انجام دادند، بر سرعت تغییر تسلط یافتند، فشار بی‏رحم دنیای دیجیتال را مدیریت کردند و به سرعت به دنبال بازارهای رو به رشد رفتند.با این حال رزنیک‏ها منحصربه‌فرد نبودند. امروزه 800 میلیاردر خودساخته در جهان وجود دارند. (آنها دو سوم کل میلیاردرهای جهان را تشکیل می‏دهند و بقیه این ثروت‏های میلیاردی را از پدر و مادر یا همسران خود به ارث برده‏اند).

ثروت کل میلیاردرهای خودساخته در حال حاضر حدود 5 تریلیون دلار یا تقریبا 7 درصد کل تولید ناخالص داخلی است. این مقدار از سال 1987 بیش از سه برابر شده است.به نظر می‏رسد سرعت بالای تغییر در دنیای امروز، به افرادی که میلیاردرهای خودساخته شده‏اند کمک کرده است. اما این میلیاردرها چه‌کار متفاوتی انجام دادند؟ آنها چه می‏دانستند که سایرین از آن غافل بودند؟ آنها چگونه بر چالش‏ها فائق آمدند، چالش‏هایی که رهبران دیگر کسب‌وکار را شکست داده‏اند؟برای پاسخ دادن به این سوالات، ما یک تیم تحقیق ترتیب دادیم تا نگاهی به لیست میلیاردرهای جهان در سال 2012 بیندازیم و میلیاردرهای خودساخته را بشناسیم. از این گروه، ما 120 نفر را به‌طور تصادفی انتخاب کردیم،که 16 نفر از آنان به‌دلیل نگرش آنها به موفقیت کسب‌وکار، نماینده کل جمعیت میلیاردرهای خودساخته هستند. ما معتقدیم میلیاردرهای خودساخته به‌عنوان یک گروه باید بسیار شبیه مارک زاکربرگ و جف بزوس (کارآفرین و سرمایه‏گذار آمریکایی در زمینه اینترنت و مدیرعامل و موسس Amazon.com است) باشند؛ افرادی که با درک عمیق خود از نوآوری بالا، بخش‏های پرسرعت تکنولوژی مانند رسانه‏های اجتماعی و تجارت اینترنتی، ارزش ایجاد می‏کنند. اما دریافتیم که اکثریت میلیاردرهای خودساخته شبیه لیندا و استوارت رزنیک، بیشتر دوست دارند تا کارآفرین سریالی باشند؛ بیشتر آنها تا وقتی که کسب‌وکار دوم، سوم یا چهارم را در یک بازار ثابت (بازارهایی که از قبل به وجود آمده‏اند و در دسترس هستند) در دهه 30 یا 40 زندگی خود شروع نکردند، واقعا به این ثروت نرسیدند. میلیاردرهای خودساخته در یک جنبه با رهبران متوسط کسب‌وکار متفاوت هستند و آن در شیوه نگاه آنها به جهان است. چشم‏انداز غیرمعمول‏شان به آنها اجازه می‏دهد تا ایده‏های خوب را به کسب‌وکارهای بزرگ تبدیل کنند. ما دریافتیم که بیشتر میلیاردرهای خودساخته، 5 عادت ذهنی را همواره تمرین می‏کنند. این پنج عادت می‏تواند در کلمه «تولید» خلاصه شود.

تولیدکنندگان نگاهی به تقاضا یا پتانسیل برآورده نشده می‏کنند تا آن را برآورده کنند. تولیدکنندگان، یک نوع استعداد حرفه‏ای هستند. نوع دیگر را می‏توان مجریان نامید. دلیل این نام‌گذاری به‌دلیل مسیری است که آنها در آن موفق شده‏اند؛ از طریق عملکرد. مجریان افراد بسیار بااستعدادی هستند که تلاش انسانی را در خلال راهبردهای ثابت، مدیریت و بهینه‏سازی می‏کنند و بهبود می‏بخشند. این حرکت به سمت عملکرد در اغلب نهادها وجود دارد؛ هر کسی که در کسب‌وکار موفق می‏شود، باید برخی توانایی‏ها را به‌عنوان مجری داشته باشد. اما برخی افراد حرفه‏ای موفق، برخی استعدادهای تولیدکنندگی را دارا هستند. تولیدکنندگان در سازمان شما، ممکن است عادات‏ ذهنی خود را برای درک و ایجاد کسب‌وکارهای میلیارد دلاری داشته باشند. به این نکته توجه کنید: حداقل 25 درصد میلیاردرهای خودساخته اوایل کارشان از شرکت‌های ثابت اخراج شده بودند. بسیاری دیگر از شرکت‌های خود استعفا داده بودند؛ مثلا به این علت که شرکت بسیار کند پیش می‏رود یا با ایده‏های آنها مغایرت دارد یا کسل‏کننده است. تجربه این کارآفرینان یک واقعیت تاسف‏آمیز را منعکس می‏کند؛ شرکت‌ها برای اجرا راه‏اندازی می‏شوند، نه برای تولید. تنها تعداد چند صد میلیاردر خودساخته وجود دارند که شرکت‌هایی مانند شرکت نفت فیلیپس (یک فرد پرنفوذ در نفت و گاز، تی بون پیکنز)، بریتیش تله‌کام (موسس سل‏تل، مو ابراهیم) یا ردکن (پل میشل یکی از موسسان جان پال دجوریا) را ترک کرده اند. چه تعداد افراد با استعداد تولید در دنیای کسب‌وکار وجود دارند که استعداد آنها پنهان مانده است، تنها به این دلیل که آنها باید بر اجرا تمرکز کنند تا موفق شوند.داشتن مجریان در سازمان چیز بدی نیست. عملکرد برای موفقیت، مهم و ضروری است. اما تمرکز تنها بر اجرا، مشاهده و ایجاد ارزش جدید را دشوار می‏سازد. اگر به ایجاد کسب‌وکارهای جدید اهمیت می‏دهید و تنها دستیابی و گسترش نمونه‏های قدیمی برایتان در اولویت نیست، پس نیاز به ایجاد تولیدکنندگان بیشتری دارید. همچنین نیاز به دانستن این موضوع دارید که اگر تولیدکنندگان کافی ندارید، چگونه تعداد بیشتری از آنها را بیابید.

ادامه دارد...
منبع: strategy-business