سال ۲۰۱۶ با تمام افت‌و‌خیز‌هایش در صنعت خودرو هم به پایان رسید و فناوری‌هایی معرفی و برخی نیز وارد خط تولید شدند اما ارزیابی در رابطه با اینکه موضوعی مشخص در یک سال چه وضعیتی پیدا کرد کار بسیار سخت و دشواری است و وقتی آن موضوع مربوط به دنیای ماشین‌ها باشد باز هم سخت‌تر می‌شود. اگر بخواهیم بدانیم خودروهای برقی و خودران در سالی که گذشت چه تحولی پیدا کرده‌اند موضوع باز هم پیچیده‌تر می‌شود اما بررسی این موضوع در یک بازه زمانی کوتاه می‌تواند کمک زیادی به رهگیری حرکت خودرو‌سازی در سال‌های آینده کند. برای بسیاری از صنایع نو‌ظهور اهمیت دارد که بدانند فناوری‌ها و تحولات در بازه کوچک در دنیای ماشین‌ها به چه سمت و سویی می‌رود. .

در حال حاضر خودروهای برقی زیادی در مدل‌ها و اندازه‌های مختلف در جاده‌های دنیا تردد دارند ولی در رابطه با خودروهای خودران می‌توان به راحتی گفت که این موضوع بسیار ناچیز است و اصلا به چشم نمی‌آید. در سال ۲۰۱۶ نمی‌توان خودروی برقی را یافت که بتواند جایگزینی برای یک خودروی احتراق درونی باشد. خودروهای ارزانی در این سال به‌فروش رسیده است که رنو Zoe و نیسان لیف از جمله این خودروها بوده‌اند که با وجود ارتقا در باتری‌ها نتوانستند جایگزینی برای یک خودروی هم رده خود باشند. شاید در میان خودروهای برقی تسلا مدل S نمونه‌ای خاص از یک خودروی لوکس و سوپر‌اسپرت باشد اما از دو جنبه این خودرو مورد انتقاد قرار می‌گیرد. اول اینکه از نظر قیمت این خودرو علیه مرسدس بنز کلاس S قرار می‌گیرد و شتاب این خودرو ۵/ ۲ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر است و بین ۷۰ تا ۸۰ هزار دلار قیمت دارد. دوم اینکه در نسخه ۲۰۱۶ این خودرو می‌تواند بر‌اساس استانداردهای EPA آمریکا بیش از ۵۰۰ کیلومتر را طی کند و این مقدار بر اساس استانداردهای سنجش اروپا به ۶۱۳ کیلومتر می‌رسد. در مقایسه مرسدس بنز AMG S۶۳ ۴Matic Long که از نظر مصرف سوخت چندان خودروی مناسبی به حساب نمی‌آید و مصرف سوخت بهینه‌ای ندارد با یکبار سوخت‌گیری ۷۲۱ کیلومتر را طی می‌کند و تقریبا در یکی، دو دقیقه می‌توان در هر جایی باک آن را از نو پر از سوخت کرد ولی برای پیدا کردن جایگاه‌های شارژ سریع و مناسب تسلا باید عذاب علیم کشید و در هر جایی یافت نمی‌شوند و در صورت پیدا کردن هم حداقل نیم ساعت زمان برای شارژ مجدد نیاز است. آنهایی که می‌گویند خودروهای برقی را می‌توان جایگزین خودروهای بنزینی کرد اگر به واقعیت‌ها بدون اینکه احساسات خود را نسبت به محیط زیست و فناوری دخالت دهیم بپردازیم در اشتباه هستند. مساله مهم این است که یک خودروی برقی بتواند هم اندازه یک خودروی احتراق درونی با یکبار شارژ همان مقدار مسافت را طی کند و می‌دانیم که طرح‌ها و برنامه‌های زیادی در این راستا در دست اقدام است اما تا به حال این موضوع به حقیقت نپیوسته است و تا رسیدن به واقعیت زمان زیادی نیاز است. برنامه‌های خودرو‌سازان بزرگ در ساخت خودروهای برقی متنوع به نقطه دردناک نبود جایگاه‌های شارژ سریع می‌رسند که معضلی بزرگ برای خودروهای برقی آینده خواهند بود. در غیر این صورت برای استفاده از برق معمولی برای شارژ باتری‌های عظیم یک خودروی برقی باید ساعت‌ها منتظر باشید و این موضوعی عذاب‌آور است که برای طی کردن ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلومتر باید ساعت‌ها منتظر باشید تا خودرو آماده استفاده شود و این به خاطر کمبود جایگاه‌های شارژ سریع است. موضوع بعدی قیمت خودرو است که با وجود همسان نبودن خودروها در ابعاد مختلف مقایسه قیمت هم کار بیهوده‌ای باشد چرا که وقتی خودروها در ابعاد مهم و فنی شباهت کمی با هم دارند نمی‌توان مقایسه جالبی در این باره داشت. با وجود این مسائل می‌توان نتیجه گرفت در سال ۲۰۱۶ خودروهای برقی نتوانستند کامل بدرخشند و در رقابت با خودروهای احتراق درونی شکست خورده‌اند. موضوع بعدی که در سال ۲۰۱۶ اهمیت پیدا کرد و بحث‌های زیادی در رابطه با آن در محافل مختلف خودرویی صورت گرفت موضوع خودران‌ها است که سر و صدای زیادی به راه انداخته است. اگر بخواهیم بگوییم که بین خودروهای برقی و خودران که هر دو در سال ۲۰۱۶ پیشرفت‌هایی داشته‌اند کدام یک برنده بوده است می‌توان گفت هیچ‌کدام نتوانستند از پس انتظارات موجود در جامعه مصرف‌کنندگان خودرویی برآیند. سامانه‌های خودران با وجود تمام سر و صداهایی که در دنیای رسانه‌ها ایجاد کرد اما راه بسیاری طولانی برای اینکه تبدیل به سامانه‌ای مرسوم در خودروها شود در پیش دارد