تربیت صحیح پسر بچه‌ها
به گزارش قدس آنلاین، تربیت و پرورش صحیح فرزند مهم‌ترین مشغله ذهنی پدر و مادر است. با ورود نوزاد به کانون گرم خانوده، زندگی زن و شوهر وارد مرحله تازه‌ای می‌شود. آنها از این به بعد فقط همسر یکدیگر نیستند؛ بلکه در برابر فرزندشان به عنوان پدر و مادر نیز وظایفی دارند.
ابراز احساسات و هیجانات، صحبت کردن درباره مسائل و مشکلات، توانایی برقراری ارتباط قوی با دیگران و... از جمله مسائل تربیتی حساس و ظریفی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند. چنین توانای‌هایی معمولا در دختران ملموس‌تر از پسران دیده می‌شود. خانواده‌هایی که فرزند پسر دارند، گاه در این باره نگرانی‌هایی دارند. در ادامه شما را با توصیه‌هایی در این زمینه آشنا می‌کنیم:

1- به او کمک کنید تا احساساتش را بروز دهد.
مادر‌ها معمولا بیشتر با دخترانشان صحبت می‌کنند. در نتیجه، به طورکلی پسرها دیرتر صحبت کردن را یاد می‌گیرند و قدرت کلامی پایین‌تری نسبت به دخترها دارند.آنها دوست دارند که احساسات را در دل خود نگه دارند. در مواقع ناراحتی، دختر بچه‌ها گریه می‌کنند و پسرها دعوا و کتک کاری را انتخاب می‌کنند. باید او را از سنین خیلی پایین تشویق کرد که در مورد هیجانات درونی صحبت کند، از سکوت و خاموشی بیرون بیاید و عکس‌العملش را با سخن گفتن نشان دهد.

۲- بیش از حد از او انتقاد نکنید.
پسر کوچولوی شما در برابر انتقادها بسیار حساس است؛ خصوصا در مورد مسائلی که به رفتارش مربوط می‌شود. کارهای نادرست و بد را به او خاطر نشان کنید، اما افراطی رفتار نکنید. به عنوان مثال از گفتن جملاتی مانند «خواهر کوچولوی تو هیچ وقت از این کارها نمی‌کند! تو مامان را کلافه و خجالت زده می‌کنی...» بپرهیزید.

3- زبان مناسب را انتخاب کنید!
«مردان مریخی، زنان ونوسی» شاید همه ما این عبارت را شنیده‌ایم و حتما گوینده آن دلیل روشنی برای این ادعا دارد. مسلما شیوه رفتاری با هر جنس متفاوت است. وقتی با پسرها صحبت می‌کنید، جملات واضح، روشن، منطقی و به دور از هر توضیح اضافی و حاشیه را انتخاب کنید.

۴- نیمه دیگر شخصیت او را نیز درنظر بگیرید.
به او بیاموزید که در لباس پوشیدن مرتب باشد و رنگ‌ها را با هم هماهنگ کند، به آرایش موهایش برسد، مراقب سلامت و ظاهر خود باشد... اینها مسائلی است که شاید همه پدران به آن توجه نداشته باشند. چنین شرایطی برای او بسیار مفید است؛ چرا که او بعدا مردی خواهد شد و به این ترتیب می‌تواند نظر دیگران را به خود جلب کند. از اینکه احساس «زنانه» پیدا کند نترسید. احساس مرد بودن از والد همجنس خودش به او منتقل می‌شود.

5- محدودیت وضع کنید.
از آنجا که مادر جذابیت و شیفتگی بیشتری برای پسرش دارد و به علاوه اینکه نمی‌تواند خیلی با او صمیمی باشد، برقراری ارتباط این دو، پیچیدگی‌های خاصی دارد، اما به هر حال، اعمال برخی محدودیت‌ها لازم و غیر قابل اجتناب است.

۶- همه کارهایش را انجام ندهید.
دلیلی ندارد که زیپ شلوار و دکمه‌هایش را ببندید، در حالی که خودش می‌خواهد این کار را انجام دهد. او را ترغیب کنید که خودش لباس‌هایش را بپوشد، دوش بگیرد و به کارهای شخصی‌اش برسد. بپذیرید که روزی از شما دور خواهد شد. احساس نیازی را که به شما دارد بیش از حد تقویت نکنید.

7- یک نمونه «اجتماعی» برای او باشید!
امروزه مادر علاوه بر جایگاه مهم خود می‌تواند مدلی برای شناخت هویت اجتماعی فرزندش باشد. او می‌تواند پسرش را به سمت اهدافش سوق دهد. بسیار رایج است که پسر بچه‌ها می‌گویند: «می‌خواهم در آینده شغل مادرم را داشته باشم!»