وقتی دونالد ترامپ به خواسته‏اش نمی‏رسد، به دنبال این است هر کسی را که می‏تواند سرزنش کند؛ از ناظران انتخاباتی نادرست گرفته تا رای‏دهندگان متقلب و خبرنگاران دروغگو. هر کسی که او و اقداماتش را زیر سوال ببرد، به دشمنش تبدیل می‏شود. طی چند روز گذشته، او شاخه جدیدی از دولت فدرال را به لیست دشمنانش افزوده است. بعد از اینکه جیمز روبارت، قاضی فدرال، فرمان مهاجرتی ترامپ را لغو کرد، رئیس جمهور آمریکا در توییتی این قاضی منصوب شده توسط جورج بوش را به سخره گرفت و او را یک «به اصطلاح قاضی» که حکم «خنده‏داری» داده توصیف کرد. این اظهارات به اندازه کافی بد بود، تا اینکه دو روز بعد طعنه‏ها بدتر شد و او توییت کرد: «نمی‏توانم باور کنم یک قاضی کشورمان را در چنین خطری بیندازد.

اگر اتفاقی بیفتد، او و نظام دادگاهی مقصرند.» در همان هفته‏ای که ترامپ گزینه مورد نظرش را برای دادگاه عالی معرفی کرد، با پیش‏دستی نه تنها یک قاضی را متهم کرد، بلکه کل نظام قضایی را - که قابل اعتمادترین منبع کنترل قدرت او است - به عنوان عوامل قتل آمریکایی‏ها توسط تروریست‏ها زیر سوال برد. این منطقی است که فکر کنیم ترامپ به دنبال روشی است که در صورت وقوع هر اتفاقی در آینده، دادگاه‏های میانجی‏گر را مقصر بداند. در واقع، یک حمله تروریستی بلافاصله بعد از صدور فرمان ترامپ رخ داد: یک سفیدپوست به مسجدی در شهر کبک کانادا حمله کرد و شش مسلمان را هنگام نماز قتل عام کرد. ترامپ حتی یک کلمه در مورد این اتفاق صحبت نکرد؛ اگرچه وقتی چند روز بعد یک مرد مصری با چاقو به یک گشت نظامی در پاریس حمله کرده و یک سرباز را مجروح کرد، بلافاصله در توییتر به آمریکایی‏ها هشدار داد که هوشیار باشند. در دنیای تاریکی که ترامپ و استفان بانن، مشاور ارشدش به سر می‏برند، «هوشیار» بودن یعنی مسدود کردن راه مهاجرت مردم کشورهایی که هیچ نقشی در حملات مرگباری که در بیش از دو دهه گذشته در آمریکا رخ داده نداشته‏اند. همان‏طور که کارشناسان زیادی در حوزه امنیت ملی اظهار کرده‏اند، این فرمان حتی می‏تواند تهدیدات تروریستی را در آمریکا افزایش دهد. اما تهدیداتی که ترامپ به آنها اشاره می‏کند، مبتنی بر ترس است، نه منطق، که این به قلمرو دادگاه‏ها برمی‏گردد. قاضی روبارت اولین قاضی‏ای نیست که ترامپ به او حمله کرده است. در طول رقابت‌های انتخاباتی سال گذشته، یکی از قاضی‏های فدرال پیگیر یک شکایت کلاهبرداری علیه موسسه آموزشی ترامپ بود که «دانشگاه ترامپ» نام دارد و او به شدت این قاضی را مورد حمله قرار داده بود. ترامپ مدعی شده بود این قاضی که گونزالو کوریل نام دارد، غرض‏ورزانه حکم داده، چون مکزیکی است و او در سخنرانی‏هایش به کشیدن دیوار در مرز مکزیک و جلوگیری از مهاجرت میلیون‏ها مکزیکی به آمریکا اشاره کرده بود. چنین صحبت‏هایی از طرف یک نامزد ریاست‌جمهوری صرفا ظالمانه بود، اما از طرف یک رئیس‌جمهور، تهدیدی برای حاکمیت قانون است. قاضی‏ها اکنون می‏توانند تصور کنند هر مخالفتی که با رئیس‌جمهور داشته باشند، با خشم او و شاید میلیون‏ها طرفدارش در توییتر مواجه شوند. حملات مکرر ترامپ به قضات با توجه به تلاش‏های او برای ترساندن و اثر گذاشتن بر رسانه‏های خبری و تمایل کنگره به بی‏طرف نشان دادن خود، بیشتر مخرب است تا اینکه مسوولیت‏پذیری او را نشان دهد. امروز، دولت جدید حداقل مجبور است از تصمیم روبارت و دادگاه استیناف تبعیت کند. اما فردا، او ممکن است تصمیم بگیرد که مطیع دستور هیچ دادگاهی نباشد. در این صورت، چه کسی جلوی او را می‏گیرد؟

منبع: نیویورک تایمز