ضرورت ایجاد انجمن تولید کنندگان لوله های قطور فولادی و پوشش
وجود منابع عظیم نفت و گاز و وسعت قابل توجه کشور ایران، به خوبی می‌تواند لزوم توجه روز افزون به صنعت تولید لوله‌های قطور فولادی را توجیه کند. از طرف دیگر، تامین آب مورد نیاز مصرف کنندگان شهری و صنعتی عمدتا باید با انتقال آب توسط لوله های قطور از منابع آب صورت گیرد. از این رو با سرمایه گذاری های کلانی که در سالهای اخیر در صنعت نفت ،آب و گازصورت گرفته ، ظرفیت ساخت و تولید لوله‌های قطور فولادی به رقم دو میلیون و چهار صد هزار تن در سال رسیده است. هم‌اکنون بالغ بر پانزده شرکت عظیم داخلی با صرف میلیاردها ریال سرمایه‌گذاری وسیع در عرصه‌های ساخت و تولید و پوشش لوله‌های قطور فولادی فعالیت می کنند که می توانند علاوه بر تامین تمامی نیازهای خطوط لوله‌گذاری داخل کشور، مازاد تولید خود را به بازارهای جهانی عرضه نمایند، مشروط بر آنکه شرایط لازم فراهم آید. شرکت‌های تولیدکننده لوله‌های قطور فولادی ایران در تامین لوله‌های پروژه‌های خطوط نفت ،گاز و آب، نقش بسیار مهمی ایفا کرده و در سایه ارائه تولیدات خود به پروژه‌های مختلف از جمله فازهای مختلف پارس جنوبی، توسعه میدان نفتی آزادگان و بسیاری پروژه‌های آبرسانی به شهرها، توانسته‌اند میلیاردها دلار صرفه‌جویی ارزی را محقق سازند. در حال حاضر برای ساخت لوله‌های قطور فولادی عمدتاً از تکنولوژی‌های درز جوش مستقیم و یا اسپیرال استفاده می‌شود که خوشبختانه کارخانه‌های ایرانی در هر دو زمینه فعالیت دارند و به تخصص‌ها و تجربه‌های ارزشمندی معادل سطوح جهانی نائل آمده اند، اما در این سالها آن طور که باید از سوی دولت که در واقع آن سوی معادلات اغلب تولید کنندگان لوله های قطور انتقال است، مورد توجه واقع نشده اند. به همین خاطر تولید کنندگان این بخش با تشکیل یک انجمن تخصصی در زمینه تولید لوله های خطوط انتقال خواستار یک تشکل سازمان یافته برای نیل به اهداف خود شده اند. محمود فتوره چی معاون شرکت ایران اسپیرال یکی از تولید کنندگان بزرگ لوله های فولادی با ظرفیت 150 هزار تن در سال یکی از اعضای این انجمن است که با وی به گفت و گو نشستیم. ابتدا توضیحاتی در خصوص لوله های قطور فولادی و تفاوت آن با سایر لوله های فولادی بفرمایید. تولیدکنندگان لوله های فولادی به طورکلی بر دو بخش هستند: یکی تولید کنندگان لوله با قطر پایین که عمده مصارف محصولاتشان جنبه عمومی دارد و دیگری تولید کنندگان لوله های با قطر 40 سانتی متر به بالا که بیشترین مصرف کننده این محصولات شرکت های تابعه وزارت نیرو و نفت بوده و کاربرد آن نیز در خطوط انتقال نفت ، گاز و آب است. بنابراین مصرف کنندگان این نوع محصولات جنبه عام نداشته و منحصرا شامل پروژه های عمرانی دولت می شود. فکر تشکیل این انجمن ازکجا ناشی شد ؟ با توجه به مواردی که ذکر شد و اینکه محصولات اغلب تولید کنندگان لوله های خطوط انتقال قطور بر اساس قراردادهایی صورت می گیرد که با شرکت های دولتی منعقد می شوند، لذا مشکلات و مسائل این دسته از تولید کنندگان نیز مشترک است.به این ترتیب بود که به فکر تشکیل انجمنی برای پیشبرد اهداف تولید کنندگان این محصولات تخصصی افتادیم تا با تشریک مساعی به راهکارهای مناسب دست یابیم و این مسائل مانعی بر سر راه تولید کنندگان نشود. در حال حاضر انجمن چند نفر عضو دارد ؟ آیا با انجمن تولید کنندگان لوله و پروفیل فعالیت موازی ندارید؟ این انجمن درراستای فرمایشات مقام معظم رهبری در راستای ابلاغ سیاست های کلان صنعت و توجه به توسعه تشکل های تخصصی به وجود آمده و در حال حاضر تعداد اعضای انجمن تولید کنندگان لوله های فولادی خطوط انتقال 21 عضو است. فعالیت تخصصی اعضای این انجمن عمدتا تولید لوله های فولادی با قطر بالا با کاربرد انتقال خطوط نفت ، گاز و آب است وعملکرد متفاوتی با تولید کنندگان لوله و پروفیل با کاربردمصارف عام و بازار دارند و فعالیت این انجمن بسیار متفاوت است. البته صنایع پوشش نیز به عنوان یاور همیشگی خطوط انتقال جزو این انجمن هستند،زیرا لوله های فولادی بدون پوشش در زمین نصب نمی شوند. درخصوص فرآیند طی شده برای ثبت انجمن و زمان آن توضیح دهید. با توجه به افزایش مشکلات و مسائل لوله سازان و مشترک بودن بسیاری از آنها، ضرورت داشتن تشکلی منسجم برای پیشبرد اهداف و خواسته ها بیش از پیش احساس شد. از این رو پس از اجماع لوله سازان قطور خطوط انتقال برای ثبت انجمنی با این عنوان و تعیین اهداف آن، درخواست آنان به اتاق بازرگانی ارائه و در بهمن ماه سال 1391 موافقت اصولی تاسیس آن صادرشد . به مشکلات و مصائب مشترک لوله سازان خطوط انتقال اشاره کردید.در این مورد بیشتر بگویید. درحال حاضر با توجه به نحوه تامین و نیز کمبود مواد اولیه و مشکلاتی که برای تامین و واردات این مواد وجود دارد و همچنین کاهش اعتبارات طرح های انتقال نفت ،گاز و آب ،اغلب تولید کنندگان لوله های فولادی با 30 درصد ظرفیت کار می کنند. از سویی، اغلب تولید کنندگان این نوع لوله به دلیل عدم تعهدات دولت در پرداخت وجه کالای مورد سفارش و تحویل شده خود با کمبود نقدینگی مواجه هستند و این موضوع یکی از مشکلات تولید کنندگان لوله های قطور در سالهای اخیر است. ازسوی دیگر مشکل بی توجهی به تولید کنندگان داخلی در قراردادهایی است که با پیمانکاران برای توسعه خطوط نفت و گاز منعقد می شود و در کنار آن واردات لوله از بازار های خارجی صورت می گیرد که به عنوان بی مهری دولت به تولید کنندگان لوله های خطوط انتقال از آن یاد می شود.این در حالی است که تولید کنندگان داخلی نه تنها پاسخگوی نیاز داخل هستند بلکه توان صادرات به لحاظ میزان و کیفیت تولید را هم دارند.